کاندیداها به جای حب قدرت به فکر خدمت به مردم و نظام باشند

به گزارش باشگاه دانشجویان «خبرگزاری دانشجو» - سجاد مصطفی پور؛ نام نهادن سال 92 از سوی رهبر معظم انقلاب به نام حماسه سیاسی، حماسه اقتصادی بار دیگر مردم بصیر و آگاه ایران اسلامی را متوجه وظیفه ای سنگین در سال پبش رو نمود، وظیفه ای که در راستای رسیدن انقلاب به سر منزل مقصود و عبور از تمام موانعی است که به صورت آشکار و نهان از سوی دشمنان قسم خورده بر نظام جمهوری اسلامی تحمیل می شود.

با به ثمر نشستن تلاش های مردم در سال 57 و سقوط نظام شاهنشاهی، کینه و دشمنی مخالفان خارجی به سرکردگی آمریکا و توطئه‌های های داخلی توسط گروه‌های مختلف از جمله منافقین، تلاشی بود برای به انحراف کشانیدن نظامی که مولفه های اصلی آن حق تعیین سرنوشت برای مردم، قانون گرایی، آزادی و عدالت بود؛ که همه آن ها در ذیل نام اسلام، ایران را به رهبری معمار کبیر انقلاب، امام خمینی(ره)، تبدیل به کشور اسلامی کرده بود.

شروع جنگ تحمیلی در سال 59 و حمایت  اطلاعاتی، نظامی و مالی کشورهای قدرتمند جهان از عراق و عملیات خرابکارانه گروهک های تروریستی در داخل کشور از جمله در سال 60، نشان از نارضایتی مستکبران زمان از حاکمیت نظام جمهوری اسلامی در کشور ایران داشت، کشوری که سالیان سال نقش ژاندارم منطقه را برای آن ها داشت، حال برای آن ها تبدیل به دشمنی بزرگ شده بود که با ارائه ایدئولوژی اسلامی در صدد صدور آن به تمامی ممالک دیگر بود تا شاید نسیم عدالت و آزادی به معنای واقعی برای مردم جهان شروع به وزیدن کند.

تلاش هشت ساله دشمنان ایران اسلامی با پرچم عراق برای به زانو درآوردن اراده ملت ایران با مقاومت دلیرانه و مثال زدنی مردم این مرز و بوم به شکستی تلخ و فراموش نشدنی برای صدام و اربابانش منجر شد و  استیصال بزرگان جهان! در برابر  اراده و خواست ملت بزرگ ایران برای تمامی مردم جهان آشکار شد.

بعد از پایان جنگ تحمیلی، کشور به سرعت در مسیر بازسازی قرار گرفت؛ اما 14 خرداد 68 رحلت جانگداز پیر جماران، زخمی بزرگ بر قلوب مردم ولایی ایران اسلامی وارد کرد و از این رو دشمن به خیال باطل خود، بر این تفکر بود که بعد از رحلت امام(ره) کشور دچار آشفتگی خواهد شد؛ در حالیکه با عملکرد سریع و به موقع مجلس خبرگان رهبری و انتخاب سید علی خامنه ای به عنوان رهبری نظام، مسیر انقلاب به خوبی دنبال شد و بار دیگر دشمنان مایوس شدند.

با اصلاح قانون اساسی در سال 1368 و حذف نخست وزیری و افزایش اختیارات رئیس جمهور، حساسیت جایگاه قوه اجرایی بیش از پیش شد. در این نوشتار سعی می شود دو حوزه سیاست و اقتصاد دولت های سازندگی، اصلاحات و اصولگرا مورد بررسی قرار گیرد تا از این راستا اهمیت کلام مقام معظم رهبری مبنی بر نامگذاری سال به عنوان حماسه سیاسی حماسه اقتصادی نمایان شود:

دولت سازندگی:

بازسازی ویرانی های ناشی از جنگ و توسعه اقتصادی مقوله هایی بود که  دولت وقت اولویت کاری خود را بر آن ها بنا نهاده بود، در این راستا اگرچه گام هایی در راستای بازسازی، نوسازی و توسعه اقتصادی برداشته شد؛ اما تک بعدی بودن روند توسعه و عدم سازگاری بین توسعه سیاسی و توسعه اقتصادی، کم توجهی به عدالت اجتماعی و عدم کنترل تورم و عدم نیاز‌سنجی صحیح از وضعیت داخلی کشور و الگوبرداری از برنامه های صندوق بین المللی پول و به تبع آن افزایش واردات و بدهی های خارجی باعث شد اقتصاد کشور دچار وضعیت بیمارگونه‌ای شود.

در زمینه سیاست، تنش زدایی به عنوان چراغ راه دولت سازندگی قرار گرفت، تلاش ها برای عادی سازی روابط با کشورهای عربی، همکاری با کشورهای حوزه ی آسیای مرکزی و قفقاز در دستور کار قرار گرفت، ولی روابط تیره ایران با اروپا به دلیل کتاب آیات شیطانی و دادگاه میکونوس آلمان از نکات قابل ذکر بود.

دولت اصلاحات:

نکته قابل ذکر در مورد دولت اصلاحات این است که عدم توجه به نکات ضعف دولت قبلی و تجربه‌پذیری از آن مهمترین ضعف در پیوند دو حوزه سیاست و اقتصاد بود؛ چرا که دولت خاتمی توجه تک بعدی در عرصه سیاست را در دستور کار قرار داد و توسعه سیاسی عرصه فعالیت دولت وقت شد.

عدم موفقیت در خصوصی سازی، شکست اجرای هدفمندی یارانه ها و طولانی شدن بهره‌برداری از طرح های عمرانی و به تبع آن تضییع منابع دولتی از مهمترین ضعف های دولت اصلاحات در عرصه اقتصادی بود.

اگرچه در عرصه سیاسی ارائه نظریه گفت و گوی تمدن ها، حاکی از تداوم روند تنش زدایی دوره سازندگی با سرعت بیشتری بود؛ اما به دلیل اعمال خصمانه آمریکا علیه ایران با تدبیر رهبر معظم انقلاب موضوع مذاکره در نطفه خفه شد و مسئله پرونده هسته ای به دلیل نادیده گرفتن جوانب امر از سوی مسئولان وقت و تعلیق آن، باعث زیاده خواهی بیشتر کشورهای خارجی و تداوم اقدامات خصمانه علیه جمهوری اسلامی شد.

دولت اصولگرا:

 با روی کار آمدن دولت اصولگرا، زمرمه احیای ارزش ها و اصول انقلاب، بار دیگر امید را برای تداوم مسیر انقلاب و حرکت در راستای رسیدن به عزت و پیشرفت کشور در عرصه داخلی و خارجی بیش از پیش بر اذهان متبادر می کرد که در عرصه عمل نیز تا حدود زیادی این مسیر دنبال شد.

در حوزه اقتصادی، اقتصاد عدالت محور و توجه به عدالت اجتماعی و قشر کم درآمد جامعه از طریق سفرهای استانی و توجه به مشکلات مردم، طرح مسکن مهر و توجه به مشکلات تامین مسکن و تلاش برای اجرای هدفمند کردن یارانه ها از مهمترین برنامه هایی بود که در دستور کار دولت قرار گرفت؛ اما شتابزدگی، کم توجهی به ساختارهای اقتصادی و بی برنامگی در پاره‌ای از موارد از جمله نظام بانکی و افزایش تورم از نکات ضعف دولت احمدی نژاد در عرصه اقتصادی بود.

در حوزه سیاسی، پیروی از گفتمان انقلابی و اصیل و مبارزه با استکبار و مقابله با زیاده‌خواهی کشورهای غربی به سرکردگی آمریکا، به چالش کشیدن مشروعیت رژیم صهیونیستی در جهان، موضع محکم در موضوع هسته ای و دفاع از حقوق هسته ای کشور در دنیا و انتقاد از بی عدالتی حاکم بر جهان و ساختار سازمان ملل از اقدامات موثر دولت احمدی نژاد بود؛ اگر چه در سال های پایانی دولت، اقدامات ناخوشایندی از سوی دولت همچون حمایت از جریان انحرافی در داخل و دامن زدن به بحث مذاکره با آمریکا در این راستا مشاهده کردیم که روز به روز چهره متمایز و متفاوتی را از سال های قبل به مردم ایران نشان داد.

با توجه به نگاه اجمالی به سه دولت پیشین، حال در آستانه یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری هستیم که علاوه بر مشکلات داخلی، فشارهای خارجی به صورت اعمال تحریم های مختلف و تبلیغات رسانه ای فراوان برای مایوس کردن ملت ایران از شرکت در انتخابات، بار دیگر آزمونی بزرگ را برای ملت ایران فراهم کرده است تا مثل همیشه با حضور حداکثری در انتخابات، حماسه ای دیگر خلق کنند.

 اما در این بین نقش مسئولان و بخصوص کاندیداهای ریاست جمهوری بیش از پیش خواهد بود؛ چرا که غلبه عشق خدمت بر مردم و نظام به جای حب قدرت می تواند در رسیدن به کاندیدای اصلح بسیار اساسی باشد.

امری که متاسفانه امروز، رنگ و بوی کمتری یاقته است و اگرچه حضور کاندیداهای متعدد شور انتخاباتی را افزایش می دهد؛ اما در رسیدن به گزینه اصلح به دلیل وجود چند نفر از یک جبهه مثل اصولگرایان، شاهد پخش آرا بین نامزدها و عدم انتخاب فرد اصلح خواهیم بود.

با توجه به سخنان گهربار مقام معظم رهبری در مشهد مقدس، وجود رئیس‌جمهور  انقلابی، ولایتمدار، مدیر، توانمند، اجرایی و دارای نقاط مثبت دولت فعلی منهای ضعف ها ی آن باشد، امری مهم و اساسی است.

نکته ای که باید مدنظر کسانی که برای انتخابات ریاست جمهوری اعلام کاندیداتوری می کنند، قرار گیرد تا در مسیر خلق حماسه سیاسی و حضور پرشور مردم ایران اسلامی در پای صندوق‌های رای و تداوم حماسه اقتصادی از مجرای غلبه بر مشکلات اقتصادی از طریق حرکت در چرخه تولید ملی و کار و همت مضاعف و رسیدن به اقتصادی پویا و اسلامی، صلابت و عظمت جمهوری اسلامی مثل همیشه به جهان نشان داده شود.

نکته مهم، تدبیر مثال زدنی رهبر فرزانه انقلاب در نامگذاری سال به حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی است که مسلما نقشه راه و چراغ هدایت مردم ولایی ایران و مسئولان دلسوز قرار خواهد گرفت تا شاهد عبور کشور از پیچ تاریخی و رسیدن به جایگاه واقعی نظام جمهوری اسلامی که همانا اهتزاز پرچم اسلام در دیگر ممالک جهان به رهبری ایران است، باشیم.

سخنی با دولت آینده:

آنچه در وهله اول بایستی مدنظر قرار گیرد توسعه متوازن است،که در دولت های قبلی،به نوعی مورد مغفول واقع شده است. نکته ای که در کلام امام خمینی(ره) توسعه متوازن در راستای رسیدن به اهداف بلند و متعالی که همانا؛حرکت در مسیر تقویت پایه های دین،رهایی از وابستگی،فقرزدایی،عدالت اجتماعی،خودکفایی و شکوفایی علمی است.

در این راستا،امسال، بیانات مقام معظم رهبری در جمع زائرین علی بن موسی الرضا(ع) و تاکید ایشان بر دو مسئله مهم؛نگاه دقیق به رفتار و اعمال کشورهای غربی در قبال جمهوری اسلامی و قطع وابستگی به نفت، نیاز کشور به تداوم حرکت در مسیر انقلاب از طریق دنبال نمودن اهداف والای نظام که در کلام امام(ره) نیز آمده است، نشان می دهد.

آنچه دولت آینده باید در برنامه ریزی خود برای اداره کشور ملحوظ کند،در نامگذاری امسال به نام حماسه سیاسی حماسه اقتصادی نهفته است.توجه توامان به دو مسئله سیاست و اقتصاد بر مبنای اصول اساسی انقلاب اسلامی باید هدف اصلی دولت یازدهم باشد.

در عرصه سیاست، تدوین سیاست خارجی بر حول محور ایدئولوژی اسلامی و تداوم گفتمان اصیل انقلاب اسلامی، دفاع از حقوق صلح آمیز هسته ای کشور در عرصه جهانی بایستی اساس کار دولت آینده قرار گیرد.

در عرصه اقتصاد، قطع وابستگی به نفت، حرکت در مسیر خودکفایی، تداوم مسیر تولید ملی، تسهیل خصوصی سازی و تداوم کارشناسی و برنامه ریزی شده ی هدفمندی یارانه ها باید مورد توجه قرار گیرد.

امید است با حرکت بر مدار ولایت و وحدت بین مسئولین، سرعت پیشرفت انقلاب نسبت به گذشته افزایش یابد و شاهد اعتلای بیش از پیش جمهوری اسلامی ایران در صحنه جهانی باشیم.