به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، این روز‌ها کمیته‌های شورای راهبری انتخاب اعضای کابینه دولت چهاردهم مشغول بررسی گزینه‌های مختلف هستند تا چهره‌های مورد نظر خود را به رئیس جمهور منتخب معرفی کنند. در این میان وضعیت کمیته محیط زیست به دلیل سیطره و دست بالای معصومه ابتکار به عنوان رئیس کمیته و سهم کم پرسنل سازمان حفاظت محیط زیست در ترکیب این کمیته، چندان جالب و منطقی نیست.
ترکیب عجیب کمیته محیط زیست از این قرار است: معصومه ابتکار رئیس اسبق سازمان حفاظت محیط زیست به مدت ۱۲ سال، شینا انصاری مدیرکل دفتر پایش سازمان محیط زیست در زمان ریاست ابتکار، محسن ناصری مدیر طرح ملی تغییر آب و هوای سازمان محیط زیست در زمان ریاست ابتکار، ناصر مهردادی مدیرکل استان تهران سازمان محیط زیست در زمان ریاست ابتکار، حمید ظهرابی مدیرکل استان اصفهان سازمان محیط زیست در زمان ریاست ابتکار، احمدعلی کیخا معاون محیط زیست طبیعی سازمان محیط زیست در زمان ریاست ابتکار، محمد درویش مدیرکل مشارکت‌های مردمی سازمان محیط زیست در زمان ریاست ابتکار، زهرا صدراعظم نوری مدیر شهر تهران سازمان محیط زیست در زمان ریاست ابتکار و ژیلا مهدی آقایی معاون مشارکت‌های مردمی سازمان محیط زیست در زمان ریاست ابتکار است. این حد از تاخت و تاز ابتکار و با همراهی اعضای این کمیته که اکثراً در دوره ریاست او در بخش‌های مختلف محیط زیست مسئولیت داشته‌اند قابل نقد است.
معصومه ابتکار سابقه ۱۲ سال ریاست بر سازمان حفاظت محیط زیست دارد، اما نه تخصص او ارتباطی با محیط زیست داشته و نه از درون این سازمان به ریاست آن رسیده بود. او با لیسانس تکنولوژی پزشکی و کارشناسی ارشد و دکتری ایمونولوژی سه دوره بر صندلی این نهاد تکیه زد و احتمالاً خروجی کمیته‌ای که اکثریت آن با او هم نظر هستند از درون این سازمان نخواهد بود آن هم در برهه کنونی که انتظار می‌رود یک متخصص محیط زیست و مشخصاً از درون سازمان مسئولیت این نهاد مهم و حیاتی را بر عهده بگیرد.
اینکه منتخب کمیته محیط زیست برای ریاست سازمان حفاظت محیط زیست باید دارای تخصص محیط زیستی باشد از این جهت اهمیت دارد که تخصص‌گرایی یکی از شعار‌های انتخاباتی رئیس جمهور منتخب بوده و اگر در سازمان مهم حفاظت محیط زیست این شعار جاری نشود؛ از یک خلف وعده بزرگ در همین ابتدای کار دولت چهاردهم حکایت خواهد داشت.
همچنین مهم است که شخص مورد نظر برای ریاست سازمان حفاظت محیط زیست از درون این نهاد انتخاب شود، چون در طول ۵۰ سال اخیر حتی یک بار هم رئیس آن از درون سازمان انتخاب نشده است و این مساله ضربه بزرگی به بدنه تخصصی سازمان وارد کرده و آن را با یک عقب ماندگی دائمی مواجه کرده است.
در این سال‌ها هر کدام از روسا مدیران رده بالا و معاونان خود را از سازمان‌های دیگر به محیط زیست تحمیل کرده‌اند باعث بی انگیزگی مدیران کاربلد و متخصص این نهاد شده‌اند؛ بنابراین انتظار می‌رود دولت چهاردهم برای اولین بار ریاست سازمان حفاظت محیط زیست را از داشته‌های خود سازمان انتخاب کند تا باعث دمیدن روح تازه در این نهاد مهم و حیاتی شود. کاری که با ترکیب کنونی کمیته محیط زیست و ریاست ابتکار بعید به نظر می‌رسد و لازم است محمدجواد ظریف به عنوان رئیس شورای راهبری در این خصوص تجدیدنظر کرده و با اعطای سهم بیشتری به پرسنل سازمان، بر سرمایه انسانی که مهمترین داشته هر سازمانی است ارزش گذاشته و به روند انتخاب بر مبنای شایستگی کمک کند.
پوریا شایان‌مهر _ کارشناس ارشد حوزه کشاورزی و محیط زیست
