مرتضی غرقی، کارشناس مسائل بین الملل در گفتگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجو، در خصوص موضع اخیر سخنگوی وزارت خارجه آمریکا مبنی بر اینکه اگر «رئیس جمهور رئیسی بر عزم خود برای رفع تحریمها راستین باشد این همان چیزی است که در وین روی میز قرار دارد»، گفت: یکی از مسائلی که متاسفانه در خلال مذاکرات برجام و در طول سالهای اخیر به سطح جامعه کشانده شد نفس موضوع مذاکره بود.
وی افزود: کشاندن موضوع مذاکره به سطح زندگی مردم از یک سو موجب تشویش در جامعه میشود و از سوی دیگر بر دولتهایی که در حال مذاکره و رایزنی هستند فشار مضاعفی تحمیل میکند.
غرقی با اشاره به اینکه اساسا در بسیاری از جوامع پیشرفته مردم عادی از مسائل مربوط به روند سیاسی یک کشور یا مذاکرات مرتبط با آن آگاه نیستند، گفت: روند درست آن است که نخبگان و تصمیم گیران در جریان این موضوعات باشند و اطمینان خاطر مورد نیاز را در بین مردم ایجاد کنند که میتوانند حق آنها را از جهان بگیرند، اما متاسفانه این موضوع در کشور ما وجود ندارد و برخلاف همه دنیا که مردم کار خود را انجام میدهند و دولتمردان کار خود را در ایران مردم در جریان موضوعاتی که در روند سیاسی کشور باید قرار بگیرند، قرار نمیگیرند، اما در موضوعاتی که تخصص و آگاهی نسبت به آن ندارند، سهیم میشوند و همین فشارها بر دولتهای مذاکره کننده را چند برابر میکند.
مذاکرات با موضوعات تخصصی نباید به سطح جامعه و زندگی مردم راه پیدا کند
این کارشناس مسائل بین الملل با اشاره به واکنش دولتمردان آمریکایی در خصوص دست نگاه داشتن برای مذاکره با تیم جدید ایران گفت: اینکه فشارهای تحریم دولت و ملت جمهوری اسلامی را در شرایط بدی قرار داده کاملا کتمان و چشم پوشی نیست، اما از سوی دیگر آمریکاییها هم به این دستاورد یعنی مذاکره با ایران در حوزه سیاست خارجی عملکرد بایدن نیازمند هستند.
وی تصریح کرد: از زمان روی کار آمدن بایدن رئیس جمهور آمریکا هیچ دستاورد قابل توجهی در عرصه بین الملل نداشته و لذا نیازمند آن است که با ترمیم روابط خود با پروندهها و کشورهایی که با آنها مشکلات جدی دارد، کارنامه قابل قبولی برای خود دست و پا کند و جهان را به این نتیجه برساند که در حوزه دیپلماسی عملکرد موفق تری نسبت به جمهوری خواهان داشته است.
یکی از شیطنتهای آمریکاییها در مذاکرات این است که دست روی موضوعاتی میگذارند که حقوق مسلم یک ملت است
غرقی با بیان اینکه آمریکاییها همواره در مذاکرات از یک حربه خاص و آن هم فشار در حوزه حقوق مسلم ملتها استفاده میکنند، گفت: یکی از شیطنتهای آمریکاییها در مذاکرات این است که دست روی موضوعاتی میگذارند که حقوق مسلم یک ملت است و اساسا کسی حق مذاکره در مورد آنها را ندارد. در مورد ایران نیز آنها پا را فراتر از موضوعات برجام گذاشته و مسائلی، چون موضوعات موشکی، حضور منطقهای ایران و مسائلی از این دست که همگی با شرایط امنیتی ما مرتبط است را به میان کشیده اند.
این کارشناس مسائل بین الملل ادامه داد: در همین مسیر آمریکاییها پا را فراتر گذاشته و اعلام کردند حاضریم در خصوص مسائل فراهستهای به مذاکره با شما بپردازیم و اینکه مقام معظم رهبری صراحتا فرمودند به آمریکاییها اعتمادی نداریم به دلیل آن است که آنها مرحله اول مذاکرات را نیز به نتیجه نرساندند که بخواهند به مراحل بعدی برسند.
وی افزود: آمریکا در خلیج فارس با وجود کیلومترها فاصله خود را محقتر از ایران و سایرین میداند، اما از آنجا که جمهوری اسلامی نگاه توسعه طلبانه ندارد حتی به آمریکا اعلام کرده در این منطقه منافع شما را لحاظ میکنیم در صورتی که منافع ما را لحاظ کنید، اما مشکل این است که آمریکا پای خود را فراتر از حقوق خود قرار میدهد.
*مذاکرات در دولت سیزدهم بن بستی نخواهد داشت/ تاکید مقام معظم رهبری بر بی اعتمادی به آمریکا به معنای بسته شدن باب مذاکره نیست
غرقی در خصوص چشم انداز مذاکرات در دولت سیزدهم نیز گفت: چشم انداز مذاکرات در دولت سیزدهم این است که مذاکره باید صورت بگیرد و تاکید مقام معظم رهبری بر بی اعتمادی به آمریکا هیچ گاه به معنای بسته شدن باب مذاکره نیست بلکه به این معنی است که باید با غرب با نگاه دشمن مذاکره کنیم و آن کیاست مورد نیاز را در نظر داشته باشیم. چون اساسا ما نمیتوانیم با دنیا و غرب قهر کنیم و غرب نیز نمیتواند با جمهوری اسلامی قهر کند منافع هر دو در یکدیگر تنیده شده و این موضوع غیرقابل کتمان است. نه جمهوری اسلامی میتواند قید نهادها و سازمانهای عریض و طویل بین المللی در غرب را بزند و نه کشورهای غربی میتوانند بی تفاوت به برقراری امنیت در غرب آسیا باشند.
*راهکار مورد نیاز برای مذاکره با وجود بی اعتمادی به غرب سیاست گام به گام است
این کارشناس مسائل بین الملل راهکار مورد نیاز برای مذاکره با وجود بی اعتمادی به غرب را سیاست گام به گام دانست و تصریح کرد: جمهوری اسلامی در مذاکره با طرف غربی باید هر امتیازی میدهد در گام متقابل امتیازی بگیرد موضوعی که متاسفانه در دولت قبل انجام نشد و آمریکاییها نیز یک عادت معروف دارند که مذاکرات را با کشورها آن قدر کش میدهند که زمان اجرا دولت امضاکننده مذاکره کارش تمام شده باشد و دولت جدید از اجرای مفاد مذاکرات تنها اظهار تاسف کند.
انتهای پیتم/