حاضریم براساس اصول و بدون حضور حتی یک نفر از اعضای جبهه پایداری برای رسیدن به لیست واحد توافق نماییم

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، حجت الاسلام مرتضي آقا تهراني دبيركل جبهه پايداري انقلاب اسلامي طي نامه‌اي به نامه سرگشاده دكتر غلامعلي حداد عادل رييس شوراي ائتلاف نيروهاي انقلاب پاسخ داد.

متن كامل اين نامه به اين شرح است:

بسم الله الرّحمن الرّحيم

برادر خوبم؛ جناب آقاي دكتر حداد عادل
السلام عليكم و رحمه الله و بركاته

نامه سرگشاده جنابعالي دريافت شد، با تبريك ايام الله دهه فجر، و در تجاوب به مرقومه جنابعالي نكات ذيل به نظر مي‌رسد و تقديم مي‌گردد:

يكم. اختلاف‌ها و سلايق و علايق و حتي برخي تفاوت‌هاي جدي در روش‌ها نبايستي از عاطفه و احساس همبستگي ميان نيروهاي انقلابي بكاهد و بنابراين اميدوارم مكاتبات و مباحثات طلبگي فيمابين موجبات تكدر و دلخوري‌ها نشود. اينجانب كماكان جنابعالي را برادر خوب و مؤمن خود مي‌دانم.

دوم. جنابعالي در نامه مذكور اشاره كرده‌ايد كه از اين جانب براي حضور در جلسات شوراي ائتلاف چند مرتبه دعوت كرده‌ايد. اين درست است؛ ليكن حتما نيك مي‌دانيد كه جبهه پايداري انقلاب اسلامي مدل و روش‌هاي منسوخ شده گذشته را قبول نداشته و ندارد. اين مطلب بارها در جلسات گذشته فيمابين مطرح شده بود ولي اين بار جبهه پايداري علاوه بر نفي و عدم استقبال از آن روش‌ها مدل ايجابي و اثباتي خودش را نيز به جنابعالي و دوستان ديگر مؤثر در ائتلاف ارائه نمود. شما و ديگر اعضاي محترم احزاب ائتلاف كه خود مستحضريد! اين مطلب را براي مردم عزيز مي‌نويسم تا بدانند كه جبهه پايداري بر كدام مبنا و كدام روش اصرار داشته است، تا روزگاري كساني واقعيت را وارونه جلوه ندهند.

سوم. جبهه پايداري به كرات روش چهار مرحله‌اي رسيدن به وحدت را خدمت دوستان ائتلاف عرضه داشته؛ اين چهار مرحله عبارت بود از:
1. تفاهم بر حفظ مودت و مراقبت از تخريب يكديگر، اين گام اول وحدت بود.
2. گام دوم؛ تفاهم بر شاخص‌ها و معيارهاي انتخاب كانديداهاي اصلح؛ يعني چارچوب‌هاي گفتماني و معيارهاي غيرقابل مسامحه‌اي كه مي‌توان آن‌ها را اصول لايتغير براي تعيين مصاديق نمايندگي مجلس ذكر نمود و عدول از آن‌ها مقرون به انجام تكليف نخواهد بود.
3. گام بعدي اين بود كه بر مبناي همان معيارهاي اصولي، دو طرف ليست فهرست كانديداهاي اصلح نسبي را ارائه دهند و تلاش مؤمنانه‌اي صورت دهيم تا تعداد كانديداهاي مشترك و نهايي دو فهرست حداكثري گردد.
4. و مرحله آخر؛ در صورت امكان و لطف الهي به فهرست واحدي برسيم وگرنه تا حد امكان بر اشتراكات دو فهرست اصرار و تأكيد ورزيم. اين مسير تا مرحله سوم در طول حدود 5 ماه گذشته ميان ما و شما طي شد.

چهارم. تعجب مي‌كنم كه اين مراحل چهارگانه به تأييد و قبول جنابعالي و دوستان ديگر رسيده است، و ما در طول اين مدت به مراحل بسيار اميدواركننده‌اي دست يافته بوديم و در آستانه رسيدن به مرحله چهارم فهرست واحد قرار داشتيم كه به ناگاه يك جانبه همه چيز به هم خورد و به هم ريخت.

پنجم. جناب آقاي دكتر حداد عادل!
بنده شما را يك عنصر فرهنگي مي‌دانم؛ شما خيلي صادقانه در نامه‌تان به حقير تلويحا نوشته‌ايد كه فلسفه وجودي ائتلاف در حقيقت سهم و سهم‌خواهي‌هاي هميشگي احزاب است.

آيا خود جنابعالي و دبير محترم ائتلاف و سخنگويان آن شورا بارها مصاحبه نكردند و اعلام نكردند كه سازوكار اين باره انتخاباتي اصولگرايان اجازه سهم‌خواهي‌ها را به احزاب و گروه‌ها نخواهد داد؟!

آيا اين كه مي‌گوييد ارائه فهرست 24 نفره مشترك فلسفه وجودي ائتلاف را زير سؤال مي‌برد و موجب فروپاشي آن است، خود نشان‌دهنده مضيقه تصميم براساس فشار گروه‌ها و احزاب اصولگرا نيست؟ آيا اين سازوكار تفاوت قابل توجهي با سازوكارهاي ناكارآمد قبلي امثال «جمنا» و غير «جمنا» دارد؟

وانگهي اگر جنابعالي و دوستان شوراهاي پنهان و آشكار ائتلاف، روش و مدل پيشنهادي جبهه پايداري را قبول نداشتند، چرا ابتدا اين مخالفت را اعلان نكردند تا روش تفاهم فيمابين اصلاح و يا تكميل گردد؟ اين‌ها سؤالاتي است كه خوب است پاسخ داده شود.

ششم. آقاي دكتر! در نامه‌تان طوري مطلب را ارائه فرموده‌ايد كه كانه در طول اين چند ماه و اين همه جلسات و مذاكرات فقط شما دعوت كرده‌ايد و ما هم فقط استنكاف كرده‌ايم! اين طور نبوده و نيست. ضمن اين كه از ابتدا تاكنون جبهه پايداري هيچ وقت در مواضع و اقدامات خود اعلان تصميم به ارائه فهرست جداگانه و مستقل ارائه نكرده بود و مبناي عمل همان مدل چهار مرحله‌اي براي وحدت بود و هست.

واقع امر اين است كه جبهه پايداري انقلاب اسلامي نه به صورت پيش‌دستانه، بلكه به طور پسيني با ائتلاف تعامل كرد. شما از ميان سيصد و اندي كانديدا پس از مصاحبه و بررسي در نهايت 159 نفر را به رأي گذاشتيد و فهرست 90 نفره‌اي را در رسانه منتشر نموديد. جبهه پايداري نيز در همان ايام بيش از 90 نفر كانديداي انقلابي و در مظان اين امر را بررسي و مصاحبه نمود و از آن افراد 60 كانديدا را بر مبناي صلاحيت‌هاي ايماني، انقلابي و شاخص‌هاي مورد توافق امتيازدهي كرد و فهرست آن 60 نفر را با تأكيد بر وحدت حداكثري و تصديق اشتراكات منتشر نمود. افراد مشترك ميان فهرست اصلح نسبي پايداري و فهرست مشابه در شورا ائتلاف 24 نفر بوده و هست.

خوب است مزيد استحضارتان و ديگر خوانندگان اين نامه عرض نمايم كه از اين 24 نفر تنها 3 نفر عضو پايداري‌اند، و مابقي فهرست 24 نفره، عزيزاني با گرايش‌هاي انقلابي وليكن غير مرتبط با اين جبهه هستند و قاطبه آنان داراي توانمندي‌هاي فكري و تخصصي و اكثرا نيروهاي جوان، كارآمد و انقلابي‌اند كه مي توان آنان را رويش‌هاي گام دوم و ذخاير آينده نظام بر شمرد.

هفتم. تعجب ما وقتي مضاعف گرديد كه دوستان ائتلاف دست ياري و خلوص دوستانشان در جبهه پايداري را رد كردند و از فهرست اشتراك صفر سخن گفتند. اشتراك صفر؟! آيا معناي «اشتراك صفر» ميان دو فهرست چيزي غير از «ضد وحدت» است؟ چه كسي وحدت شكني مي‌كند؟ انصاف دهيد جناب آقاي دكتر!

بر فرض كه پذيرفتيم كه منطق سهم‌خواهي‌ها و اقتضائات فلسفه ائتلاف با احزاب به شما اجازه ندهد كه 24 مشترك را در ليست مشترك قرار دهيد و قرار دهيم؛ 24 نشد، 22؛ 22 نشد؟ 20؛ 20 نشد؟ 18؛ منطق اشتراك صفر ديگر چيست؟! آيا اگر به فرض 10% اختلاف باشد بهتر است يا 100% تباين؟!

برادر حداد عادل عزيز! آيا مجبور كردن كانديداهاي مشترك به انتخاب يكي از دو فهرست، كاري بر مبناي وحدت‌گرايي و انصاف و تقواست؟! آيا از فهرست‌هاي ديگران اطلاع داريد؟ بگذريم.

هشتم. ما همچنان دنبال وحدت حداكثري بر مبناي شاخص‌هاي اصولي‌مان هستيم و معتقديم فهرست 24 نفره مشترك با عنايت خدا مي‌توانست و مي‌تواند مبناي مباركي براي وحدت حداكثري باشد، و پذيرش هر ميزان توافق علاوه بر فهرست 24 نفره مشترك مي‌تواند ما را يك گام به وحدت كامل نزديك‌تر نمايد. پيشنهاد مي‌نمايم براي تعيين 6 نفر باقيمانده تا تهيه ليست نهايي 30 نفره هياتي مشترك تعيين نموده تا با همفكري و تعامل براساس شاخص‌هاي مورد توافق به ليست 30 نفره واحد (حتي اگر در شش نفر باقيمانده يك نفر از اعضاي جبهه پايداري نيز نباشد) دست يابيم.

در خاتمه ضمن دعوت خودم و دوستان عزيزم بر رعايت تقوا و انصاف و حواس جمعي بيشتر در برابر جبهه مقابل و دشمنان قسم خورده انقلاب، مجدداً دست محبت و وحدت‌خواهي را به سوي نيروهاي انقلابي دراز كرده و به عنوان دبيركل جبهه پايداري و يكي از كانديداهاي انتخاباتي عرض مي‌كنم كه حاضرم و حاضريم با توجه كامل به همان شاخص‌هاي اصولي و گفتماني بدون حضور حتي يك نفر از اعضاي جبهه پايداري براي وحدت حداكثري و رسيدن به ليست واحد توافق نماييم.

و الحمد لله اولا و آخرا
با آرزوي سلامتي و طول عمر رهبر عزيزتر از جانم
مرتضي آقا تهراني
سحرگاه بيست و يكم بهمن‌ماه 1398