به گزارش گروه علمي و آموزشي «شبکه خبر دانشجو»، احسان باقريان، مجري طرح در اين باره گفت: با توجه به بي سيم بودن فضاي ارتباطي در شبکه هاي امنيتي و موردي بودن اين شبکه ها (به اين معني که نياز به هيچ زيرساختي نداشته و به اقتضاي زمان تشکيل شده و در زماني که نيازي نباشد از بين مي روند) در اين پروژه سعي شده است تا با ارائه روشي امن براي برقراري ارتباطات در اين شبکه ها، دشمن با شنود محتويات ارسالي گره هاي شبکه نتواند به اطلاعات با ارزشي دست پيدا کند.
وي تاکيد کرد: با توجه به محدوديت شعاع انتشار در فضاي بي سيم، در بسياري مواقع، گره ها نمي توانند به طور مستقيم با يکديگر ارتباط برقرار کنند و بايد مسيري از ميان ديگر گره ها تشکيل داده شود و داده هاي خود را از طريق آن مسير به يکديگر ارسال كنند.
باقريان افزود: اطلاعات ارسالي به وسيله گره هاي شبکه به دو دسته اطلاعات کنترلي و داده ها تقسيم بندي مي شوند؛ زماني که دو گره قصد برقراري ارتباط با يکديگر را داشته باشند، ابتدا با ارسال اطلاعات کنترلي به يکديگر، مسيري براي ارسال اطلاعات پيدا کرده و سپس داده هاي خود را از طريق مسير ايجاد شده به يکديگر ارسال مي کنند.
وي پروژه انجام شده را روشي براي برقراري مسير و ارسال اطلاعات ارائه شده ذکر کرد و گفت: با استفاده از اين طرح دشمن نمي تواند با شنود به اطلاعات هويت گره هاي مبدأ و مقصد ارتباط، هويت گره هاي مياني تشکيل دهنده مسير، مکان گره هاي مبدأ و مقصد، نبود امکان رديابي بسته ها براي کشف مسير و محتويات داده هاي ارسالي در شبکه دست پيدا کند.
مجري طرح در ادامه تشريح کرد: براي مثال ميدان جنگي را در نظر بگيريد که در آن ارتباط بين اعضا از طريق يک شبکه بي سيم موردي انجام مي گيرد. قرار است يک عمليات پنهاني به وسيله گروه هاي شناسايي و پشتيباني و سپس حمله مستقيم به دشمن انجام شود، شبکه بايد مسيرهايي مابين پست هاي فرماندهي و گروه هاي عملياتي برقرار کند؛ بايد توجه داشت که مخفي ماندن هويت گره ها و اختفاي مکان آنها براي گروه هاي عملياتي بسيار حياتي است؛ زيرا در غير اين صورت ممکن است دشمن به ارتباطات ميان گروه هاي شناسايي و پشتيباني پي ببرد و عمليات را خنثي کند.
وي افزود: روش ارائه شده حتي براي مواردي که دشمن گره هاي نفوذي در شبکه ما داشته باشد نيز کارايي دارد.
اين دانش آموخته دانشگاه صنعتي امبرکبير اضافه كرد: در حقيقت با اجراي اين پروژه علاوه بر اينکه دشمن قادر نخواهد بود ارتباطات موجود در شبکه ما را شناسايي کند (اينکه چه کسي با چه کسي و از چه مسيري در حال صحبت کردن است) نمي تواند به محتويات دستورات و داده هاي ارسالي در شبکه پي ببرد؛ زيرا مدل رمزنگاري که براي ارسال داده ها طراحي شده است اين امکان را از دشمن خواهد گرفت.
وي کاربردهاي ويژه طرح خود را در ميادين جنگ و شبکه هاي امنيتي عنوان و خاطرنشان کرد: علاوه بر آن مي توان از روش ارائه شده در مکان هايي که امنيت مسيريابي براي ما از اهميت بالايي برخوردار است و مي خواهيم ارتباطات درون شبکه مخفي بماند نيز استفاده کرد./انتهاي پيام/