علی مصفا در نشست خبری «روزهای نارنجی» گفت: بسیاری از فیلمنامههای سینمایی، قبلا راهشان را رفته و جایزهشان را گرفتهاند. روزهای نارنجی راهی جدید در سینما است که آرش لاهوتی آن را باز کرده است. تصویری که این فیلم از زن ایرانی میدهد، تصویر جدیدی است.
بازی خوب الناز شاکردوست (در نقش فائزه) و هوتن شکیبا (در نقش عبدالحمید) در «شبی که ماه کامل شد» آنها را از پیله یک زوج عاشق بیرون آورده تا به جای تمرکز بر دلانگیزی سیمای فائزه، چهره کریه تروریستهای تکفیری در نظر مخاطبان بنشیند.
کارگردان «سمفونی نهم» گفت: متاسفانه کمدیهای امروز سینما جدی نیستند بلکه سخیف اند. مخاطب فرهنگی ما از سینما قهر کرده آنهم بخاطر این نوع از فیلمهای کمدی که میبینیم.
جواد رضویان، پس از سالها فعالیت در تلویزیون، حالا میخواهد راهی را آغاز کند که رضا عطاران، سعید آقاخانی و اخیراً مجید صالحی آغازش کردهاند. سینما اما برای کارگردانی که آثار تلویزیونیاش هم به میانمایگی رسیدهبودند، میدان بزرگی است.
اولین تجربه رامبد جوان در تهیهکنندگی، با همه قوت و ضعفهایش، فیلم بدی نیست. فرم استانداردی دارد و محتوای تاملبرانگیزی. اما بعید است در میان برندگان سیمرغهای جشنواره امسال، جایگاه خاص و ممتازی پیدا کند.
هنرمند در مورد جنجال های احتمالی ای که برای فیلمش بخاطر پرداختن به مسائل دینی پیش خواهد آمد گفت: من هم مثل شما از ممیزی های ارشاد آگاهم و امیدوارم که این اتفاق نیفتد.
انگار در «معکوس» نباید دنبال قصه آنچنانی بود و شاید پولاد هم مثل پدر، سعی در تقلید از جهانبینی عجیبی دارد که خیلی وقت است که دیگر دموده شده و جذابتی واقعا برای کسی نخواهد داشت.
شروع فیلم خوب است. ریتم قصه و ضرباهنگ ابتدای فیلم، مخاطب را تا حدودی درگیر خودش میکند اما هرچه جلوتر میرویم، ملات داستانی فیلم کم میشود و حوصله مخاطب از تماشای مکرر یک روند تکراری سر میرود