بسیج دانشجویی دانشگاههای استان تهران مطرح کرد:
به گزارش خبرنگار سیاسی «خبرگزاری دانشجو»، بسیج دانشجویی دانشگاههای استان تهران در خصوص مذاکره با امریکا بیانیه ای تحلیلی منتشر کرده که مشروح آن به شرح زیر است:
جامعه فرهیخته و دانشگاهی کشور
سلام علیکم
یکی از مسایلی که موضوع بحث امروز برخی دولتمردان و رسانه های کشورمان است مذاکره با ایالات متحده امریکا است. سوال مبنایی صرف نظر از رویکرد های احساسی و با نگاه منطقی و عقلانی، چرایی این مذاکره تامین یا عدم تامین منافع ایران و در نهایت اراده ی طرفین برای حل مسایل فی مابین است.
اولین سوال اینکه چرا با امریکا باید مذاکره کنیم؟
درواقع مذاکره باید با هدف حل اختلافها و دستیابی به توافق با احترام متقابل که از مسیر گفت و گو های مشترک و توام با چانه زنی به پیش می رود. بنابراین تمایل به توافق در سایه ی تامین منافع هر دو طرف از ویزگی های مذاکره است.
پس مذاکره با امریکا باید یک یا چند یا همه اهداف مذاکره برای ایران را تامین نماید.
برای روشن شدن این مهم ابتدا لازم است به پیشینه رفتارهای امریکا و اثرات آن در حوزه های سیاسی-نظامی-اقتصادی وفرهنگی کشورمان بپردازیم:
حوزه اقتصادی:
این حوزه جزء مهم ترین حوزه ها ی مورد مناقشه است واز ابتدای سال 59 شروع گردیده و کماکان ادامه دارد. نمونه های بی شماری از رفتارهای خصمانه دراین حوزه از سوی امریکا قابل احصا است :
1- ممانعت از دستیابی ایران به تکنولوژی های پیشرفته به ویژه در بخش های هسته ای-شیمیایی-فضایی و الکترونیک.
2- اعمال مجازاتهای سنگین علیه سرمایه گذاری موسسات، شرکتها، افراد حقوقی و حقیقی امریکایی در صنایع نفت و گاز و صنایع مرتبط با انرژی در ایران.
3- جلوگیری از اعطای وام به ایران توسط موسسات مالی جهانی نظیر صندوق بین الملل پول ،بانک جهانی .... .
4- مسدود کردن حسابهای بانکی ایران در بانکهای امریکایی در داخل و خارج امریکا.
5- تحریم خرید نفت و هر گونه معامله ی مالی و پولی با ایران.
6- ممنوع کردن انتقال اعتبارات و مبادله ارز با ایران.
7- اعمال مجازات های سنگین علیه شرکتها و موسسات غیر امریکایی که به ارتقای توان ایران برای توسعه ی منابع نفت و گاز کمک کنند.
8- تحریم بانک مرکزی ایران.
9- اعمال فشار به سایر کشورها برای لغو قرارداد هایشان با ایران.
10- تحریم صنعت کشتی رانی و حمل و نقل دریایی ایران.
هرچند این موارد و رفتارهایی ازاین دست، جز ضربه به شرکتهای تجاری نتیجه چندانی برای تحقق اهداف امریکا نداشت وتنها به تقویت و خودکفایی بخشهایی از اقتصاد کشورمان انجامید وآن تهدید تبدیل به فرصت گردید.
حوزه سیاسی- امنیتی
این حوزه هم از پرچالش ترین حوزه های برخورد دو طرف تلقی می شود که گوشه ای از این عملکرد رامی توان به شرح ذیل برشمارد:
1- قرار دادن لیبرالیسم و ملی گرایی در مقابل اسلام و انقلاب و حمایت از لیبرالها و ملی گراها بلا فاصله پس از پیروزی انقلاب .
2- تجاوز نظامی به خاک ایران در اردیبهشت 1359 ( واقعه طبس ).
3- طراحی و سازماندهی کودتای نوژه در تیر ماه 1359.
4- تحریک عراق به جنگ با ایران در شهریور 1359.
5- به کار گیری "خط مشی مهار " (containment policy)علیه ایران.
6- حمایت از تحرکات تجزیه طلبانه در کردستان، ترکمن صحرا، آذربایجان، خوزستان، سیستان و بلوچستان.
7- ارایه کمکهای وسیع مالی، تسلیحاتی، اطلاعاتی و مستشاری به عراق و مجهز ساختن آن به سلاحهای شیمیایی و میکروبی در جنگ تحمیلی.
8- ورود به جنگ تحمیلی با حمله به سکوهای نفتی، حمله به ناوگان دریایی و منهدم ساختن نیمی از توان دریایی ایران در اوج جنگ در سال 1366و سرنگون کردن هواپیمای مسافربری ایران.
9- اعمال فشار همه جانبه بر ایران برای پذیرش قطعنامه 598.
10- اعمال "سیاست مهار دو گانه " علیه ایران در سال 1372.
11- امریکا همواره از سال 1368 تا کنون بانی قطعنامه هایی علیه وضعیت حقوق بشر در ایران در مجمع عمومی و کمیسیون حقوق بشر ]شورای حقوق بشر[بوده است.
12- تخریب روابط ایران با کشورهای همسایه از جمله ترکیه و آذربایجان، پاکستان، افغانستان...
13- فشار مستمر بر اتحادیه اروپا و ژاپن برای قطع روابط اقتصادی با ایران در سال 1375 .
14- مخالفت با هر گونه اقدام حفاظتی ج.ا.ا نظیر دستگیری اغتشاشگران، جاسوسان، عوامل ضد انقلاب، توقیف نشریات مخرب، محاکمه جاسوسان و اقدام کنندگان علیه امنیت ملی در بین سالهای 1368 الی 1388.
15- ایجاد هماهنگی و حمایت مالی فراوان از کلیه ی طیف های ضد انقلاب در داخل وخارج کشور.
16- ایجاد هماهنگی های ویژه و پدید آوردن بخش مخصوص میان سازمان سیا، موساد، شین بث، اینتلیجنس سرویس و سرویس اطلاعاتی کشورهای عضو اتحادیه اروپا به منظور مقابله جدی با خرید کالا ها ی ویژه ، اقدام استراتژیک توسط ج.ا.ا و همچنین تکنولوژی های دو منظوره.
17- طرح فروپاشی ج.ا.ا به سبک فروپاشی شوروی.
18- برنامه ریزی برای سوق دادن جامعه به سوی آنارشیسم و هرج و مرج مخصوصا در گلوگاههای انتخابات ایران.
19- تحریم و ترور دانشمندان هسته ای ایران به وسیله ایادی رژیم صهیونیستی.
20- تصویب ناعادلانه چهار قطعنامه در شورای امنیت سازمان ملل بر علیه ایران بر سر موضوع دستیابی ایران به انرژی صلح آمیز هسته ای.
21- حمایت مادی و معنوی از سران فتنه گر و عوامل آنها در سال 1388
و دهها مورد دیگر که همگی از سیاهه های جنایات و دخالتهای امریکا در امورایران بوده است.
حوزه تهاجم فرهنگی ـ روانی
تبین این بخش که مقام معظم رهبری(مد) ازهمان ابتدای سالهای رهبری از آن با عناوینی چون "تهاجم فرهنگی"شبیه خون فرهنگی"ناتوی فرهنگی"جنگ نرم" یاد کردند که همواه با هدف استحاله جوانان وایجاد انحراف درافکار آنان صورت پذیرفته و میپذیرد. احصاء نمونه کوچکی از این سیاستهای خصمانه ،گذشته امریکا را به خوبی روشن خواهد نمود.
1- تبلیغ مستمر و گسترده سکولاریسم و لائیسم.
2- ترویج نظریه وجود قرائت های مختلف از اسلام.
3- حمله مستمر به مبانی ارزشی و پایه های اعتقادی با حربه تحریف حقایق.
4- اشاعه چهره ای غیر واقعی و خشن از اسلام ( اسلام هراسی ).
5- سازمان دهی حملات لجام گسیخته به باورهای ملی ـ مذهبی و ارزشهای حیاتی فرهنگ ایران با تاسیس دهها شبکه رادیویی، تلویزیونی، اینترنتی...
6- متهم ساختن اسلام و جمهوری اسلامی به ضدیت با حقوق بشر و نقض آزادی های مدنی.
7- سوء استفاده از نارسایی ها، معضلات و ضعفهای مدیریتی و اجرایی برای حمله و هجوم به ماهیت اسلام و قوانین الهی.
8- ایجاد روحیه یاس و نا امیدی در مردم ، به ویژه در نسل جوان با ترویج و اشاعه ی غیر قابل اجرا بودن ارزشهای والای الهی در جامعه.
9- برنامه ریزی برای کم اهمیت جلوه دادن تهاجم فرهنگی و توهم خواندن آن با هدف کم کردن حساسیت ها نسبت به اهداف تهاجم فرهنگی.
10- تاسیس و تقویت بخشهای فارسی در رادیو و تلویزیون های اروپایی و امریکایی و عربی
11- تصویب بودجه های میلیاردی در سنای امریکا جهت ترویج فرهنگ غربی و امریکایی با استفاده از ابزارهایی نظیر هالیوود و شبکه های اجتماعی.
اینها تنها برخی از سر فصل های سیاهه جنایات امریکا علیه دولت وملت ایران به شمار میاید که ضمن دعوت مسئولین دستگاه دیپلماسی و دولتمردان به بازخوانی آنها ،پاسخ به سوالات ذیل را از آنان مطالبه داریم.
حال صرف نظر از این همه خصومت و دشمنی واستمرار انها بدون تغییر رفتار میتوان به دنبال تحقق بازی برد برد بود؟
آیا فرمایش حضرت امام (ره) که فرمودند: (با توسل به امریکا ضعف وناتوانی خود رابرملا نسازید واز گرگها و درنده ها برای شبانی وحفظ منافع خود استمداد نطلبید.صحیفه امام ج 2ص932) زمانش به پایان رسیده در حالی که امریکا خوی درندگی را کماکان در سیاستها دنبال می کند؟و آیا می شود با شنیدن اندکی وعده و وعید پوچ وبی تضمین ودیدن درباغ سبز با شیطان بزرگ وارد معامله شد؟
مگر نه اینکه آنها هرجا منافعشان اقتضا کند شما وحتی قدیمی ترین و وفادارترین دوستان خود را قربانی می کنند؟عدم خوشبینی مقام معظم رهبری (مد) به علت همین رفتارهای متاثر از لابی صهیونیست در قبال ایران واذعان اوبامابعد از مذاکره با ایران مبنی بر اینکه گزینه نظامی هنوز روی میز قرار دارد و اینکه تن دادن ایران به مذاکره ناشی از فشار تحریمهاست در دستگاه دیپلماسی چگونه تحلیل میگردد ؟ایا با استمرار رفتار کنونی امریکا می توان در مذاکرات منافع مورد نظر کشورمان محقق گردد؟
در دوران بدر و خیبر نرمش قهرمانانه با کرنش خاضعانه تفاوتی ندارد؟بدون بسته شدن پرونده هسته ای در شورای امنیت سازمان ملل، باز گرداندن پولهای بلوکه شده ایران در امریکا ،لغو کلیه تحریمهای ظالمانه اعمال شده علیه ایران، مذاکره با امریکا ،خوش بینی ساده لوحانه نیست؟پیوند ناگسستنی امریکا با رژیم خونخوار صهیونیستی دشمن شماره یک اسلام و مسلمین وحمایت بی قیدو شرط امریکا از آن که در صحبتهای اوباما هم مشهود بود چگونه با هویت اسلامی جمهوری اسلامی قابل جمع است؟ و سوال آخر اینکه امر خطیر و تخصصی دیپلماسی یک موضوع قابل بررسی در جامعه نخبگانی است یا یک امر عمومی ؟ودر صورت عمومی بودن پاسخ ،چرا سیاستهای گذشته را به همین دلیل در عرصه سیاست خارجی نقد می نمودید ؟
ما دانشجویان بسیجی دانشگاههای استان تهران ضمن دعوت مسولین سیاست خارجه و دستگاه دیپلماسی به باز خوانی منصفانه و مستند اندیشه های حضرت امام (ره) بدینوسیله اعلام می داریم اگر مذاکره با امریکا به معنی دادن امتیاز و کرنش و زیر پا گذاشتن اصول و ارزش های انقلاب و اسلام و نادیده انگاشتن عزت، حکمت، مصلحت وشرف ملی ودینی ایران اسلامی باشد که متاسفانه با این رفتارهای امریکا اینگونه به نظر می رسد و در صورت اصرارمسولین امر بر ادامه مذاکره بدون تغییر رفتار امریکایی ها با آن مخالف بوده و با حفظ آرمانگرایی واقع بینانه و با استناد به بند میم وصیت نامه الهی –سیاسی حضرت امام (ره) مقابل آن خواهیم ایستاد .
ارسال نظرات