مرتضی طلایی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، درباره طرح جذب دستیاران در شهرداری تهران گفت: طرح شهرداری پایتخت برای جذب نیروی جدید تحت عنوان دستیاران شهرداری تهران در حالی با اصرار عجیب طراحان آن کلید خورد و به انجام رسید که کاملاً با برنامه سوم توسعه شهر تهران، در تضاد بوده و با توجه به مشکلات عدیده شهرداری در تامین نیازهای نیروهای فعلی و اظهارات چهارساله مدیران این دوره در خصوص ضرورت تعدیل نیرو، محل تامل و تعجب بسیار است.
نائب رئیس دوره چهارم شورای تهران افزود: طبق بررسیهای انجام شده در ابتدای دوره پنجم مدیریت شهری، در حال حاضر به ازای هر پست سازمانی در مجموعه شهرداری، چهار پرسنل در این مجموعه وجود دارد. حال این سوال از مدیریت شهری پایتخت مطرح است که آیا نیروهای مازاد در مجموعه مدیریت شهری طی سه سال اخیر تعیین تکلیف شدهاند؟ آیا مجموعه شهرداری توان پرداخت حقوق و دستمزد نیروهای فعلی خود را در شرایط تنگنای مالی سخت دارد که نسبت به استخدام افراد جدید اقدام میکند؟ در این میان، کاهش ۲۵ درصدی مزایای مستمر پرسنل شهرداری تهران چه معنایی دارد؟ وظیفه پست جدید تعریف شده در این طرح چیست؟ و آیا امکان پذیر نبود با نگاهی سیستمی از پتانسیل در دسترس بالغ بر ۶۰ هزار پرسنل شهرداری تهران بهره جست و با شناسایی، توسعه فردی و مهارتی و انگیزه آفرینی خلأهای موجود در سازمان را پوشش داد؟
طلایی با انتقاد نسبت به نوع ساماندهی نیروهای انسانی در شهرداری تهران تصریح کرد: با نگاهی دقیقتر فارغ از انباشت بالای نیروی انسانی که در نبود استراتژی مشخص مدیریت منابع انسانی در مییابیم علاوه بر تحمیل هزینههای مالی جدید ناشی از استخدام افراد به سازمان، این طرح را میتوان ضربه دیگری به شایستهسالاری، ناقض عدالت اداری و تضعیف کننده اعتماد کارکنان به سازمان قلمداد کرد.
وی خاطر نشان کرد: اخیرا شهردار تهران در پاسخ به انتقادات مطرح شده در خصوص جذب دستیاران آن را از افتخارات این دوره مدیریت شهری برشمرد. حال این سوال پیش میآید که بحث عدالت سازمانی در کجای ذهنیت مدیریتی شما قرار دارد؟ از آنجایی که افراد جدید در بدو ورود تحت عنوان دستیار و با پست سازمانی کارشناس متخصص مشغول به کار میشوند باید پرسید تکلیف دستورالعمل و تکالیف قانونی شرایط احراز پست کارشناس متخصص چه میشود؟ آیا همین که قرار است این جزو افتخارات شما کافیاست که تمام سیر لازم برای احراز پست مذکور نادیده انگاشته شود؟
طلایی بیان کرد: در حال حاضر در شهرداری تهران بسیاری از کارمندان با مدارک معتبر دانشگاهی (در تمام سطوح تحصیلات عالیه) در شهرداری تهران با پستهای کارشناسی به مراتب پایینتر از پست در نظر گرفته شده برای دستیاران جدیدالورود، و تنها با استناد به بخشنامههایی ناظر بر شرایط احراز پست کارشناس متخصص یا به علت کمبود پست سازمانی مصوب از چنین شرایطی محروم هستند و دسترسی به چنین مرتبه اداری حتی تا رسیدن به مرحله بازنشستگی جزو رویاهای غیر محقق آنها باقی میماند، اما مدیران ارشد شهرداری این بیعدالتی سازمانی را افتخار مینامند.
عضو ادوار شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: البته قضیه طرح جذب دستیاران در شهرداری تهران به این حواشی ختم نمیشود، چرا که حتی در خصوص تعریف تخصصها و رشتههای مورد نیاز در این پروسه ابهام برانگیز حاکی از این بود که کل این جریان تا چه اندازه از اصول و قواعد علمی مدیریت پیشرفته منابع انسانی در بحث جذب و تامین نیرو فاصله دارد. در بودجه شهرداری پس از حوزه حمل و نقل که بیشترین بودجه را به خود اختصاص میدهد، حوزه خدمات شهری و ایمنی بیشترین بودجه را دارد و تقریبا از کل بودجه حوزهها، ۲۰.۰۸ درصد آن مربوط به حوزه خدمات شهری و مدیریت بحران است.
طلایی در پایان یادآور شد:، اما در کمال تعجب در بین رشتههای مورد نیازی که برای آزمون دستیاری شهرداری تهران اعلام شد، علوم اقتصادی، علوم اجتماعی، مدیریت، مهندسی عمران، مهندسی صنایع، مهندسی ارتباطات، معماری و شهرسازی مشاهده میشد و رشتههایی که مربوط به حوزه محیط زیست، ایمنی، خدمات و فضای سبز است، در این لیست اصلا وجود نداشت. به عبارت دیگر این ایراد اساسی بازتاب دهنده نداشتن شناخت مناسب از ساز و کار شهر، اولویتهای اجرایی و حوزههای ماموریتی شهرداری تهران توسط طراحان این طرح عجیب بود. طرحهایی که معلوم نیست در پایان عمر دوره مدیریت شهری چه ضرورت و فوریتی بر اجرای آن مطرح بود که حتی فرصت حداقل بررسیهای کارشناسی را از مدیران ارشد برنامهریزی و منابع انسانی شهرداری تهران سلب کرد.