"عمو خیاط" معلمی که ناجی عاشق کودکان بازمانده از تحصیل است+ فیلم

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، فرزانه فراهانی_ معلم اولین و نخستین مربی همه انسانها در زندگی به شمار می‌رود و نعمت داشتن آموزگاری دلسوز و آگاه یکی از مهمترین نیازهای افراد برای رسیدن به سعادت است.

آموزش و پرورش طی یکسال اخیر با تغییر و تحولات بسیاری همراه بوده است و شیوع بیماری کرونا روشهای آموزشی معلم ها و آموزگاران را هم دچار نوسان کرده است.

دردسرهای بی‌پایان آموزش آنلاین!

دردسرهای آموزش مجازی و آنلاین بر کسی پوشیده نیست و این نوع آموزش علاوه بر خانواده‌ها و والدین دانش آموزان معلمان را بیشتر از گروه دیگری دچار چالش کرده است و البته این سبک آموزشی که جایگزین آموزش حضوری و کلاس درس شده است روحیه دانش‌آموزان هم دچار نوسان کرده و این امر موجب مضاعف شدن کار معلمان شده است.

بسیاری از دانش آموزان در نقاط مختلف سراسر کشور از نعمت آموزش آنلاین و سوادآموزی محروم هستند و به عبارتی دانش آموزان بازمانده از تحصیل به شمار می‌روند.

مسئله بازماندگی از تحصیل و محرومیت از امکانات آموزشی، معضل دیروز و امروز جامعه ما نیست و این اتفاق ناخوشایند محصول عدم توجه مسئولان آموزش و پرورش به کودکان و نوجوانان مناطق محروم و حاشیه نشین در سراسر کشور است.

ماجرای نویسنده خلاقی که معلم شد

علی صداقتی خیاط مشهور به "عمو خیاط" نویسنده خوش ذوق و پس از آن معلم دلسوز و خوش اخلاقی است که بیش از ۲۰ سال از عمر خود را صرف آموزش و پرورش و سوادآموزی کودکان و نوجوانان و سایر افراد بازمانده‌ از تحصیل به ویژه در مناطق محروم کرده است.

بیشتر دانش آموزانی که عمو خیاط آن‌ها را از کوره راه بیسوادی و ناآگاهی نجات داده است افرادی هستند که به دلایل مختلف شرایط تحصیل و آموزش برای آن‌ها فراهم نبوده است.

کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالانی که روزی روزگاری از نعمت خواندن و نوشتن محروم بودند و با تلاش مستمر و مداوم معلم عاشقی چون عمو خیاط باسواد شده و مسیر زندگی‌شان با مهربانی این معلم کم نظیر تغییر کرده است.

معجزه عشق آگاهانه، ناجی کودکان آسیب دیده و در معرض آسیب!

عمو خیاط نجات کودکان و افراد آسیب دیده و آسیب دیده از شرایط سخت زندگی که در آن قرار دارند را وابسته به عشقی می‌داند که کاملا از سر آگاهی و البته با نظم و ترتیب و با مداخله به هنگام مددکار اجتماعی به آن‌ها ابراز می‌شود.

وی ضمن ابراز نارضایتی از وضعیت فعلی فعالیت خیریه‌های فعال در حوزه کاهش آسیب‌های اجتماعی گفت: مراکز و موسسات خیریه به ویژه در حوزه کودک روند کاری خوبی را دنبال نمی‌کنند و فعالیت احساساتی آن‌ها در این حوزه بیشتر از آنکه کمک کننده و تسهیل‌گر باشد، مخرب و دارای تبعات منفی متعدد است.

عمو خیاط باسواد شدن و تحت آموزش قرار گرفتن افراد بازمانده از تحصیل را ضامن بهبود شرایط اجتماعی آن‌ها برمی‌شمرد و معتقد است: هر چه آگاهی افراد و سطح سواد آن‌ها افزایش پیدا کند، میتوان به فاصله گرفتن افراد فوق از گرداب آسیبهای اجتماعی امیدوار و خوشبین بود.

وی با وجود دانشی که نسبت به برخی از زبان‌های مختلف دنیا دارد گفت: زبان فارسی یکی از شیرین‌ترین زبان‌ها محسوب می‌شود و در عین حال یادگیری و آموزش آن حتی برای افرادی که بهره هوشی پایین‌تر از حد استاندارد نیز امکان‌پذیر است.

این معلم با تجربه اصلاح سبک زندگی کودکان و نوجوانان بازمانده از تحصیل در مناطق محروم و کم برخوردار را از مهمترین دستاوردهای تلاش خود و همکاران خود در عرصه سوادآموزی به این افراد خواند.

محرومیت از اتاق امن ذهن، مشکل اغلب کودکان بازمانده از تحصیل

عمو خیاط شمار کودکان بازمانده از تحصیل در کشور را قابل توجه دانست و گفت: کار سختی نیست که بخواهیم برای آموزش این افراد تلاش کنیم و محقق شدن ریشه کن شدن بیسوادی به همکاری هر چه بیشتر مسئولان و توجه آن‌ها به این امر مهم بستگی دارد.

وی همچنین یادآور شد: کودکان بازمانده از تحصیل اغلب از داشتن "اتاق امن ذهن" محروم هستند و معلمان و افراد داوطلب متخصص در حوزه آموزش باید تلاش خود را برای برخورداری کودکان فوق در ایجاد این اتاق امن ذهن معطوف کنند.

عمو خیاط ارتقاء مهارت‌های زندگی کودکان بازمانده از تحصیل را کاری ساده و البته موثر در توانمندی آن‌ها در بهبود شرایط زندگیشان دانست و گفت: این کودکان افراد بااستعداد و باهوشی هستند و تنها به دلیل شرایط سخت زندگی که داشته‌اند از شکوفا شدن آن محروم مانده‌اند و این وظیفه ما است که آن‌ها را به مسیر درست هدایت کنیم و توانمند سازیم.

ضرورت تسهیل فعالیت فعالان حوزه کودک!

بهره‌مندی از تجربیات افراد دلسوز و توانمندی چون عمو خیاط نقش بسیار مهم و حیاتی در کاهش آسیب‌های اجتماعی جامعه فعلی و همچنین دور کردن کودکان از جرائم و بزهکاری‌های مختلف دارد.

ای کاش مسئولان شرایط فعالیت این افراد را هر چه بیشتر تسهیل و تسریع کنند و امکانات مورد نیاز آموزشی آن‌ها را در اختیارشان قرار دهند تا قدم‌های بسیار بزرگ و موثری در محو کردن جهل و بیسوادی و در نهایت آبادانی هر چه بهتر این آب و خاک برداشته شود.