در گفتگو با دانشجو مطرح شد
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو؛ لایحه بودجه ۱۴۰۰ در گیر و دار بگیر و نگیر‌های مجلس و دولت و دست انداز‌هایی که گمان می‌کردیم پیش روی تصویب این بودجه قرار بگیرد در کمیسیون تلفیق تصویب شد، مجلسی‌ها مدعی تغییرات کلی در ریز جزییات بودجه هستند، اما به نظر می‌رسد بودجه ۱۴۰۰ همچنان پر حاشیه باشد و متفاوت از همه بودجه‌های کسری داری که تا کنون بر اقتصاد تحمیل شده است. بودجه فازی یا دومرحله‌ای که بهانه یا توجیهی برای تصویب لایحه بودجه ۱۴۰۰ در کمیسیون تلفیق بود مورد نظر ما در این گفتگو و تبعات بودجه بر دولت بعدی است که آلبرت بغزیان اقتصاددان و عضو هیات علمی دانشگاه تهران نظر خود را بیان داشته است.
آلبرت بغزیان اقتصاددان و استاد دانشگاه تهران دراین باره به ما گفت: آنچه که به عنوان فازی شدن یا دو مرحله‌ای کردن بودجه توسط مجلس بیان شده است تا کنون سابقه نداشته که بودجه کشور به این شکل غیر قابل پیش بینی بسته شود. شاید یکی ازمهمترین دلایل این موضوع نگرانی از پیش بینی آینده و فروش نفت است که دولت، مجلس و حاکمیت همچنان نمی‌داند یا نمی‌تواند حساب روشن و شفافی روی فروش نفت باز کند از این نظر به فازی کردن یا دو مرحله‌ای کردن بودجه روی آورده است.
وی دراین باره افزود: با اینکه گفته می‌شود دولت آقای روحانی نیمی از بودجه سال ۱۴۰۰ را مدیریت و مصرف می‌کند، اما به واقع اینگونه نیست چرا که اصولا مصرف بودجه از فروردین ماه سال آینده شروع می‌شود و خرداد ماه که درگیر مسائل انتخابات هستیم تقریبا می‌توان گفت که دولت کمتر از شش ماه بودجه را مدیریت و مصرف می‌کند، بنابراین می‌توان گفت دولت عملا بودجه‌ای نوشته که از نظر تحقق درآمد‌ها به گردن دولت بعدی می‌افتد از فروش نفت گرفته تا جمع آوری مالیات ها.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران دراین باره بیان داشت: درباره بودجه سال ۱۴۰۰ اینکه چقدر محقق شد و نشد باید اواخر سال آینده سخن بگوییم هر چند می‌توان پیش بینی کرد که حتی اگر درآمد‌ها به قدر پیش بینی شده نیز محقق نشود دولت آینده می‌تواند ادعا کند که بودجه توسط خودم تدوین نشده و دولت قبلی مسوول تدوین چنین بودجه‌ای است لذا قابل پیش بینی است که هر انحرافی هم در بودجه ایجاد شود دولت بعدی به تصویب و تدوین آن توسط دولت قبلی و مجلس اشاره می‌کند چرا که خود را این وسط هیچ کاره می‌داند.
آلبرت بغزیان توضیح داد: دولت بعدی در صورت عدم تحقق درآمدهای بودجه به درستی می‌تواند ادعا کند که دولت بودجه را بسیار خوش بینانه بسته بود و مجبور به تعدیل شدیم از این جهت عملا سال آینده بودجه هر طوری که مدیریت و مصرف شود نهایتا تا آخرسال به گردن این دولت می‌افتد، بنابراین هر گونه انحراف احتمالی در بودجه به خاطر تغییر دولت نیز حتما نادیده گرفته می‌شود.
بغزیان تصریح نمود: بنابراین با این استدلال که دولت قبلی بودجه را نوشته است بودجه باید به گونه‌ای تصویب شود که آخر سال آینده رئیس جمهور بعدی بودجه شفاف و روشنی در دست داشته باشد که براساس واقعیت‌ها کشور اداره شود نه اینکه بودجه‌ای توهمی بدون اعتبار ودرآمد‌های درست به دست دیگری داده شود، ضمن اینکه بنده براین باورم باید قانون را به گونه‌ای تغییر دهیم که دولتی که در حال رفتن است برای دولت بعدی بودجه ننویسد یعنی بودجه را تا پایان سال یا دولت خود بنویسد تا دولت بعدی بودجه خود را تدوین کند و دولت قبلی تعهدی برای دولت بعدی درست نکند که قابل تحقق نیست.
استاد اقتصاد دانشگاه تهران با رد بودجه‌ای که در راستای توسعه نباشد گفت: بی تردید هر گونه بودجه نویسی که بودجه عمرانی در آن کمرنگ باشد و در راستای افزایش توسعه اقتصادی کشوئر نباشد نمی‌تواند اقتصاد کشور را به درستی مدیریت و به پیش ببرد بنابراین با این بودجه در سال ۱۴۰۰ به هیچ وجه نمی‌توان منتظر رشد اقتصادی، کاهش نرخ تورم و افزایش اشتغال بود چرا که به نظر می‌رسد در غیر این صورت که نفت فروخته شود منبع مهم و قابل اتکایی برای درآمدزایی غیر تورمی وجود ندارد.
آلبرت بغزیان اقتصاددان و استاد دانشگاه تهران دراین باره به ما گفت: آنچه که به عنوان فازی شدن یا دو مرحله‌ای کردن بودجه توسط مجلس بیان شده است تا کنون سابقه نداشته که بودجه کشور به این شکل غیر قابل پیش بینی بسته شود. شاید یکی ازمهمترین دلایل این موضوع نگرانی از پیش بینی آینده و فروش نفت است که دولت، مجلس و حاکمیت همچنان نمی‌داند یا نمی‌تواند حساب روشن و شفافی روی فروش نفت باز کند از این نظر به فازی کردن یا دو مرحله‌ای کردن بودجه روی آورده است.
وی دراین باره افزود: با اینکه گفته می‌شود دولت آقای روحانی نیمی از بودجه سال ۱۴۰۰ را مدیریت و مصرف می‌کند، اما به واقع اینگونه نیست چرا که اصولا مصرف بودجه از فروردین ماه سال آینده شروع می‌شود و خرداد ماه که درگیر مسائل انتخابات هستیم تقریبا می‌توان گفت که دولت کمتر از شش ماه بودجه را مدیریت و مصرف می‌کند، بنابراین می‌توان گفت دولت عملا بودجه‌ای نوشته که از نظر تحقق درآمد‌ها به گردن دولت بعدی می‌افتد از فروش نفت گرفته تا جمع آوری مالیات ها.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران دراین باره بیان داشت: درباره بودجه سال ۱۴۰۰ اینکه چقدر محقق شد و نشد باید اواخر سال آینده سخن بگوییم هر چند می‌توان پیش بینی کرد که حتی اگر درآمد‌ها به قدر پیش بینی شده نیز محقق نشود دولت آینده می‌تواند ادعا کند که بودجه توسط خودم تدوین نشده و دولت قبلی مسوول تدوین چنین بودجه‌ای است لذا قابل پیش بینی است که هر انحرافی هم در بودجه ایجاد شود دولت بعدی به تصویب و تدوین آن توسط دولت قبلی و مجلس اشاره می‌کند چرا که خود را این وسط هیچ کاره می‌داند.
آلبرت بغزیان توضیح داد: دولت بعدی در صورت عدم تحقق درآمدهای بودجه به درستی می‌تواند ادعا کند که دولت بودجه را بسیار خوش بینانه بسته بود و مجبور به تعدیل شدیم از این جهت عملا سال آینده بودجه هر طوری که مدیریت و مصرف شود نهایتا تا آخرسال به گردن این دولت می‌افتد، بنابراین هر گونه انحراف احتمالی در بودجه به خاطر تغییر دولت نیز حتما نادیده گرفته می‌شود.
بغزیان تصریح نمود: بنابراین با این استدلال که دولت قبلی بودجه را نوشته است بودجه باید به گونه‌ای تصویب شود که آخر سال آینده رئیس جمهور بعدی بودجه شفاف و روشنی در دست داشته باشد که براساس واقعیت‌ها کشور اداره شود نه اینکه بودجه‌ای توهمی بدون اعتبار ودرآمد‌های درست به دست دیگری داده شود، ضمن اینکه بنده براین باورم باید قانون را به گونه‌ای تغییر دهیم که دولتی که در حال رفتن است برای دولت بعدی بودجه ننویسد یعنی بودجه را تا پایان سال یا دولت خود بنویسد تا دولت بعدی بودجه خود را تدوین کند و دولت قبلی تعهدی برای دولت بعدی درست نکند که قابل تحقق نیست.
استاد اقتصاد دانشگاه تهران با رد بودجه‌ای که در راستای توسعه نباشد گفت: بی تردید هر گونه بودجه نویسی که بودجه عمرانی در آن کمرنگ باشد و در راستای افزایش توسعه اقتصادی کشوئر نباشد نمی‌تواند اقتصاد کشور را به درستی مدیریت و به پیش ببرد بنابراین با این بودجه در سال ۱۴۰۰ به هیچ وجه نمی‌توان منتظر رشد اقتصادی، کاهش نرخ تورم و افزایش اشتغال بود چرا که به نظر می‌رسد در غیر این صورت که نفت فروخته شود منبع مهم و قابل اتکایی برای درآمدزایی غیر تورمی وجود ندارد.
وی درخصوص اینکه نباید از کارشناسان سازمان برنامه و بودجه انتظار معجزه داشت گفت: به هر حال کارشناسان سازمان برنامه و بودجه همین کارشناس‌هایی هستند که هفت سال گذشته هم بودجه‌های غیر واقعی و غیر کارشناسی نوشته اند، حتی در صورت رد کلیات لایحه بودجه از سوی مجلس و بازگشت دادن به دولت مگر از این کارشناسان انتظار معجزه داشتیم که روند عملکردی خود را دز طی چند هفته عوض کنند و بودجه عملیاتی بنویسند؟ قطعا اینچنین نمی‌شود چرا که از این کارشناسان نمی‌توان انتظار معجزه در بودجه نویسی داشت.
آلبرت بغزیان در خصوص تصویب کلیات در مجلس شورای اسلامی نیز گفت: وقتی کمیسیون تلفیق کلیات را تصویب می‌کند و قائل است که در جزییات آن تغییراتی صورت می‌دهد یعنی بین مجلس و سازمان برنامه و بودجه چانه زنی‌ها انجام شده، بنابراین به دنبال ایجاد تنش زایی بیشتر نیستند از این رو می‌توان پیش بینی کرد که بودجه در نهایت مثل سال‌های قبل تصویب می‌شود مثل سال‌های گذشته که نظرات کارشناسی حول چندین محور مشخص و معین مطرح می‌شود، اما همچنان کسی کاری به دو سوم بودجه‌ای که صرف شرکت‌های دولتی می‌شود ندارد، اما نمایندگان به سراغ سهم‌هایی از بودجه می‌روند که زورشان به آن‌ها می‌رسد و به راحتی می‌توانند آن را کاهش دهند.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران در پایان خاطر نشان کرد: به هر حال مجلس باید مراقب این موضوع خطرناک باشد که بدون بازگشت آمریکا به برجام قطعا ما ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه نفت نخواهیم فروخت این موضوع باید به شدت جدی گرفته شود برای اینکه صحبت از فروش نفت با این رقم خیالی واقعا به صلاح کشور نیست.
ارسال نظرات