به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، روزنامه «ال پائیس» اسپانیا در ادامه سلسله مطالبی که این روز‌ها پیرامون انتخابات ریاست جمهوری آمریکا منتشر می‌کند، در گزارش امروز خود با تیتر «چه اتفاقی خواهد افتاد اگر ترامپ، پیروزی بایدن را به رسمیت نشناسد» نوشت: اگرچه بررسی‌ها در مورد اعلام نتایج نهایی انتخابات آمریکا هنوز به پایان نرسیده، اما برخی پیش بینی کرده اند که ترامپ نیز به سرنوشتی مشابه آنچه در سال ۱۹۷۴میلادی برای ریچارد نیکسون در پی رسوایی واترگیت اتفاق افتاد، دچار خواهد شد. به این ترتیب گروهی از اعضای دولت واشنگتن وارد اتاق بیضی کاخ سفید خواهند شد تا همگی زیر گوش دونالد ترامپ این جمله را زمزمه کنند که «آقای رئیس‌جمهور، همه چیز تمام شده است».
ریچارد نیکسون، سی و هفتمین رییس‌جمهوری آمریکا، در ۹ آگوست ۱۹۷۴ به دنبال رسوایی واترگیت از سمت خود استعفا و جای خود را به معاونش «جرالد فورد» داد. ماجرای نیکسون از معدود دفعاتی بود که رقابت و جنگ دو حزب حاکم بر امریکا به دنبال اقدام غیرقانونی مقام‌های جمهوری‌خواه در تعبیه دستگاه‌های شنود در هتل واترگیت، به عنوان ستاد انتخاباتی حزب دموکرات به شدت بالا گرفت.
این در حالی است که رسانه‌های عمده امریکایی که متعلق به مالکان صهیونیست و تصمیم گیران اصلی دو حزب اصلی امریکا هستند، داستان واترگیت را بسیار ساده تعریف می‌کنند.
هفته نامه آمریکایی نیویورکر نیز در گزارشی با موضوع واهمه ترامپ از شکست در انتخابات نوشت: باتوجه به اینکه بیش از ۱۰ پرونده علیه ترامپ در جریان است، احتمالاً رئیس‌جمهوری آمریکا پایان خطرناکی را در صورت باخت در انتخابات برای خود تصور می‌کند که حتی خطرناک‌تر از آن چیزی است که پیش روی نیکسون قرار گرفته بود.
به نوشته ال پائیس: از سال ۱۷۹۷ میلادی، زمان ریاست جمهوری جورج واشنگتن، همه روسای جمهوری بدون کوچکترین مقاومت، قدرت را به برنده انتخابات تسلیم کرده اند، اما اظهارات بی اساس ترامپ مبنی بر تقلب انتخاباتی حتی پیش از برگزاری این رویداد سیاسی، سبب شده تا این پرسش در اذهان عمومی پدید آید که آیا ترامپ به نفع رقیب دموکرات خود کنار خواهد کشید یا ساز ناکوک عدم پذیرش نتایج را در پیش خواهد گرفت.
«مایکل کوهن» وکیل سابق ترامپ در خصوص اینکه ترامپ به هیچ عنوان قصد پذیرفتن شکست در انتخابات را ندارد، گفت: «وی تسلیم نمی‌شود، هرگز و اصلاً. من فکر می‌کنم او اعتبار آراء تمامی ایالاتی که در آن شکست خورده را به چالش می‌کشد و مدعی تقلب انتخاباتی می‌شود و به دنبال تضعیف روند (انتخابات) و بی اعتبار کردن آن است».
ترامپ در حالی حرف از آرای قانونی و غیر قانونی را به میان آورده است که پرده سعادت ریاست جمهوری از شانه او پر زده و هر لحظه بیشتر در حال دور شدن از او است. پیش زمینه‌ای که از ترامپ سراغ داریم سبب شده تا بر خلاف همه انتخابات‌های دوره معاصر، تصور ما از انگیزه ترامپ و ستاد تبلیغاتیش در به آشوب کشاندن انتخابات و رخنمایی شکاف عمیق و بحران داخلی به جای نمایش دموکراسی تقویت شود. اما آنچه روشن است اینکه پس از پیروزی احتمالی جو بایدن، ترامپ پس از نیمه روز ۲۰ ژانویه (یک بهمن)، حتی برای یک ثانیه، اجازه اقامت بیشتر در کاخ سفید را نخواهد داشت.
ترامپ در سخنرانی انتخاباتی خود در پنسیلوانیا گفت که تنها راه شکست وی در انتخابات ریاست جمهوری «تقلب گسترده» است و این آن چیزی است که در حال روی دادن است.
ال پائیس در ادامه نوشته است: انتخابات آمریکا اگر چه رویدادی فشرده است، اما ترامپ نیز از پای ننشسته و در تلاش است تا به ارتشی از وکلا فراخوان دهد، شبکه‌های اجتماعی، توییتر و هر پلتفرم دیگری را به تریبون اعتراض‌های خود تبدیل کند و طرفداران خود در ایالت‌های جمهوری‌خواه را به رد نتایج انتخابات ترغیب کند. اقداماتی که همه و همه به منزله حمله به اصول و زیر سوال بردن نظام دموکراتیک آمریکا است.
ریچارد نیکسون، سی و هفتمین رییس‌جمهوری آمریکا، در ۹ آگوست ۱۹۷۴ به دنبال رسوایی واترگیت از سمت خود استعفا و جای خود را به معاونش «جرالد فورد» داد. ماجرای نیکسون از معدود دفعاتی بود که رقابت و جنگ دو حزب حاکم بر امریکا به دنبال اقدام غیرقانونی مقام‌های جمهوری‌خواه در تعبیه دستگاه‌های شنود در هتل واترگیت، به عنوان ستاد انتخاباتی حزب دموکرات به شدت بالا گرفت.
این در حالی است که رسانه‌های عمده امریکایی که متعلق به مالکان صهیونیست و تصمیم گیران اصلی دو حزب اصلی امریکا هستند، داستان واترگیت را بسیار ساده تعریف می‌کنند.
هفته نامه آمریکایی نیویورکر نیز در گزارشی با موضوع واهمه ترامپ از شکست در انتخابات نوشت: باتوجه به اینکه بیش از ۱۰ پرونده علیه ترامپ در جریان است، احتمالاً رئیس‌جمهوری آمریکا پایان خطرناکی را در صورت باخت در انتخابات برای خود تصور می‌کند که حتی خطرناک‌تر از آن چیزی است که پیش روی نیکسون قرار گرفته بود.
به نوشته ال پائیس: از سال ۱۷۹۷ میلادی، زمان ریاست جمهوری جورج واشنگتن، همه روسای جمهوری بدون کوچکترین مقاومت، قدرت را به برنده انتخابات تسلیم کرده اند، اما اظهارات بی اساس ترامپ مبنی بر تقلب انتخاباتی حتی پیش از برگزاری این رویداد سیاسی، سبب شده تا این پرسش در اذهان عمومی پدید آید که آیا ترامپ به نفع رقیب دموکرات خود کنار خواهد کشید یا ساز ناکوک عدم پذیرش نتایج را در پیش خواهد گرفت.
«مایکل کوهن» وکیل سابق ترامپ در خصوص اینکه ترامپ به هیچ عنوان قصد پذیرفتن شکست در انتخابات را ندارد، گفت: «وی تسلیم نمی‌شود، هرگز و اصلاً. من فکر می‌کنم او اعتبار آراء تمامی ایالاتی که در آن شکست خورده را به چالش می‌کشد و مدعی تقلب انتخاباتی می‌شود و به دنبال تضعیف روند (انتخابات) و بی اعتبار کردن آن است».
ترامپ در حالی حرف از آرای قانونی و غیر قانونی را به میان آورده است که پرده سعادت ریاست جمهوری از شانه او پر زده و هر لحظه بیشتر در حال دور شدن از او است. پیش زمینه‌ای که از ترامپ سراغ داریم سبب شده تا بر خلاف همه انتخابات‌های دوره معاصر، تصور ما از انگیزه ترامپ و ستاد تبلیغاتیش در به آشوب کشاندن انتخابات و رخنمایی شکاف عمیق و بحران داخلی به جای نمایش دموکراسی تقویت شود. اما آنچه روشن است اینکه پس از پیروزی احتمالی جو بایدن، ترامپ پس از نیمه روز ۲۰ ژانویه (یک بهمن)، حتی برای یک ثانیه، اجازه اقامت بیشتر در کاخ سفید را نخواهد داشت.
ترامپ در سخنرانی انتخاباتی خود در پنسیلوانیا گفت که تنها راه شکست وی در انتخابات ریاست جمهوری «تقلب گسترده» است و این آن چیزی است که در حال روی دادن است.
ال پائیس در ادامه نوشته است: انتخابات آمریکا اگر چه رویدادی فشرده است، اما ترامپ نیز از پای ننشسته و در تلاش است تا به ارتشی از وکلا فراخوان دهد، شبکه‌های اجتماعی، توییتر و هر پلتفرم دیگری را به تریبون اعتراض‌های خود تبدیل کند و طرفداران خود در ایالت‌های جمهوری‌خواه را به رد نتایج انتخابات ترغیب کند. اقداماتی که همه و همه به منزله حمله به اصول و زیر سوال بردن نظام دموکراتیک آمریکا است.
ارسال نظرات