دانشگاه مازندران بیش از چهل سال قدمت دارد و از ۱۰ سال گذشته شورای صنفی حامی حقوق دانشجویان بوده است. این دانشگاه که نزدیک به ۱۲۰۰۰ دانشجو دارد، طبیعتا برای عملکرد هرچه بهتر نیاز به حضور شورای صنفی دارد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، شورای صنفی دانشجویان نهادی دانشجویی است که برای مشارکت دانشجویان در تصمیمگیری امور صنفی، رفاهی و آموزشی شکل گرفت. اهرم تحقق این هدف، افزایش آگاهی دانشجویان نسبت به مسائل صنفی جهت دفاع از حقوق مسلم و قطعی شان بود. این شورا خارج از جناحبندیهای سیاسی شکل گرفته و مشخصه اصلی آن نظارت دانشجویان بر نحوه مدیریت و ساماندهی دانشگاه بوده است. با این حال مطالبهگری شوراها در بازههایی از زمان به مزاج سیستم مدیریتی خوش نیامد و در پیچ و خم ایام در بعضی دانشگاهها منحل شدند.
وظایف شورای صنفی دانشگاه طبق آییننامه شورای صنفی دانشجویان وظایف این شورا به این شرح است: امور تغذیه، امور خوابگاهها و سکونت دانشجویان، امور خدماتی و رفاهی از قبیل: امور فروشگاهها و دفاتر تکثیر، ایاب و ذهاب دانشجویان، وامهای دانشجویی و مراکز درمانی، امور کمک آموزشی از قبیل: امور کتابخانهها و مراکز کامپیوتر، خدمات آموزشی و مالی مرتبط با دانشجویان و امور دیگر به پیشنهاد شورای صنفی.
با زیر و رو کردن کانالهای تلگرامی و دیدن دغدغههای دانشجویان دانشگاه مازندران متوجه عدم وجود شورای صنفی دانشجویی در دانشگاه مازندران شدیم. برای پیگیری این مسئله با رضا داوودی، دبیر مجمع عدالتخواهی دانشگاه مازندران تماس گرفتیم. داوودی در این خصوص میگوید: دانشگاه مازندران بیش از چهل سال قدمت دارد و از ده سال گذشته شورای صنفی حامی حقوق دانشجویان بوده است. این دانشگاه که نزدیک ۱۲۰۰۰ نفر دانشجو دارد طبیعتا برای عملکرد هرچه بهتر نیاز به حضور شورای صنفی دارد.
داووی در مورد انتخابات ۹۷ شورای صنفی در این دانشگاه میگوید: در سال ۹۷ که این انتخابات برگزار شد، بعد از اعلام نتایج، انتخابات ابطال شد. دلیل ابطال، عدم تحقق ماده ۱۵ شیوه نامه اجرایی شورای اجرایی بود که این ماده به اشاره به شرکت حداقل ۲۵ درصد دانشجویان در این انتخابات دارد. بر این اساس آنهایی به عضویت شورا در میآیند که نصف آرا را جذب کرده باشند. انتقاداتی که ما به این انتخابات داشتیم این بود که دانشگاه صندوقهای کمی برای این امر در نظر گرفته بود و شرکت برای همه آسان نبود. نهایتا انتخابات انجام نشد و همان اعضای سابق به کا خود ادامه دادند.
دبیر مجمع عدالتخواهی دانشگاه مازندران اینطور ادامه میدهد: در اردیبهشت ماه ۹۸، انتخابات دیگری برای تشکیل شورای صنفی جدید برپا شد. اما متاسفانه به همان دلیل قبلی به حد نصاب نرسید. برای بار سوم در آذر ماه ۹۸ انتخابات دیگری برگزار شد و در این دفعه صندوقهای بیشتری برای شرکت دانشجویان به کار گرفته شد. چه در داخل دانشکدهها و چه در خوابگاه ها. متاسفانه باز مشارکت دانشجویان به ۲۵ درصد نرسید و حدود ۱۶ درصد از دانشجویان در انتخابات شرکت کردند.
داوودی با اشاره به ضعف مفاد این آیین نامه میگوید: ما متوجه ضعف این آیین نامه که طراحی شده توسط سازمان امور دانشجویان است، شدیم. با نگاه به عملکرد دانشگاههای دیگر به این نتیجه رسیدیم که ماده ۱۵ شیوه نامه شورای اجرایی در انتخابات شوراهای صنفی رعایت نمیشود. برای مثال در دانشگاه تبریز، با مشارکت حداکثر ۳ درصدی دانشجویان، انتخابات برگزار و نتایج اعلام شد و شورای صنفی جدید شکل گرفت. درواقع دانشگاهها میتوانند با انعطاف با نتایج برخورد کنند.
بنا به گفته این فعال دانشگاهی اصلیترین گلایه دانشجویان دانشگاه مازندران این است که چرا مسئولین برای تشکیل شورای صنفی جدید، تلاش خود را به کار نمیگیرند؟ با به کارگیری تدابیر و فعالیتهای مختلف، شاید بتوانند که مرجعی برای حل این اختلافات و چارهای برای خلاصی از وضع موجود پیدا کنند. مگر غیر از این است که شورایهای صنفی برای رفاه دانشجویان و رفع نیازهای آنان تلاش میکنند؟
داوودی به نمایندگی از تمامی دانشجویانی که دغدغه مشترکی در دانشگاه مازندران دارند، میگوید: اگر آیین نامه مشکل دارد، چرا دانشگاههای دیگر با انعطاف با این قضیه برخورد میکنند؟ روز به روز مشکلات دانشجویان بیشتر میشود و متاسفانه مرجعی برای رسیدگی و پیگیری به خواستههای آنان وجود ندارد. طبق آیین نامه هر دانشگاه باید شورای نظارت بر شورای صنفی داشته باشد که این شورا در دانشگاه مازندران وجود خارجی ندارد که اگر وجود داشت، ممکن بود کمی از این مشکلات کم میشد.
آنطور که از صحبتهای دبیر مجمع عدالتخواهی دانشگاه مازندران میتوان برداشت کرد، لزوم تجدید نظر وزارت علوم بر آیین نامه شوراهای صنفی است. مسلما انتظار شرکت ۲۵ درصدی از دانشجویان در انتخابات، انتظاری است که در کمتر دانشگاهی عملی میشود. در برخی دانشگاه ها، به کارگیری ظرافتها و انعطافهای مدیریتی باعث در نظر نگرفتن این قانون شده، اما سخت گیری تعدادی از دانشگاهها باعث نابودی شورای صنفی شده است.
دانشجویان عدالتخواه دانشگاه مازندران، واحدی تحت عنوان واحد صنفی زیر نظر تشکل خود همسو با قوانین، با هدف رسیدگی به حقوق دانشجویان ایجاد کرده و در نبود شورای صنفی پیگیر دغدغههای آنان است. اما این خلاء یعنی عدم وجود شورای صنفی چیزی نیست که به راحتی قابل حل باشد. مجمع عدالتخواهی این دانشگاه با ورود به مشکلات خوابگاهها و تغذیه در تلاش به کم کردن بخشی از این مشکلات است. آنها همچنان در انتظار تدبیری از سوی دانشگاه برای تشکیل مجدد شورای صنفی هستند.