انگار در «معکوس» نباید دنبال قصه آنچنانی بود و شاید پولاد هم مثل پدر، سعی در تقلید از جهانبینی عجیبی دارد که خیلی وقت است که دیگر دموده شده و جذابتی واقعا برای کسی نخواهد داشت.
شروع فیلم خوب است. ریتم قصه و ضرباهنگ ابتدای فیلم، مخاطب را تا حدودی درگیر خودش میکند اما هرچه جلوتر میرویم، ملات داستانی فیلم کم میشود و حوصله مخاطب از تماشای مکرر یک روند تکراری سر میرود
«دیدن این فیلم جرم است» یک نقد درونگفتمانیِ قابل تامل است. ادبیات فیلم برای بچههای حزباللهی جذاب و گیراست. اولین فیلم تولیدشده در حوزههنریِ عصرِ آقای قمی، فیلم جسور و پرحاشیهای است.
کارگردان کشورمان درباره اجرای برنامه «نقد سینما» گفت: تمایلی نداشتم که دیگر برنامه هفت را اجرا کنم، چون ترجیح میدادم سراغ یک برنامه آموزشی در شبکه پنج بروم. به نظرم مسعود فراستی هم بهتر است در «هفت» بماند.
پیشکسوت کشتی با اشاره به فیلم «غلامرضا تختی» گفت: واقعا نمیدانم چرا کمتر به سمت ساخت فیلمهای اینچنینی میرویم، سینمای ما یا قهرمان پروری نکرده یا اینکه فیلمهای ساخته شده از پس این قهرمان پروری برنیامده اند.
مهدویان این بار، سراغ مناسبات درونی و خانوادگی شخصیتهای فیلمش رفته. هم دوربینش را به سمت مجاهدین خلق چرخانده و روایتی صریح از درون این سازمان را به فیلمش اضافه کرده.
اولین روز از سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با نمایش فیلم های معکوس به کارگردانی پولاد کیمیایی، سال دوم دانشکده من به کارگردانی رسول صدر عاملی و غلامرضا تختی به کارگردانی بهرام توکلی به پایان رسید
برای کار اول، میلاد صدرعاملی اثری ساخته که نمیتوان آن را «بد» دانست. حداقلها و استانداردهایی را رعایت کرده و مشاورههای پرویز شهبازی باعث شده با فیلم فاجعهآمیزی مواجه نباشیم.
فیلمهای حاضر در جشنواره فیلم فجر و فیلمهایی که در این جشنواره جایزه کسب نمودهاند، در زمینه اکران نتوانستهاند به ذائقه مخاطب را به سمت خود جذب نمایند.