به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، وبلاگنیوز نوشت:
یکشنبه گذشته در حاشیه جلسه استیضاح وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در مجلس شورای اسلامی، اتفاقاتی رخ داد که نظر بسیاری از وبلاگنویسان و فعالان فضای مجازی را نیز به خود جلب کرد؛ معرفی مقصران اصلی این اتفاق، انتقاد از تبعیت از هوای نفس در میان مسؤولان، و درخواست استعفای رؤسای جمهور و مجلس، بخشی از واکنشهای وبلاگستان به این اتفاق بودهاست.
بنابر این گزارش، «سید کمیل باقرزاده» در صفحه خود در شبکه اجتماعی گوگل پلاس، با نقل بخشی از خطبه 5 نهجالبلاغه به مقایسه شرایط ابتدای امامت امیرالمؤمنین و اوضاع کنونی کشور میپردازد و اینگونه نتیجه میگیرد:
گاه انسان بر سر دوراهی بگم یا نگم قرار میگیرد؛ و در هر دو صورت هم دیگران قضاوت درستی درباره تصمیم او نخواهند داشت. اینجا انسان فارغ از اینکه دیگران چگونه خواهند اندیشید، باید مصلحتهاى بزرگتری را رعایت کند و بر مبناى آن مصالح تصمیم به سکوت یا کلام بگیرد.
امیرالمؤمنین آبروى خود را فداى مصلحت امت اسلامی میکند و تصمیم به سکوت میگیرد. کاش مسؤولان ما هم کمی (فقط کمی) اهل اینگونه تصمیم گیریها بودند. کاش با خدا معامله میکردند. کاش از آبروى خود براى اسلام و نظام و انقلاب مایه میگذاشتند و سکوت میکردند. سکوتِ الهام بخشِ وحدت حتّی!
نویسنده وبلاگ لجمن نیز با انتشار یکی از تصاویر حاشیهای روز یکشنبه مجلس، صرفا به بیان توصیهای از امام خمینی (ره) میپردازد و مسئولین را به وحدت تشویق میکند و ادامه علنی کردن اختلافات را مایه تضعیف روحیه مردم و امام بر میشمارد:
این مع الأسف ضرر داشت. براى اینکه روحیه مردم را شماها تضعیف کردید. امروز روزى است که باید تقویت بشود روحیهها، نه تضعیف. شکایت- مجرد شکایت- رفع اشکال نمىکند، عمل باید بشود. باید امروز ما همهمان دست به دست هم بدهیم و به طور قاطع پیش برویم؛ و پیش هم مىرویم. یأس نباید ایجاد کرد در ملت. و آقایان، آن طورى که من در روزنامه دیدم از رادیو شنیدم؛ تضعیف کردند روحیه ملت را. حتى شاید من هم یک قدرى- فرض کنید- تضعیف شدم!
رضا نون، از کاربران شبکه اجتماعی افسران نیز با بازخوانی یکی از سخنرانیهای شهید بهشتی در دوران پرحادثه ریاست جمهوری بنی صدر و دستهبندی آن در موضوع استیضاح وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، ایجاد اختلاف و تفرقه در افکار عمومی را مایه شرمساری میداند:
ما معتقدان سرسخت به ولایت فقیه و امامت قاطع رهبر عالیقدرمان امام هستیم. ایشان فرمودهاند در این زمینهها مطلقا سخنی نگویید و من تا ایشان اجازه ندهند یک کلمه سخن نخواهم گفت.
ای امت فداکار وای امام الهام بخش و الگو وای خلبان هوانیروزی که در ایلام به من گفتی ما اینجا جانبازی میکنیم اما انتظار داریم که در میان مسئولان وحدت و یکپارچگی باشد. …به خدا سوگند که در برابر شما از طرح هر گونه جملهای که بوی اختلاف دهد احساس شرم میکنم. و به همین جهت تا آنجا که ضرورت ایجاب بکند و امام و امت نخواهد، شعار من و یاران همفکرمان فقط یک شعار است؛ سکوت! سکوت الهام بخش وحدت انشاءالله! (سخنرانی در مسجد امام خمینی تهران 29/8/59)
حسن روزیطلب در گوگل پلاس، با بازنشر متنی منتشر شده از علی نادری در سایت «رجانیوز»، مینویسد:
شاید اگر جلسه امروز مجلس در دو نوبت صبح و بعد از ظهر بجای اختصاص یافتن به موضوعی اینچنین بیاهمیت و حتی بر خلاف منافع و مصالح عمومی مردم کشور، آنچنان که رهبر معظم انقلاب تاکید کرده بودند، به یافتن راهکارهایی عملیاتی و قابل اجرا برای حل مشکلات روز معیشتی و اقتصادی مردم اختصاص یافته بود، هم نمایندگان مجلس و هم دولتمردان، پاسخ محکمه پسند و خداپسندانهتری در محضر دادگاه عدل الهی داشتند.
در این میان حزبالله سایبر نیز بیانیهای صادر میکند و از مسؤولان، رسانهها و مردم میخواهد تا با عدم پرداختن به اختلاف افکنی و تفرقه، موجبات اتحاد کشور را فراهم کرده و در راهپیمایی 22 بهمن جواب تهدیدهای دشمنان را بدهند، در این بیانیه آمده است:
اعلان اختلاف و تسویه حساب شخصی مسئولین قوا، در اوج افتخارات ایران اسلامی که در یک پیچ تاریخی در حال تغییر ذائقه ملتهای «استعمار شده» به امتهای «استکبار ستیز» است، قلب همه دلسوزان این نظام ولایی را به درد آورد و در قعر یأس و ناامیدی دشمنان نظام، بار دیگر بارقه امیدی در جبهههای کفر و نفاق دمید و دهانهای خون آلود رسانههای سخیفشان را برای طعنه به این انقلاب اسلامی 34 ساله آب انداخت.
اما تعدادی از وبلاگنویسان و فعالان فضای مجازی به دنبال مقصر حادثه میگردند. میثم رمضانعلی در پستی در وبلاگ هابیل علاوه بر اشاره به خیانت برخی افراد در دولت و مجلس به کشور، افراد دیگری را هم در این اتفاق مقصر میشمارد، افرادی که حاضر نیستند برای انقلاب هزینه بدهند:
مهمتر از اینها اما دیگرانی نیز هستند. انحرافیابها، با تمسک به توجیه ِ بولتنی و پروندهسازها برای کسانی که به شخص خاصی گفتهاند زیر چشمش ابرو است، فضای کشور را به سوی عصبانیت پیش میبرند نیز بانیان این آبرویریزی هستند و تدارک کنندگان آشوب و آشفتگی. آن نمایندهٔ مجلسی هم که موقع اعلام نتیجهٔ استیضاح لبخند بر لب داشت و خوشحال و بشاش، ایضا. آن شخصی هم که هر روز از جیب پشتش، نیوز در میآورد و فکر میکند هشتاد و هشت برای این فتنه شد که او نیوز کم داشته است نیز ایضا. ایضا من و تویی که اعتماد زیادی به خرج میدهیم یا نمیخواهیم برای این انقلاب هزینه بدهیم.
تعدادی از وبلاگنویسان نیز این اتفاقات را ناشی از عدم عزت نفس و غلبه هوای نفس در برخی از مسئولان میدانند؛ مجید رفیعی، از کاربران گوگل پلاس، این اختلافات را ناشی از نبودن یک رهبر و مرشد اخلاقی در جامعه دانست و نوشت:
اعتراف میکنم پامنبری آیت الله آقا مجتبی تهرانی و امثال کم نظیر ایشان نبودم اما معتقدم وقتی این استوانههای اخلاق از میان ما پر میکشند باید منتظر روزهای بدتر از دیروز هم بود …
«محمد صادق علیزاده» در وبلاگ «یادداشتهای پراکنده» دعوای رئیس جمهور و رئیس مجلس را دعوایی از سر هوای نفس توصیف میکند که ممکن است به سراغ هرکسی بیاید، وی همچنین با بیارزش شمردن اتفاقات روز یکشنبه مجلس در برابر حوادث عظیم سیساله دوران انقلاب اسلامی مینویسد:
هرچند نفس این اتفاقات وجهه خوبی برای جمهوری اسلامی نداشت ولی خب اگر اقدامات غیراخلاقی دیروز را در یک مقیاس چهل یا پنجاه ساله در نظر بگیریم و آن را در بازه اتفاقاتی که در این مدت بر سر جامعه و نظام پیش آمده رصد کنیم، مشخص میشود که واقعا اتفاق خاصی نیفتاده…به نظر من همه اینها عبرتهای تاریخ است که دارد مفت و عریان خودش را جلوی چشمهای ما به نمایش میگذارد. اولوا الابصاری میخواهد که صید کند این معارف را! …
«قاسم صفایینژاد» نیز در وبلاگ پژوهشگر، خطر خلقیات فاسد و تمایلات نفسانی را گوشزد میکند و مینویسد:
دشمن بیرونی با سازوکارهای پیچیده خود از فشار و تحریم و تهدید و … گرفته تا اجیر کردن و فریب دادن عوامل خودی و حتی تا بیان سخنانش از زبان خودیهای غافل در حال پیشبرد مقاصد خود است. اما بزرگترین دشمن این مسیر، دشمنی است که در درون خود ماست که عبارت است از خلقیات فاسد، تمایلات نفسانی، راحتگرایی، غفلتگرایی و … اگر دل به قله نورانی انقلاب اسلامی بستهایم، باید مراقب باشیم که در درون خود دچار هزیمت نشویم که اگر در درون خود شکست نخوریم، از دست دشمن بیرونی کاری ساخته نیست. خوشحالی دشمن در صورت مشاهده اختلافات بین مسئولین و دلبستگان به انقلاب به دلیل فرصت استفاده از همین دشمن درونی است. فرصتی که بعضا برخی از افراد حتی دلسوز به دلیل عدم توجه به همین دشمن درونی، در اختیار دشمن میگذارند و در شرایطی که نیاز به وحدت به عنوان ضروریترین خواسته کشور محسوس است، موجب اختلافافکنی میشود.
در این میان اما، وبلاگنویسانی بودند که اتفاقات روز یکشنبه مجلس را عدول از دستور شرعی مقام معظم رهبری دانسته و از خاطیان خواستند تا خود از پستها و سمتهایشان استعفا داده و از مردم و رهبر ایران طلب بخشش نمایند. حجتالاسلام مهدوی ارفع در وبلاگ ساعت عشق، به رئیس جمهور و رئیس مجلس پیشنهاد میدهد در پی عدول از حکم رهبری، استعفای خود را تقدیم رهبر معظم انقلاب کنند. وی همچنین متنی را منتشر کرد که متن پیشنهادی وی به عنوان استعفای رؤسای دوقوه است؛ در بخشی از نامه استعفای پیشنهادی وی به رؤسای دوقوه آمده است:
در ایامی که دشمنان نهایت فشارهای سیاسی و اقتصادی و روانی را بر ملت عزیز وارد اوردهاند تا مقاومت 33 ساله انان را در هم بشکنند، در روزگاری باید تمام همّ و غمّ مسئولان نظام و علی الخصوص سران قوا، خدمتگزاری بیشائبه و امیدآفرینی باشد، در روزها و شبهایی که مردم ما از پیر و جوان خاطرات پرشکوه مبارزه با رژیم ستمشاهی و پیروزی بر ایادی استکبار را مرور مینمایند، متاسفانه اینجانبان محمود احمدینژاد و علی لاریجانی، چشم بر همه حقایق و مصالح بسته و بیتوجه به نصایح حکیمانه جنابعالی مبنی بر لزوم حفظ وحدت و پرهیز از اختلاف، صحنههایی را در مجلس بوجود آوردیم که جز دل یاران و دلسوزان اسلام و انقلاب را به درد نیآورد و تنها و تنها اسباب سرور و شادمانی دشمنان قسم خوردهٔ داخلی و خارجی را فراهم نمود.
لهذا با پوزش عمیق از پیشگاه آن رهبر فرزانه و ملت شهید پرور ایران، خود را به دلیل بیبصیرتی و موقعیت ناشناسی در حد خائن به ملّت دانسته و بدینوسیله استعفای خود را تقدیم میداریم. از
این لحظه خود را غاصب این مقام دانسته و حتی همین نامه را هم با امکانات شخصی تنظیم و تقدیم میکنیم نه با بیت المال مسلمین.
واکنشهای وبلاگنویسان و فعالای فضای مجازی، تنها به متن، خلاصه نشده و تعداد زیادی از کاربران شبکههای اجتماعی مختلف، با بازنشر عکسی از خبرگزاری مهر، که در آن یکی از جانبازان دوران دفاع مقدس بر روی ویلچر حوادث اتفاق افتاده در مجلس را دنبال میکرد، نوشتند: «اصل در حاشیه بود»