همین حالا باید گفت که ثابت کردن این ادعا در هر مرجع حقوقی کار بسیار سختی است و نکته اینجاست که مربی بلژیکی قرارداد نسخه اصلی را امضا کرده است. ابراهیم شکوری سرپرست دبیرکلی فدراسیون فوتبال هم اخیراً در مصاحبهای اعلام کرده بود: «اگر ویلموتس بند فسخ قرارداد را ندیده است به ما مربوط نیست و شکایت او به جایی نمیرسد و باید پول اضافهای که دریافت کرده را هم برگرداند.»
اینکه مقامات فدراسیون روی این مسأله تأکید دارند که ویلموتس اگر بند فسخ را ندیده به خودش مربوط است و مشکل آنها نیست تا حدودی سرنخهایی درباره علت این دعوای حقوقی به دست همه میدهد. به هر حال ویلموتس هم در تنها واکنش توئیتریاش به درگیری با فدراسیون فوتبال چند ماه قبل نوشته بود: «من به شایعات منتشر شده در مطبوعات ایران توجه کردهام که به هیچوجه صحت ندارند. واقعیت این است که یک وضعیت غیرقابل تحمل برای همکاران من و خودم به دلیل نقض جدی قرارداد توسط فدراسیون فوتبال ایران به وجود آمده است. این پرونده در دست وکلای من است و اظهارنظر دیگری درباره آن انجام نمیدهم.»
با این توضیحات فقط باید منتظر ماند و دید نتیجه این شکایت حقوقی مطرح شده چه خواهد شد. آیا مدیریت فدراسیون فوتبال واقعاً متن قرارداد نسخه اصلی را نسبت به پیشنویس رسمی توافق شده تغییر داده و برخی از بندهای آن را به نفع خود کرده است؟ آیا ویلموتس میتواند این ادعای بسیار سخت و پیچیده را با توجه به جزئیات مکاتبات در ایمیل و فکس برای پیشنویس قرارداد اثبات کند؟ هرچند شانس او برای اثبات خیلی بالا نیست اما اگر تیم حقوقی او موفق به اثبات این کلاهبرداری شود، آنوقت چه جریمهای در انتظار فوتبال ایران خواهد بود؟
اینها سؤالاتی است که گذر زمان جواب آن را مشخص خواهد کرد چون فدراسیون هم درباره مفاد قرارداد و جزئیات این اختلاف شفافسازی کاملی تا کنون نداشته است.
ایران ورزشی