مجتبی یوسفی عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری دانشجو، درباره عملکرد کمیسیون عمران مجلس یازدهم، اظهار کرد: بهترین راه پایش عملکرد مجلس پایش عملکرد کمیسیونهای تخصصی مجلس است یعنی کمیسیون تخصصی مغز متفکر مجلس برای ارائه طرح و بررسی لوایح دولت است.
وی با بیان اینکه نقش کمیسیونها در مجلس نگاه کارشناسان است، گفت: بنده معتقدم به جای طرح موضوعات کلی و خلق الساعه در مجلس باید حرکت کنیم به سمت اقدامات دو شوری و بیشتر با محوریت کمیسیونی، زیرا در کشور با تورم قوانین روبه رو هستیم برای همین امر هست که حرکت کند پیش میرود.
عضو کمیسیون عمران مجلس تصریح کرد: در کمیسیون عمران سعی کردهایم در این ۱۰ ماه گذشته طرحهایی که مشکلات اصلی مردم است مانند مسکن که یک طرح دو فوریتی به نام جهش تولید مسکن بود را در دستور کار قرار دهیم یا طرح لایحه مشارکت عمومی خصوصی که برای تکمیل پروژههای نیمه تمام.
یوسفی افزود: لایحه مشارکت عمومی و خصوصی کمک میکند پروژههای نیمه تمام که حدود ۷۰۰ هزار میلیارد تومان اعتبار لازم دارد بعد از چندین سال تکمیل شود این اقدام مجلس و دولت اگر اتفاق نمیافتاد و با همین روش پیش میرفت شاید تا ۳۰ سال آینده طول میکشید تا تکمیل شوند که خیلی از این پروژهها در مناطق محروم و کمتر برخوردار قرار دارند.
وی بیان کرد: در بحث معاهدات بین المللی نیز کمیسیون عمران مجلس طرحهایی را در دستور کار دارد مانند ایجاد کریدورهای جدید از نظر ریلی با کشورهای همسایه یا توسعه بنادر و همچنین ورود به مسائل آب و فاضلاب در کشور تماما در این چند ماه گذشته اتفاق افتاده است.
عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه کمیسیون عمران تصمیم دارد به سمت بهرهوری بیشتر و اختصاص بودجه برای ترمیم و تکمیل پروژهها حرکت کند، گفت: در بحث حمل و نقل ریلی درون شهری اعتباراتی را کمیسیون عمران از دولت درخواست کرده است یا در بحث آبهای سطحی نیز ورود کردیم تا مسئله آب در کشور را حل کنیم.
یوسفی تاکید کرد: نگاه کمیسیون عمران نگاه محرومیت زدایی و نگاه متوازن در سراسر کشور است یعنی باید اقدامی صورت گیرد فاصله تبعیضی که در برخی استانها به وجود آمده است از نظر عمرانی کاهش یابد که کمیسیون در این موضوع پیگیر است.
وی افزود: تا این تبعیضها برداشته شود حرکت کمیسیون ادامه دار خواهد بود و باید استانها به سمت منابع پایدار با مشارکت بخش خصوصی در حرکت باشند یعنی به سمت مزیتهای منطقهای که اگر بتوانیم وضعیت منطقهای را در ایجاد کریدورهای جدید، ایجاد بنادر جدید و زیرساختهای حمل و نقل ریلی و جادهای توسعه دهیم چرخه اقتصاد هم توسعه پیدا خواهد کرد.