یادداشت|
به گزارش گروه فرهنگ و هنری خبرگزاری دانشجو-مهدی تکلو، جدی‌ترین تلاش‌های رهبری برای ترمیم و تصحیح «گفتمان حجاب» به دهه‌ی هشتاد برمی‌گردد و تا به امروز بارها در موقعیت‌هایی حساس این دست گفتارهای منحصربفرد را هر بار با تکمله‌ای تکرار کرده‌اند؛ «خیلی از کسانی که کشف حجاب کرده‌اند اهل دین و تضرع و دعا هستند». گفتار اخیر در کنار گفتارهای مشابه پیشین که با گفتارهای رایج متفاوت است، خبر از دستگاه تحلیلی متفاوتی می‌دهد و این تلاش‌های برای این است که ساحت ذهنی، زبانی و عاطفی مربوط به حجاب، هر چه بیشتر با واقعیت منطبق شده و سپس از همین طریق افق‌هایی رو به آینده برای اصلاح وضعیت ترسیم شود.
در سخنرانی سه ماه گذشته نیز ایشان خانم‌های «ضعیف‌الحجاب» را از نظم گفتمانی و سیاسی ضدانقلاب بیرون کشیدند. (تلاش برای استفاده از الفاظی جدید با بار منفی کمتر نشان از التفات ایشان به ساحت گفتمانی موضوع دارد)
این گفتارها صراحتاً در تقابل آشکار با فضای گفتمانی‌ای است که از بعضی تریبون‌های مذهبی و حزب‌اللهی بلند می‌شود. دال‌ها‌یی نظیر «فواحش»، «ولنگاران»، «برهنگان» و... که با رویکردی تعمیم‌گرایانه و خشونت‌آمیز از این تریبون‌داران طرح می‌شوند، در چند ماه گذشته از پرتکرارترین مفاهیم این سمت‌وسوی میدان بوده است؛ گفتارهایی که البته جدید نیستند و طبیعتاً تبار تاریخی مشخصی دارند و می‌شود آن را در مقوله‌ی هویت و تصویر زن در نگاه برخی جریانات گفتمان‌ها به راحتی جستجو کرد و نشان داد.
شایان ذکر است این قبیل کردارهای گفتمانی رهبری نه‌تنها اقداماتی عمل‌گرایانه و تاکتیکی نیست بلکه ریشه در تعهدی مبنی بر «فهم واقعیت آنگونه که هست» دارد. به عبارتی ایشان در مقام سیاستمداری که میخواهد عجالتاً به وساطت لطایف‌الحیلی موقتی و موضعی فضا را مدیریت کند قرار ندارد، بلکه حقیقتاً نگاه ایشان به مقوله‌ی بدحجابی این چنین است. من این دغدغه‌ها و دقت‌ها را «پروژه‌ی رفع عیب و نقص از گفتمان حجاب» می‌نامم. در این پروژه رهبری در تلاش است فضای گفتمانی حجاب را از نظمی که مغایر با «سیاست تکریم زن» و «واقعیت زن آنگونه هست» است پیرایش کند. ما قرار است در این گفتمان بهینه‌ی حجاب، حجاب، محجبه‌ها، غیرمحجبه‌ها، روابط آنها و بطور کلی زنان را همراه با بازاندیشی در الفاظ، مفاهیم و تفاسیر بفهمیم.
یکی از ثمرات چنین پروژه‌ای این است که با دقت نظر به بسیاری از زنان ایرانی، بدحجابی به عنوان یک مولفه‌ی غلط فرهنگی در سبک زندگی فردی تلقی می‌شود. این مولفه‌ی غلط که به لحاظ شرعی و سیاسی حرام است، مولفه‌ای اما قابل درک و البته قابل تغییر است.
اما بدحجابی به مثابه‌ی یک پروژه‌ی سیاسی که توسط سرویس‌های خارجی، سوداگران و زورگویان پیگیری می‌شود نیازمند مواجهه سخت و مقتدرانه است.
ارسال نظرات