به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو به نقل از نشنال، سازمان‌های بشردوستانه باور دارند مردمی که درمناطق پرخطر نظیر مناطق درگیری و اردوگاه‌های آوارگان زندگی می‌کنند به شکلی نگران کننده در برابر ویروس کرونا بی دفاع هستند.
پنجشنبه گذشته، نخستین موارد مشکوک به کرونا در عراق در یک اردوگاه آوارگان در استان نینوای عراق گزارش شد که این موضوع نگرانی‌های مربوط به گسترش این بیماری در میان مردمی که در اردوگاه‌های متراکم زندگی می‌کنند را افزایش می‌دهد.
در این میان، ارائه خدمات بشردوستانه برای این جمعیت‌ها نیز به علت شیوع کرونا دچار محدودیت‌های جدیدی شده است.
در مناطق مبتلا به درگیری در سراسر جهان و بویژه خاورمیانه، نظام درمانی آسیب دیده از درگیری‌ها برای رویارویی با این مشکل جدید آماده نیست.
به گفته اسپرانزا مارتینز، رئیس امور سلامت کمیته بین المللی صلیب سرخ، اگر این ویروس به سوریه و یمن برسد، «کنترل آن غیرممکن خواهد بود». به گفته وی، اگر به شرایط در کشور‌هایی که درگیر مخاصمات مسلحانه نیستند و تردید در توانایی آن‌ها برای کنترل این همه گیری نگاهی بیندازیم، بهتر متوجه می‌شویم که شرایط در مناطق درگیر مخاصمات چقدر می‌تواند نگران کننده باشد. هر فشار مضاعفی به سیستم درمانی کشور‌های درگیر مخاصمات آن‌ها را به زانو در خواهد آورد.
در یمن که دچار کمبود شدید امکانات بهداشتی و آب سالم است، حتی اجرای احتیاط‌های اولیه‌ای مثل شست و شوی مرتب دست اغلب شدنی نیست.
به باور دکتر مارتینز، «این شرایط اخطاری است برای توجه به این واقعیت که در شرایط بحران، نیاز به تقویت سیستم درمانی برای تحمل شوک‌هایی نظیر این همه گیری ضروری است».
تیم‌های کمیته بین المللی صلیب سرخ ضمن توزیع مواد آموزشی در میان مردم در مناطق درگیری تلاش دارند دسترسی مردم به آب سالم را در چندین منطقه درگیر مخاصمات امکان پذیر کنند.
صابون، برای مثال، در بسته‌های امدادی ارائه شده به خانواده‌هایی که از مناطق درگیری می‌گریزند وجود دارد، اما مشکل فقط تأمین منابع نیست، مشکل اصلی کمبود وقت و گسترش سریع این ویروس است.
علیرغم تخصیص منابع مالی بین المللی برای کشور‌های دارای درآمد پایین، اما در شرایطی که واکسنی در دسترس نیست، در صورت بروز همه گیری، نیاز به حمایت از خدمات درمانی این کشور‌ها ضروری خواهد بود.
به گفته رئیس بخش سلامت کمیته بین المللی صلیب سرخ، وقتی شما با یک سیستم درمانی در هم شکسته در نتیجه مخاصمات روبرو هستید، نمی‌توانید مداخله خود را محدود به بیماری بنمایید که لزوماً مهمترین دلیل مرگ و میر در آن جامعه نیست. در حال حاضر تمرکز بر جلوگیری از ورود این ویروس به این مناطق است.
به گفته دکتر مارتینز، دولتها، جوامع محلی و سازمان‌های بشردوستانه همه به روز‌های سختی نزدیک می‌شوند بویژه اگر تعداد موارد ابتلاء در کشور‌هایی که درگیر مخاصمات مسلحانه هستند افزایش شدیدی بیابد.
پنجشنبه گذشته، نخستین موارد مشکوک به کرونا در عراق در یک اردوگاه آوارگان در استان نینوای عراق گزارش شد که این موضوع نگرانی‌های مربوط به گسترش این بیماری در میان مردمی که در اردوگاه‌های متراکم زندگی می‌کنند را افزایش می‌دهد.
در این میان، ارائه خدمات بشردوستانه برای این جمعیت‌ها نیز به علت شیوع کرونا دچار محدودیت‌های جدیدی شده است.
در مناطق مبتلا به درگیری در سراسر جهان و بویژه خاورمیانه، نظام درمانی آسیب دیده از درگیری‌ها برای رویارویی با این مشکل جدید آماده نیست.
به گفته اسپرانزا مارتینز، رئیس امور سلامت کمیته بین المللی صلیب سرخ، اگر این ویروس به سوریه و یمن برسد، «کنترل آن غیرممکن خواهد بود». به گفته وی، اگر به شرایط در کشور‌هایی که درگیر مخاصمات مسلحانه نیستند و تردید در توانایی آن‌ها برای کنترل این همه گیری نگاهی بیندازیم، بهتر متوجه می‌شویم که شرایط در مناطق درگیر مخاصمات چقدر می‌تواند نگران کننده باشد. هر فشار مضاعفی به سیستم درمانی کشور‌های درگیر مخاصمات آن‌ها را به زانو در خواهد آورد.
در یمن که دچار کمبود شدید امکانات بهداشتی و آب سالم است، حتی اجرای احتیاط‌های اولیه‌ای مثل شست و شوی مرتب دست اغلب شدنی نیست.
به باور دکتر مارتینز، «این شرایط اخطاری است برای توجه به این واقعیت که در شرایط بحران، نیاز به تقویت سیستم درمانی برای تحمل شوک‌هایی نظیر این همه گیری ضروری است».
تیم‌های کمیته بین المللی صلیب سرخ ضمن توزیع مواد آموزشی در میان مردم در مناطق درگیری تلاش دارند دسترسی مردم به آب سالم را در چندین منطقه درگیر مخاصمات امکان پذیر کنند.
صابون، برای مثال، در بسته‌های امدادی ارائه شده به خانواده‌هایی که از مناطق درگیری می‌گریزند وجود دارد، اما مشکل فقط تأمین منابع نیست، مشکل اصلی کمبود وقت و گسترش سریع این ویروس است.
علیرغم تخصیص منابع مالی بین المللی برای کشور‌های دارای درآمد پایین، اما در شرایطی که واکسنی در دسترس نیست، در صورت بروز همه گیری، نیاز به حمایت از خدمات درمانی این کشور‌ها ضروری خواهد بود.
به گفته رئیس بخش سلامت کمیته بین المللی صلیب سرخ، وقتی شما با یک سیستم درمانی در هم شکسته در نتیجه مخاصمات روبرو هستید، نمی‌توانید مداخله خود را محدود به بیماری بنمایید که لزوماً مهمترین دلیل مرگ و میر در آن جامعه نیست. در حال حاضر تمرکز بر جلوگیری از ورود این ویروس به این مناطق است.
به گفته دکتر مارتینز، دولتها، جوامع محلی و سازمان‌های بشردوستانه همه به روز‌های سختی نزدیک می‌شوند بویژه اگر تعداد موارد ابتلاء در کشور‌هایی که درگیر مخاصمات مسلحانه هستند افزایش شدیدی بیابد.
ارسال نظرات