کلاهی که بر سر کارگران غیرنیشکری هفت تپه رفت / به کارگر وعده استخدام دادند، اما اخراج نصیبش شد!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، هانا چراغی؛ * شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه از سال ۱۳۹۴ در قالب اصل ۴۴ قانون اساسی به بخش خصوصی واگذار شد. این واگذاری از ابتدا غلط و بی ضابطه بوده و سرانجام خوشی نداشته است.

از زمانی که خصوصی سازی صورت گرفته تا به الان، روز به روز حال هفت تپه بدتر شد. طی ۵ سال گذشته وعده‌های بسیاری به کارگران این شرکت داده شده، که راه به جایی نبرده است.

 

شاید بتوان ریشه این نابسامانی را در این دانست که کارفرمای شرکت کشت و صنعت نیشکر اساسا دنبال توسعه نبوده؛ زد و بند‌هایی که وی برای رسیدن به اهداف خود از طریق اخذ وام‌های بانکی و ارز‌های دولتی انجام داده و از نام هفت تپه و کارگران آن برای رسیدن به این خواسته ها، سوء استفاده کرده، در دادگاه متهمان ارزی پرونده هفت تپه مشخص شد.

 

البته یک ماهی می‌شود که صدای کارگران شرکت هفت تپه به گوش نمایندگان مجلس رسیده و آنان به شکل جدی پیگیر حل مشکلات این شرکت هستند. نمایندگان در تلاشند اصلی‌ترین خواسته کارگران که خلع ید اسدبیگی‌ها از هفت تپه است را محقق کنند.

پیگیری‌های نمایندگان برای حل مشکلات هفت تپه تا اینجا پیش رفته که سومین جلسه رسیدگی به این پرونده که ۳۰ مردادماه با حضور وزیر امور اقتصادی و دارایی، رئیس سازمان خصوصی سازی، نماینده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، نماینده دیوان محاسبات کشور، نماینده استاندار خوزستان و فعالان کارگری شرکت و برخی دیگر از مسئولان مربوطه برگزار شد، سیدنظام الدین موسوی، عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی اعلام کرد: در صورتی که مسئله خلع ید کارفرمای شرکت هفت تپه از سوی سازمان خصوصی سازی و وزارت اقتصاد تعیین تکلیف نشود، چاره‌ای نداریم جز اینکه از اختیاراتمان برای استیضاح وزیر اقتصاد استفاده کنیم.

 

دوم شهریورماه هم چند نماینده مجلس شورای اسلامی که پیگیر این مسئله هستند، به همراه بازرسان دیوان محاسبات کشور عازم شهرستان شوش شدند و در جمع کارگران معترض مقابل فرمانداری شوش حاضر شدند. حتی به شرط خلع ید اسدبیگی‌ها و بازگشت به کار کارگران اخراجی شرکت و تحقق سایر مطالبات آنان، به اعتراضات مسالمت آمیز این شرکت بعد از ۷۰ روز پایان داده شد و اکنون کارگران منتظر تحقق وعده‌های نمایندگان هستند.

 

در این بین، نباید از کارگران غیرنیشکری، دفع آفات و فنی صنعتی کارخانه هفت تپه غافل شد. این کارگران چندی پیش به دلایل غیرمنطقی از سوی کارفرما اخراج و از کار بیکار شدند و در بلاتکلیفی به سر می‌برند. دور از واقعیت نیست که بگوییم، هیچ رسانه‌ای به درستی صدای این کارگران نشده و همچنان مشخص نیست چه سرنوشتی در انتظار این کارگران است.

طبق گفته‌های یکی از کارگران غیرنیشکری هفت تپه، ۵ سالی می‌شود که کارگرانی که اکنون به عنوان غیرنیشکری از آنان یاد می‌شود، به صورت فصلی در هفت تپه کار می‌کنند. کارگرانی که از ابتدای خصوصی سازی به آنان ظلم شده و هیچکدام از حق و حقوقشان به درستی پرداخت نشده است.

 

 

این کارگر غیرنیشکری شرکت هفت تپه می‌گوید: اگر بنا بود اخراج شویم، چرا از اول وعده استخدام به ما دادند؟ به عنوان برده به ما نگاه می‌کنند و هر چه در توان داشتیم را به امید وعده استخدامش، به پای بخش غیرنیشکری ریختیم. یکسال مدت کمی نیست؛ اسدبیگی با اینکار با روح و روان کارگران فصلی شرکت بازی کرد. بهانه آن‌ها این است که شرکت نیروی مازاد دارد، اما در واقع هیچکدام از کارگران شرکت، نیروی مازاد نیستند و به وجودشان در بخش‌های نیشکری و غیرنیشکری نیاز است.

به گفته این کارگر، بار‌ها پیگیر این موضوع شدیم و از مسئولان درخواست رسیدگی به وضعیتمان را داشتیم، اما هیچکس پاسخگوی ما نیست و مدیریت شرکت، تقصیر را گردن اقتصاد کشور و حتی اعتراضات کارگری هفت تپه می‌اندازد. جدای از نیرو‌های غیرنیشکری، این بلا را سر نیرو‌های دفع آفات و فنی صنعتی کارخانه نیز آوردند. بسیاری از کارگران به امید همین وعده استخدام اقدام به اخذ وام‌های بانکی کردند، اما اکنون که از کار بیکار شده اند و نمی‌دانند اقساط بانکی خود را پرداخت کنند. وقتی می‌بینم که برخی از نیرو‌های غیرنیشکری توان خرید حتی یک بستنی یا عروسک برای فرزندانشان ندارند، دلم می‌خواهد از غصه بمیرم. ‌ای کاش، هر چه زودتر دست اسدبیگی‌ها از هفت تپه قطع شود و دیگر نام آن‌ها را هم نشنویم.

 

این کارگر غیرنیشکری هفت تپه اظهار می‌کند: کسانی که در بخش‌های غیرنیشکری، دفع آفات و فنی صنعتی مشغول کار بودند، مدرک‌های تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد داشتند، اما با حداقل حقوق برای اسدبیگی کار می‌کردند و تنها امیدشان تحقق وعده استخدام او بود. نیرو‌های دفع آفات از یکم مردادماه و غیرنیشکری‌ها و نیرو‌های فنی صنعتی از خردادماه ۱۳۹۹ اخراج شدند. تنها امید ما برای کار کردن در شهرستان شوش، همین شرکت هفت تپه است. شرکت صنعتی دیگری در این منطقه وجود ندارد که بخواهیم در آن مشغول کار شویم.

 

یکی دیگر از فعالان کارگری شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه نیز در خصوص اخراج کارگران غیرنیشکری این مجموعه می‌گوید: اکثر نیرو‌های غیرنیشکری و دفع آفات و فنی صنعتی هفت تپه، بومی هستند و اسدبیگی با وعده استخدام از آنان سوء استفاده کرد و در مقابل در رسانه‌ها مدعی شد که در هفت تپه ۲۰۰۰ نیرو استخدام کرده و اشتغالزایی داشته، اما حقیقت چیز دیگریست و این ادعا‌های کارفرمای شرکت، صحت ندارد. از ابتدا به این کارگران نگفتند که قرار است به عنوان نیروی فصلی کار کنید و با وعده قراردادی شدن، آنان را توجیه کردند که در بخش غیرنیشکری فعالیت داشته باشند و مدتی بعد هم اخراجشان کردند.

 

این فعال کارگری شرکت هفت تپه اضافه می‌کند: این بلا را اسدبیگی بار‌ها سر نیرو‌های فصلی و حتی قراردادی آورده است. او به اقتصاد چینی معتقد است؛ به این معنی که نیروی کار، ارزان باشد و در مقابل، کارگر با تمام توان کار کند و از حداقل مزایا برخوردار باشد. حتی در سال ١٣٩٩، دلیل افت تولید چغندر را اعتراضات کارگری و کم کاری‌های کارگران اعلام کرد و پس از آن هم، برخی از کارگران این مجموعه را اخراج کرد. 

وی اظهار می‌کند: اولویت اصلی ما خلع ید اسدبیگی از هفت تپه است و خوشبختانه این مهم در حال انجام است، اما با توجه به شرایط سخت و بحرانی که از نظر اقتصادی با آن گریبان گیر هستیم، اخراج یکباره نیرو‌های غیرنیشکری و دفع آفات و فنی صنعتی، ضربه سختی به کارگران و حتی خانواده‌های آنان وارد آورده است. اکثر این کارگران در شرایط سختی زندگی می‌کند، خانه‌های آنان از کمترین متراژ خانه و حداقل امکانات  زندگی برخوردار هستند. اگر سری به خانه‌های کارگران بزنید، می‌بینید که یخچال‌های آنان خالی از مواد خوراکی است و کودکانشان از گرسنگی رنج می‌برند.

 

این فعال کارگری شرکت هفت تپه مدعی شده که: کارفرمای هفت تپه حتی به نیرو‌های رسمی هم رحم نکرده و همان سال ۱۳۹۴ که پای او به شرکت باز شد، اعلام کرد ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ نفر از نیرو‌های رسمی بازنشسته می‌شوند؛ نیروی رسمی که ۲۰ تا ۲۵ سال سابقه کار دارد و حقوق او ۴ تا ۵ میلیون تومان بوده در سال ۱۳۹۴. برای بازنشسته کردن این نیروها، اسدبیگی وعده داد که سنوات آنان را طی ۲ سال پرداخت می‌کند و از این بابت هم ضرر‌های زیادی به کارگران بازنشسته وارد کرد.