گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو به نقل از رویترز، شورای امنیت سازمان ملل متحد فردا (چهارشنبه) به درخواست ۶ کشور عضو این شورا شامل فرانسه، یونان، پاناما، کره جنوبی، انگلیس و آمریکا، نشست غیرعلنی درباره آنچه افزایش ذخایر اورانیوم غنیشده ایران خوانده شده، برگزار خواهد کرد.
به گفته منابع دیپلماتیک، در این جلسه علاوه بر بررسی سطح غنیسازی اورانیوم ایران، موضوع تعهدات ایران به آژانس بینالمللی انرژی اتمی نیز مورد بحث قرار خواهد گرفت. یکی از محورهای اصلی، درخواست از ایران برای ارائه اطلاعات شفاف درباره ذرات اورانیوم کشفشده در چند سایت هستهای است.
رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی، اخیراً در گفتوگو با شبکه خبری بلومبرگ مدعی شده است که ایران با دور زدن تحریمها، برنامه هستهای خود را گسترش داده و ذخایر اورانیوم با غنای بالا را در سه ماه گذشته، ۵۰ درصد افزایش داده است. وی همچنین ادعا کرده که بازرسان آژانس ایران را تنها چند روز تا دستیابی به مواد لازم برای یک کلاهک هستهای فاصلهدار میدانند.
این ادعاها در حالی مطرح میشود که ایران بارها تأکید کرده است که برنامه هستهای آن صرفاً صلحآمیز بوده و در چارچوب قوانین بینالمللی دنبال میشود. تهران همچنین همکاری خود با آژانس را حفظ کرده و خواستار پایبندی طرفهای مقابل به تعهداتشان ذیل برجام شده است.
انگلیس، فرانسه و آلمان (تروئیکای اروپایی) اخیراً در نامهای به شورای امنیت اعلام کردهاند که در صورت لزوم، آماده بازگرداندن تحریمهای بینالمللی علیه ایران هستند. این کشورها هشدار دادهاند که پس از ۱۸ اکتبر ۲۰۲5 (زمان انقضای قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل)، دیگر امکان فعالسازی مکانیسم ماشه را نخواهند داشت.
این در حالی است که دونالد ترامپ، رئیسجمهور پیشین آمریکا، پیش از این دستور داده بود تا با همکاری متحدانش، محدودیتهای بینالمللی علیه ایران احیا شود.
ایران همواره بر تعامل دیپلماتیک و همکاری با آژانس بینالمللی انرژی اتمی تأکید داشته است. مقامات ایرانی تصریح کردهاند که در صورت پایبندی طرفهای غربی به تعهدات خود، تهران آماده احیای برجام و اجرای توافقات هستهای خواهد بود.
در همین راستا، مذاکرات اخیر ایران با تروئیکای اروپایی در ژنو نشاندهنده تمایل تهران برای حلوفصل مسائل از طریق دیپلماسی، مشروط به ارائه ضمانتهای واقعی برای رفع تحریمها است.
ایران همچنین اعلام کرده که مسیر مذاکرات تنها در صورتی نتیجهبخش خواهد بود که کشورهای غربی اراده واقعی برای اجرای تعهداتشان داشته باشند و از فشارهای یکجانبه دست بردارند.