جشن هشتاد سالگی دکتر داوری اردکانی – 3
به گزارش خبرنگار دین و اندیشه «خبرگزاری دانشجو»، جشن هشتاد سالگی دکتر رضا داوری اردکانی، فیلسوف برجسته کشورمان با حضور تنی چند از علما و اندیشمندان در فرهنگسرای ابن سینا برگزار شد.
در این جشن که به همت 9 نهاد فرهنگی و علمی کشور برگزار شده بود، دکتر عبدالحسین خسروپناه، رئیس موسسه حکمت و فلسفه ایران به ایراد سخنانی پرداخت.
رئیس موسسه حکمت و فلسفه ایران با بیان اینکه این جلسه، جلسه تکریم حکمت و فلسفه است، بیان داشت: تکریم حکمت و فلسفه نیز تکریم انسانیت است، مخصوصاً حکمتی که برای امروز ما کارایی داشته باشد. اهل فلسفه در کشور ما چهار دسته هستند؛ دسته اول مورخان فلسفه، دسته دوم فیلسوف شناس، دسته سوم فلسفه شناس یعنی با فلسفه های مختلف آشنایی دارند و دسته چهارم کسانی که اهل تفکر فلسفی هستند و دغدغه فلسفی دارند.
وی با بیان اینکه استاد داوری را جزو دسته چهارم می دانم، خاطرنشان کرد: ایشان دغدغه فلسفه را داشته و مسائل امروز را با نگرش فلسفی بررسی می کنند و نگرش فلسفی به فرهنگ و تجدد و علم مدرن و علوم انسانی دارند. یکی از دغدغه های ایشان فلسفه های مضاف است، پس علوم و امور انسانی با نگرش فلسفی دغدغه استاد است. حال برخی ممکن است لباس فلسفی به حرف های سیاسی خود بپوشانند که این مسئله جامعه را به پیش نمی برد.
خسروپناه با اشاره به اینکه استاد نگرش فلسفی به تجدد دارند نه تجددستیزی تاکید کرد: عیبی که در جامعه وجود دارد این است که زندگی متجددانه ما پریشان است و ما با یک نگرش فلسفی تجدد را نپذیرفته ایم. گاهی نیز می گویند دکتر داوری بیشتر پرسش مطرح می کنند که اتفاقاً این کار یکی از کارهای اصلی فیلسوف است.
رئیس موسسه حکمت و فلسفه ایران با بیان اینکه از نظر استاد، علوم انسانی محض نداریم، بیان داشت: علوم انسانی مدرن از فرهنگ مدرن جدا نیست. بسیاری از این نظریه های علوم انسانی متعلق به فرهنگ و جهان مدرن هستند. ما قبل از این که به فکر تحول علوم انسانی باشیم باید ببینیم علوم انسانی چیست و ما آن را برای چه می خواهیم. وقتی می گوییم علوم انسانی را بومی کنیم معنای علوم انسانی بومی غیر سکولار چیست و چه نیازهایی با این علوم برآورده می شود یا این سوال که نسبت قدرت و علوم انسانی چیست؟ اینها پرسش های دقیق انسانی است که استاد با دقت به آن پرداخته اند.
وی گفت: ایشان می گویند باید با رویکرد انتقادی به علوم انسانی نگریست و این گونه نیست که نظرات اندیشمندان غربی برای همه جوامع قابل استفاده باشد. یک عده می خواهند در حوزه علوم انسانی سیاستگذاری کنند که استاد می گویند برای این کار زود است؛ چون ما باید ابتدا ببینیم علوم انسانی چیست و نسبت آن با سنت و فرهنگ جامعه ما چگونه است. در واقع قبل از سیاستگذاری برای علوم انسانی باید به پرسش های ریشه ای و فلسفی آن پاسخ دهیم.
ارسال نظرات