کوله پشتی فوتبال ایران برای سفر به برزیل پر از سرمایه‌های بی استفاده

به گزارش خبرنگار ورزشی «خبرگزاری دانشجو»، در فاصله یک هفته مانده تا پایان مرحله گروهی لیگ قهرمان آسیا و پس از برگزاری 5 دیدار، تکلیف 3 نماینده ایران در لیگ قهرمانان یعنی استقلال، سپاهان و تراکتورسازی مشخص شد و از بین 3 نماینده ایران تنها استقلال موفق به صعود به مرحله بعد شد.

سپاهان در حالی پا به این میدان گذاشت که فصل گذشته مقتدارانه قهرمان لیگ برتر ایران شد و سومین قهرمانی متوای خود را جشن گرفت. سپاهان که فصل گذشته تیمی منسجم بود هم در لیگ قهرمانان حضوری موفق داشت و هم در لیگ برتر؛ البته با یک اشتباه از سوی مدیران باشگاه در استفاده از بازیکن 2 کارته در برابر السد قطر فرصت قهرمانی را از دست داد.

تراکتورسازی هم که فصل گذشته با اختلاف یک امتیاز از سپاهان به مقام نایب قهرمانی دست یافته بود برای نخستین بار پایش به لیگ قهرمانان آسیا باز شد.

استقلال هم با قهرمانی در جام حذفی به عنوان یکی دبگر از 3 نماینده ایران که به صورت مستقیم پا به این رقابت ها می گذاشتند انتخاب شد و صبای قم نیز برای برگزاری دیدار پلی آف برای کسب چهارمین سهمیه تلاش کرد که در این مهم ناکام ماند و در ضربات پنالتی برابر الاتفاق متوقف شد.

به هرحال ایران با 3 نماینده خود پا در لیگ قهرمانان آسیا گذاشت تا از حیثیت فوتبالی خود در آسیا دفاع کند و پس از سال ها جام را به ایران آورد.

تیم هایی از ایران در لیگ قهرمانان حضور داشتند که در این فصل لیگ برتر از مدعیان اصلی قهرمانی به حساب می آمدند و در تمام طول فصل از یکدیگر سبقت می گرفتند؛ تیم هایی که در واقع ساختار اصلی تیم ملی فوتبال ایران را تشکیل  می دهند و هر کدام می توانستند نمادی از فوتبال ایران باشند.

تراکتور سازی به عنوان یکی از نمایندگان ایران در گروه نخست این رقابت ها حضور یافت که در مجموع 5 بازی خود تا زمانی که وداعش با لیگ قهرمانان حتمی شد، 6 بار دروازه حریفان را باز کرد و 8 گل را از حریفان خود دریافت کرد؛  یعنی تراکتورسازی در هر بازی 2/1 گل به ثمر رساند و 6/1 گل دریافت کرد.

قرمزپوشان تبریزی 3 بازی را به حریفان خود واگذار کنرد و یک برد و یک تساوی را نیز در کارنامه خود ثبت کرند تا یک هفته مانده به پایان مرحله گروهی لیگ قهرمانان با این رقابت ها وداع کنند.

البته نباید از یاد برد که تراکتورسازی نخستین تجربه خود در آسیا را کسب می کرد و نمی توان انتظار داشت در حد تیم های صاحب تجربه عمل کرد اما شان و جایگاه فوتبال ایران این نتیجه ها نبود.

اما سپاهان به عنوان نماینده صاحب نام ایران در اسیا که سابقه 8 دوره حضور در 10 دوره اخیر این رقابت ها را داشت چه کارنامه ای از خود به نمایش گذاشت؟ سپاهانی که در این سال ها گربه سیاه تیم های عربستانی بود و انتقام رقص شمشیر عربستانی ها را در برابر تیم ملی ایران را در ریاض گرفت در این دوره از رقابت ها چه کارنامه ای از خود به جا گذاشت؟

سپاهان در 5 بازی خود 9 گل به ثمر رساند و 12 با ر دروزاه اش را باز شده دید که 8 تای آن  را در دیدار رفت و برگشت برابر الاهلی عربستان  دریافت کرد.

سپاهان در این 5 دیدار 2 پیروزی و 3 شکست را در کارنامه دارد که در نهایت این نتایج ضعیف حذف زود هنگام زردپوشان را رقم زد.

وداع با لیگ قهرمانان تنها ناکامی این روزهای سپاهان نبود و این تیم در لیگ برتر نیز فرصت قهرمانی را از دست داد و کار را به اما و اگر ها سپرد.

استقلال به عنوان دیگر نماینده ایران کارنامه قابل قبول تری داشت و موفق شد با کسب 3 پیروزی، یک تساوی و یک شکست به مرحله بعد صعود کند تا ایران همچنان در این رقابت ها یک نماینده داشته باشد.

مهاجمان استقلال 10 بار دروازه حریفان خود را باز کردند و رحمتی نیز 5 بار دروازه خود را باز شده دید تا استقلال در بین 3 نماینده ایران تفاضل گل مثبت داشته باشد.

در مجموع باید گفت که 3 نماینده ایران در 15 بازی خود در مجموع 25 گل زده و 25 گل خورده و تفاضل گل صفر داشتند و در 7 بازی خود با پیروزی از زمین خارج شدند و 6 بازی را نیز واگذار کردند که کارنامه قابل قبولی نیست.

اگر عملکرد  تیم ملی فوتبال کشورمان در مسابقات انتخابی جام جهانی را نیز بررسی کنیم می بینیم که آمارها و ارقام ها چندان متفاوت نیست و تیم ملی در حال حاضر عملکردی در حد تیم های لیگ برتری در لیگ قهرمانان داشته است و شاید این نتایج بیش از پیش لیگ برتر ضعیف ایران را به نمایش بگذارد.

به هر حال باید به یاد داشت که تیم ملی چیزی جز تیم های باشگاهی نیست و در روزهایی که فوتبال باشگاهی ایران غیر از بدهی های میلیاردی و بازیکنان معمولی و آماتور چیزی در چنته  ندارد، نمی توان توقع یک تیم ملی پویا و فعال داشت.
 
زمانی که صعود نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان اسیا همراه با اما و اگر ها است نمی توان انتظار داشت که تیم ملی مقتدرانه و به آسانی راهی جام جهانی برزیل شود.

باید به داشت آنچه این روز ها در فوتبال دیدیم تمام داشته های این ورزش است و باید باور کنیم که فوتبال ما حتی از آسیا نیز فاصله بسیاری دارد و با ادامه این برنامه ها و پرداختن به حواشی فوتبال نمی توان کاری را از پیش برد.

لیگ بی برنامه، مربیان و مدیران نتیجه گرا، بازیکنان پر مدعا و توخالی و رئیس همیشه خندان همه آن چیزی است که فوتبال ما در کوله پشتی خود دارد و با این ها نمی توان به برزیل سفر کرد.