روسیه دلیلی برای ورود به قلمروی اسرائیل یا کمک به ایران و حزبالله برای این کار ندارد. پس از شکست مفتضحانه در لبنان و هم اکنون روبه رو شدن با انتفاضه فلسطین، آخرین چیزی که اسرائیل میخواهد ورود نیروهایش به جنگ داخلی سوریه است.
حساب امروز سرزمین سوریه از نظر حاکمیتی به ۴ بخش تقریباً مستقل تقسیم شده است. مناطق تحت نظر دولت مرکزی و نیروهای مقاومت، مناطق تحت تصرف داعش، مناطقی که جبهه النصره و ارتش آزاد آن در آن حضور دارند و مناطقی که نیروهای کرد بر آن تسلط دارند.
این به نظر من یک جنگ جهانی است. سومین جنگ جهانی اما به وسیله هایی دیگر. اقدام دسته جمعی ما در سوریه به ما اجازه می دهد که بتوانیم بلوکی را بسازیم و با یک رویکرد جهانی به مقابله بپردازیم. بنابراین ما باید گرد هم آمده و به یکدیگر کمک کنیم و درباره دخالت روسیه در این موضوع باید گفت: این یک فرصت است.
معاون هماهنگکننده نیروی زمینی سپاه گفت: اگر درایت و حضور مؤثر نیروی انسانی مومن، فهیم و با انگیزه در جبهههای مختلف مقابله با فتنه استکبار از جمله سوریه نبود، مطمئناً شاهد امنیت و اقتدار امروز نبودیم.
«فرانک والتر اشتاین مایر» وزیر امور خارجه آلمان در آستانه دومین دوره مذاکرات درباره بحران سوریه در وین، درباره چشم انداز کاهش تنش ها در سوریه ابراز امیدواری کرد.
وزارت امور خارجه سوریه با ارسال دو نامه به سازمان ملل و شورای امنیت تاکید کرد که حملات و بمباران ها ی ائتلاف بین المللی به رهبری آمریکا به صورت هدفمندانه ای، نابودی زیرساخت ها و تاسیسات حیاتی سوریه را هدف قرار داده است.
اتحاد ایران و روسیه چه تأثیری بر موقعیت منطقهای ایران خواهد داشت؟ و ایران برای تحکیم روابط با روسیه و در تنگنا قرار دادن اسرائیل تا کجا پیش خواهد رفت؟ اگر شرایط، واکنش پرقدرت از سوی اسرائیل را بطلبد، روسیه در مقابل این واکنش چه خواهد کرد؟ آیا روسیه از پاسخ به واکنش شدید اسرائیل، آن هم در منطقهای که به نظر مسئولیتش را بر عهده دارد، خودداری خواهد کرد؟
ارتش سوریه پس از پیشروی در استان حلب اکنون دو راه پیش روی خود دارد؛ یا اینکه به سوی مرکز عناصر داعش در شهر «رقه» برود یا اینکه با عزیمت به ریف شمالی این استان مراکز تجمع تروریستها را محاصره کند.
نیروهای ارتش سوریه و حزبالله در حومه شرقی شهر «حلب» به فاصله ۵ کیلومتری فرودگاه «کویرس» رسیدهاند که بیش از ۲ سال است که تحت محاصره تروریستهای داعش قرار دارد.