گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو، محرم فصل مشترک ما ایرانی هاست، از هر قشری از هر صنفی و از سن و سالی همه دور هم جمع میشوند و به یاد قتیل سال ۶۱ دشت کربلا اشک میریزند و نوحه میکنند؛ و بالاتر از این میتوان گفت که از هر مذهب و آئینی پای کار دستگاه اعظم سیدالشهدا علیه السلام میآیند، دستگاهی که نزدیک به ۱۴ قرن است، سال به سال بر رونق آن افزوده شده است.
یکی از مهم ترین ویژگی های مداحی های خاطره انگیز داشتن شعرهای ناب و تاثیرگذاری است که آن زمان هر مستمعی را تحت تاثیر قرار می داد، شعرهای پرمعنایی که متاسفانه چند سالی است با ورود سبک های جدید مداحی به شدت تنزل پیدا کرده است که مجال پرداختن به این موضوع در این خبر نمیگنجد.
به همین بهانه مرکز رسانه ای آستان قدس رضوی، به انتشار بازخوانی های مداحی های قدیمی و خاطره انگیز پرداخته است، مداحی هایی که با آنهاخاطرات زیبایی برای مستمعین رقم خورده است، که همزمان با ایام دهه نخست محرم برخی مداحیهای خاطره انگیز به شکل متفاوتی بازنشر شده است که در پخش پنجم این گزارش به نوحه قدیمی «زینب زینب» پرداخته شده است.
بدون شک یکی از ماندگارترین نوحه های عاشورایی را زنده یاد سلیم موذن زاده با عنوان «زینب زینب» خلق کرده است، نوحه ای که به واقع فقط فردی از خانواده موذن زده ها با آن حجم بالای صدا از پس آن بر می آید.
سلیم مؤذنزادهٔ اردبیلی یکی از مداحانی بود که در مداحی به زبانهای ترکی، فارسی و عربی تسلط کامل داشت، وی که بیشتر نوحههایی را به زبان ترکی آذربایجانی خوانده، به زبانهای فارسی و عربی نیز نوحه های ماندگاری را خوانده بود . پدرش عبدالکریم مؤذن اردبیلی نخستین مؤذن رادیوی ایران است و برادرش رحیم مؤذنزادهٔ اردبیلی نیز از مؤذنان اسلامی است.
مؤذنزاده سالهای جوانی و میانسالی در ایام دههٔ محرم بیشتر در مساجد و حسینیههای شهرهای اردبیل، تبریز و در دهههای آخر عمر، در مساجد تهران نیز به مداحی و نوحه خوانی پرداخته بود. و متاسفانه در هشتاد سالگی بر اثر کهولت سن درگذشت.
یکی از نکات قابل تامل درباره مؤذنزاده اینکه وی بهطور متوسط روزانه پنج ساعت از عمر خود را صرف مداحی کرده بود و بیش از دو هزار عنوان نوار کاست مربوط به برنامههای او از زمان پیدایش ضبط صوت تاکنون به زبانهای ترکی، فارسی و عربی موجود است که این موارد نشان دهنده آن است که ماندگاری مداحی های سلیم بی دلیل ماندگار نشده است.
سلیم، صدای رسا در مداحی را از رشتههای هنری ظریف توصیف میکرد که ملاحت، زیر و بم آهنگ، ادای کلام و تحریرهای مناسب لازمه این هنر است.
از وی آثار ماندگاری به جا مانده است که از این میان نوحه «زینب زینب» و «ای منی آواره قویان اباالفضل» بیش از همه در ذهن مردم ایران جا گرفته است.
اما همانطور که گفته شد مداحان بسیاری از آذری زبانان طی سالهای اخیر نوحه «زینب، زینب» را در ایام محرم بازخوانی کردند اما شاید بازخوانی این نوحه توسط مجید بنی فاطمه متفاوت ترین بازخوانی ها باشد که بدون لهجه آذری این اتفاق را رقم زده است .
در پایان نیز نماهنگی تلفیقی از مداحی قدیمی زنده یاد «سلیم موذن زاده» و همچنین مجید بنی فاطمه آمده است: