به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، نمایندگان و فرستادگان ویژه اتحادیه اروپا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، نروژ، انگلیس و آمریکا در ۲۴ ژانویه ۲۰۲۲ با نمایندگان طالبان و فعالان جامعه مدنی افغانستان در اسلو دیدار و در مورد وضعیت افغانستان گفتگو کردند.
وزارت خارجه آمریکا بدون اشاره به خروج آشفته و پرهرج و مرج واشنگتن از افغانستان و دو دهه اشغالگری اش ادعا کرد در این دیدار شرکت کنندگان بر فوریت رسیدگی به بحران انسانی در افغانستان و اقدامات لازم برای کاهش رنج افغانها متمرکز شدند. آنها اهمیت احترام به حقوق بشر و نیاز شدید به یک نظام سیاسی فراگیر و نماینده مردم برای تضمین ثبات و آیندهای صلح آمیز برای افغانستان را مطرح کردند.
شرکت کنندگان از گروه طالبان خواستند تا برای جلوگیری از افزایش نگران کننده نقض حقوق بشر در افغانستان، اقدامات بیشتری انجام دهد.
اروپا و آمریکا در این بیانیه همچنین از طالبان خواسته اند به تعهدات خود در مبارزه با تروریسم و قاچاق مواد مخدر عمل و تاکید کردند دیدار با نمایدگان طالبان به معنی به رسمیت شناخته شدن این دولت موقت نیست.
آنها همچنین مدعی شدند که منبع مشروعیت داخلی برای هر دولت افغانستان که در آینده تشکیل شود مردم این کشور خواهند بود.
به گزارش ایرنا، شیوه خروج از افغانستان، انتقادهای گستردهای را نسبت به عملکرد دولت بایدن در داخل و خارج آمریکا رقم زده و محبوبیت بایدن در کمترین حد خود رسیده است.
مقامات آمریکایی اعتراف کردهاند که هیچ یک از ارزیابیهای اطلاعاتی آنها گویای آن نبود که افغانستان به این سرعت سقوط کند.
آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل با بیان اینکه بیش از نیمی از مردم افغانستان با سطح بالای گرسنگی مواجه هستند، اظهار داشت این کشور شاهد بدترین خشکسالی در دو دهه اخیر است و ۹ میلیون نفر از مردم افغانستان در شرایط قحطی قرار دارند.
دبیر کل سازمان ملل متحد روز چهارشنبه به وقت محلی در نشست شورای امنیت با موضوع افغانستان گفت که شش ماه پس از تسلط طالبان بر افغانستان، این کشور همچنان با شرایط بحرانی مواجه است. خانوادهها در چادرهای موقت زیر ورقههای پلاستیکی زندگی میکنند و برای گرم شدن مجبور هستند وسایل خود را بسوزانند.
دبیر کل سازمان ملل با بیان اینکه نقدینگی در افغانستان وجود ندارد، اضافه کرد خطر سقوط ارز ملی افغانستان و نابودی ۳۰ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور در یک سال آینده وجود دارد.
گوترش ادامه داد تحریمها و بی اعتمادی سیستم بانکی جهانی به این کشور، نزدیک به ۹ میلیارد دلار از داراییهای بانک مرکزی افغانستان را مسدود کرده است. کمبود نقدینگی به ویژه ارز ملی ظرفیت دسترسی به افغانهای نیازمند را محدود میکند.