امامی: کتاب «لحظه‌های انقلاب» از نظر فنی و چاپ بسیار جالب است

به گزارش خبرنگار فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، غلامرضا امامی ظهر امروز در مراسم رونمایی از کتاب «لحظه های انقلاب» که در بنیاد ادبیات داستانی ایرانیان برگزار شد، گفت: بنده فصولی از این کتاب را در زمانی که در چاپ اول بود، خواندم، اما همه کتاب را مطالعه نکردم، بنابراین در آن زمان نمی توانستم راجع به کتاب نظری بدهم.

 

وی با بیان اینکه چند روز پیش بنیاد ادبیات داستانی ایرانیان این کتاب را برای من فرستاد، گفت: این کتاب در 452 صفحه به چاپ رسیده و از نظر فنی و چاپ، کتاب بسیار جالبی است.

 

این نویسنده کشورمان با بیان اینکه وظیفه هنرمند به تصویر کشیدن جهان است، گفت: فیلسوفان وظیفه تعبیر جهان را دارند و سیاستمداران و پیامبران نیز وظیفه تغییر جهان را؛ این سخن من در عرصه ادبیات است، نه در عرصه های دیگر.

 

امامی ادامه داد: اگر گلابدره ای را در میانه ای بگذاریم، در یک طرف آن عاشقان سینه چاک و در طرف دیگر مغرضان وی قرار می گیرند، در حالی که بنده نه از عاشقان وی هستم و نه از مغرضانش.

 

وی با بیان اینکه گلابدره ای را از سال 1350 می شناسم، گفت: در آن زمان ما در کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان کار می کردیم؛ من در بخش ویراستاری این کانون و گلابدره ای در بخش پژوهش مشغول به کار بودیم.

 

این نویسنده کشورمان گفت: گلابدره ای بسیار زیبا به جهان و اطراف خود می نگریست.

 

امامی با اشاره به کتاب «سگ کوره پز» گلابدره ای گفت: این کتاب اولین کتاب وی بود و زمانی که گلابدره ای این کتاب را نوشت به وی گفتند این کتاب ایراداتی دارد، اما گلابدره ای به حرف کسی گوش نمی داد و راه خودش را می رفت.

 

وی در ادامه بیان داشت : می شد مهربانی و تجربه را در گلابدره ای دید.

 

این نویسنده کشورمان با بیان اینکه بعد از انقلاب گلابدره ای را در حال یادداشت کردن در میدان ولیعصر دیدم، گفت: در آن زمان به گلابدره ای گفتم برای ثبت تاریخ، نظر خودت را اعمال نکن و فقط تاریخ را ثبت کن.

 

امامی با بیان اینکه دو سال قبل از مرگ گلابدره ای وی را دیدم، گفت: یک بار در نمایشگاه کتاب با وی ملاقات کردم و با هم در خصوص مسائلی گفت وگو کردیم و با دیگر در مراسم سوگ شمس، ایشان را دیدم و بعد از آن تا زمان فوتش از وی خبری نداشتم.

 

وی گفت: گلابدره ای را در زمان قبل از انقلاب دوستی مهربان دیدم و بعد از انقلاب نیز لوطی‌ای که کمر به نابودی خود بسته بود.

 

این نویسنده کشورمان در ادامه گفت: واژه رونمایی را دوست ندارم؛ در اینجا به جای واژه رونمایی باید کلمه «معرفی» به کار برده می شد.

 

امامی با بیان اینکه در کتاب «لحظه های انقلاب» دو نقش وجود دارد، گفت: نقش اول راوی است که گلابدره ای آن را به خوبی از آب درآورده، اما نقش دوم نقش قاضی است که این نقش را نمی پسندم.

 

وی ادامه داد: کار هنر قضاوت نیست، بلکه بیان تصویری از جهان است، بنابراین قضاوت کردن کار تاریخ است.

 

این نویسنده کشورمان در ادامه در خصوص دست نوشته گلابدره ای به جلال آل احمد گفت: گلابدره ای متولد سال 1318 است و آن دست نوشته مربوط به سال 1325؛ این نشان می دهد که گلابدره ای در سال 1325 هفت ساله بوده، پس این مطلب دروغ است.

 

امامی در پایان تاکید کرد: این مطلب را گفتم تا در تاریخ ثبت شود.