به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، سایت «عصر ایران» مبتنی بر همین شگرد فرار به جلو می‌نویسد: مجلس انقلابی به فوریت حذف ارز 4200 تومانی رأی نداد، چون پی برده‌اند که حذف آن بار شدید تورمی دارد و جامعه تحمل ندارد و وعدۀ افزایش یارانۀ 45 هزار تومانی به 110 هزار تومان هم قانع‌کننده نیست چرا که طی دهۀ گذشته مردم دریافته‌اند یارانۀ نقدی پوشش دهندۀ افزایش قیمت‌ها نیست. در پی آن گویا دولت هم کل لایحه را پس گرفته است. نه خانی آمد و نه خانی رفته!
مجلس انقلابی در حالی به فوریت حذف دلار 4200 تومانی رأی نداد که قرار بود با دولت ابراهیم رئیسی کاملا هماهنگ باشد و هیچ چوبی لای چرخ آن نگذارد و از طرح‌های توهمی و تخیلی دست بردارد و بنشینند ببینند دولت انقلابی چه لایحه‌ای می‌آورد تا با کمک هم فلک را سقف بشکافند و طرحی نو دراندازند.
بر جهانگیری خرده می‌گرفتند که چرا دلار 4200 تومانی به بازار تزریق کرد و حالا یادشان افتاده که همین هم نباشد قیمت‌ها افسار گسیخته‌تر می‌شود و نه تضمین حفظ قیمت گندم و دارو و نه وعدۀ افزایش یارانه به 110 هزار تومان کفایت نکرد و ترمز دولت رئیسی را کشیدند.
در آن سو هم قرار است هشتم آذر پای مذاکره بنشینند تا برجام را احیا کنند. همان‌ها که می‌گفتند برجام، لاشه متعفن است و 6 سال بر جواد ظریف خرده می‌گرفتند و متهم می‌کردند حالا همان برجام را معیار قرار‌داده‌اند و یکی نیست بگوید مگر نمی‌گفتید ارز 4200 تومانی فسادزاست؟ خوب! این گوی و این هم میدان. حذف کنید، دیگر! مگر مرد میدان و اهل کار انقلابی و قاطع و صاعقه‌وار نیستید؟ پس معطل چه هستید؟ کو نطق‌های غرای رئیس‌مجلس انقلابی؟
مگر نمی‌گفتید برجام، بد است و برجام بهتر بلدید؟ پس چرا به دنبال همان برجام قبلی هستید؟ بگویید ما هم خارج می‌شویم و خلاص! چرا بیرون نمی‌آیید؟
این حرف‌ها برای این بود که دیگران بروند و شما بیایید؟ خوب، آمدید. اشکالی هم ندارد. قبلا نوشته بودیم صخره واقعیت‌ها محکم‌تر از آن است که می‌پنداشتید. به تعبیر خواجه حافظ:ای که از کوچۀ معشوقۀ ما می‌گذری با خبر باش که سر می‌شکندش دیوارش سیاست و دیپلماسی، البته کوچۀ معشوقۀ ما نیست، اما دیوار آن چنان نیست که سر بربکوبی. دیروز به خاطر ارز 4200 تومانی کوتاه آمدند و فردا بر همان برجام قبلی تأکید می‌کنند.
آقای رئیسی، دولت را سبک کنید. حقوق مدیران را کاهش دهید. نهاد‌های غیر ضرور را برچینید نه اینکه دنبال احیای نهادهایی، چون جهاد سازندگی باشید تا آب بیشتری مصرف شود و دولت فربه‌تر شود.»
این تحلیل پر از غلط و مغالطه، یادآور همان کسی است که در یک جمله، چهار غلط و دروغ را یکجا گفت؛ «خسن و خسین، دختران معاویه بودند»!
1- قیمت من درآوردی 4200 تومان برای ارز دولتی، هنر دولت سابق در یک جمله فاقد عقبه کارشناسی و صرفاً کدخدامنشی رئیس‌جمهور وقت است؛ و از آن بدتر، حراج بی‌حساب و کتاب 18 میلیارد دلار ظرف 2 ماه در سال 97، و سرانجام (3 سال بعد) حذف بی‌سر و صدای ارز دولتی از برخی کالا‌های اساسی و افزایش قیمت است. این روند، برای سرافکندگی ماله‌کش‌ها و کارچاق‌کن‌های رسانه‌های همسو کفایت می‌کند.
2- 9 برابر کردن میزان نقدینگی و آوردن تورم حاصل از آن سر سفره مردم، مصیبت بزرگ‌تری است که دولت را مجبور به تخصیص ارز سردرگم برای واردات کالای اساسی و کاهش جزئی تورم کرده است؛ ضمن اینکه در توزیع دلار‌های دولتی نیست بی‌دقتی صورت گرفته و به رانت‌های پرحجم انجامیده است. پیش‌نیاز اصلاح این روند، راه‌اندازی سامانه جامع تجارت و دیگر سامانه‌های اطلاعاتی شفافیت‌ساز است که در 5-6 سال گذشته برعهده دولت بود، اما انجام ندادند. این هم چند سبب دیگر شرمندگی.
3- مجلس قرار نیست مانند مجلس سابق، ماشین امضا و بله قربان‌گوی دولت باشد. ضمن اینکه برخلاف ادعای عصر ایران، نه مجلس با اصل لایحه مخالف است و نه دولت، لایحه را پس گرفته است. بلکه بنا شده، کار کارشناسی بیشتری یا همدلی طرفین - برای کاهش عوارض و پیامد‌های اصلاح ریل‌گذاری غلط دولت قبل - انجام شود.
4- دولت روحانی با تولید 730 درصد تورم در هشت سال، چه فاجعه‌ای را رقم زده که به ادعای نویسنده عصر ایران، حتی اختصاص 110 هزار میلیارد تومان یارانه جدید هم نمی‌تواند جبران مافات را بکند؟ چرا ارزش پول ملی در برابر ارز خارجی در آن دولت، یک هشتم شد؟ این مدل سوءمدیریت‌ها که با صرفا فهرست آن‌ها می‌شود چند جلد کتاب و نمایه منتشر کرد، سند عقلانیت و واقع‌گرایی بوده است؟! چه طنز خنکی!
5- دولت جدید بنا ندارد صرفا برجام را احیا کند. بلک معتقد است ملت و دولت ایران هزینه‌های هنگفت برجام را پرداخته‌اند و با این وجود، تحریم‌ها دو برابر شده است! بنابراین آمریکا و غرب باید فارغ از بازی با برچسب‌های تحریمی، همه تحریم‌ها را لغو کنند و راستی‌آزمایی شوند و تضمین بدهند که بدعهدی قبلی را تکرار نمی‌کنند. این رویکرد چه مشابهتی با انفعال دولت سابق دارد که تا دو سال پس از خروج آمریکا هم حاضر نبود نازک‌تر از گل به آمریکا و اروپا بگوید و در آخرین دور مذاکرات - از 6 سال مذاکره فرسایشی ملال‌آور - به اینجا رسیده بود که دولت بایدن می‌گفت: حاضر نیستم حتی درباره تکرار عهدشکنی در دوره خودم تضمین بدهم؟!
6- «آقای رئیسی دولت را سبک کنید و حقوق مدیران را کاهش دهید»، یک گزاره شرم‌آور و ضمنا اعتراف به شاهکار دیگری است که در دولت روحانی رقم خورده است. چرا دولت سنگین و فربه، و حقوق برخی مدیران بایسته کاهشی، ارزیابی می‌شود؟ و چرا زبان سایت مجیزگو، در دولت سابق بند آمده بود؟ به تعبیر جناب حافظ؛ «.. که می‌با دیگری خورده است و با ما سر گران دارد».
منبع: کیهان
ارسال نظرات