گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، در پنج سال حضور سلطانیفر به اندازه تمام سالهای فوتبال در کشور پرونده های مالی در فیفا تشکیل شد و پول بیت المال به حراج رفت. جدیدترین شاهکار اینبار در باشگاه استقلال و توسط مدیرانی رخ داده که در واقع تُجاری هستند که از رفاقت با وزیر گام به این عرصه گذاشته اند. مدیران ناآشنا به قواعد و قوانین که از سر بی اطلاعی، خرابکاری های بزرگ راه میاندازند.
بستن قرارداد با محمد نادری در شرایطی که او با کورترایک بلژیک تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۲ قرارداد دارد می تواند درد سر ساز باشد. انتقالی که میتوانست با مبلغی بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار دلار صورت گیرد اما ناکارآمدی مسئولین تیم شرایط را به گونه ای تغییر داد که حالا باشگاه کورتریک میتواند مبالع بالایی را درخواست کند و در صورت عدم پرداخت از سوی باشگاه استقلال میتواند به فیفا شکایت و پرونده ای دیگر را به بدنامیهای ورزش کشورمان بیفزاید.
با این وجود عجیبتر آنجاست که مدیران تیم مدعی هستند در دنیای حرفه ای فوتبال به طور شفاهی با باشگاه بلژیکی به توافق رسیده اند! اگر به واقع توافق شفاهی صورت گرفته باشد حالا کورترایک چرا باید در ایمیلی که به باشگاه زده، ضمن ابراز نارضایتی بگوید شما خلاف مقررات فیفا عمل کرده اید. اصلا آیا در اصول حرفه ای توافق شفاهی قابل استناد است؟
نکته دیگر اینکه کورترایک ۲۴ اکتبر به باشگاه استقلال ایمیل زده و تنها تا ۲۶ اکتبر مهلت داده تا مسئولین تیم توضیحات خود را ارائه و به راه حلی دوستانه برسند؛ کورتریک در پایان ایمیل مدعی شده در صورت عدم پاسخ با ارزش از طرف باشگاه استقلال، پرونده را به مراجع ذی صلاح (فیفا) ارسال می کند. با همه این تفاسیر از آنجا که نادری بازیکن همیشه ذخیره کورتریک بود احتمال میرود با مبلغ پایین هم حاضر به دادن رضایتنامه وی شوند. اما سوال اینجاست که چرا مسئولین باشگاه استقلال پس از اشتباه خود در صدد جبران آن برنیامده و توضیحات و ادله خود را ارائه نکرده اند تا ماجرا آنگونه که همتای بلژیکی شان خواسته مسالمت آمیز حل شود؟