به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، همقدم راوی نوشت؛ انصاف المؤمن من نفسه؛ این که انسان در قبال دیگران انصاف به خرج بدهد. یعنى آنجایى که امر دائر میشود بین این که حق را به خاطر خود زیر پا بگذارد یا خود را به خاطر حق زیر پا بگذارد، این دومى را انجام بدهد. آنجایى که حق به طرفِ مقابل هست و شما حق ندارید، منصفانه حق را به او بدهید.
خودتان را اگر چنانچه موجب کوچک شدن و زیر پاگذاشتن است، زیر پا بگذارید. این کار سختى است؛ اما کار مهمى است. امام باقر سلام الله علیه میگوید این، جزو مهمترین کارهاست؛ البته سخت است و هیچ کار خوب و بزرگى بدون سختى که امکان ندارد.
همچنین و مواساة المرء اخاه؛ مواسات ورزیدن با برادر مؤمن. مواسات با مساوات فرق دارد؛ برابرى نیست. مواسات یعنى همراهى کردن و کمک کردن به برادر مؤمن در همهى امور. انسان وظیفه بداند؛ کمک فکرى، کمک مالى، کمک جسمانى، کمک آبرویى، این مواسات است.
و ذکر اللَّه على کل حال؛ در همه حال ذاکر خداى متعال باشد؛ ذکر این است. آنوقت حضرت باقر در همین روایت، ذکر اللَّه على کل حال را معنا کردهاند: و هو ان یذکر اللَّه عزّوجل عند المعصیة یهمّ بها؛ وقتى که میرود به سمت معصیت، ذکر خدا او را مانع بشود. ذکر؛ یاد کند خدا را و این معصیت را انجام ندهد؛ انواع معاصى را؛ خلاف واقع گفتن، دروغ گفتن، غیبت کردن، حق را پوشاندن، بىانصافى کردن، اهانت کردن، مال مردم را، مال بیتالمال را، مال ضعفا را تصرف کردن یا دربارهى آنها بىاهتمامى به خرجدادن.
اینها گناهان گوناگون است. در همهى اینها، انسان توجه کند به خدا؛ ذکر خدا مانع بشود از این که انسان به سمت این گناه برود؛ فیحول ذکر اللَّه بینه و بین تلک المعصیة و هو قول اللَّه عزّوجل انّ الذّین اتّقوا اذا مَسّهم طائف من الشّیطان تذکّروا
بعد حضرت میفرمایند که این، تفسیر آن آیه است که فرمود: انّ الذّین اتّقوا اذا مسّهم طائف من الشّیطان؛ وقتى شیطان به اینها تنه میزند، گذرندهى شیطان اینها را مَس میکند؛ یعنى هنوز درست به جانش هم نیفتاده، تذکّروا؛ فوراً اینها متذکر میشوند. فاذا هم مبصرون؛ این ذکر موجب میشود که چشم اینها، بصیرت اینها باز بشود. معناى ذکراللَّه على کل حال، این است.»