تشکلی به جای کلاس؛ثبت نام کنید

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» - شهاب خروشان؛ دانشگاه تا چه اندازه می‌تواند فراتر از یک نهاد صرفا آموزشی، به تربیت و تعالی جامعه هدف خود یعنی دانشجو اهتمام ورزد؟ اگر در کنار دیگر اجزای یک ساختار نظام‌مند که هدف، طرز تفکر، نوع جهان‌بینی و نهایتا شخصیت یک فرد را شکل می‌دهند،‌دانشگاه را به عنوان بخشی تأثیر گذار از قلم نیندازیم، یک دانشگاه برای ساخت یک جامعه‌ی سؤال کننده، کنجکاو، مهارت ورز و البته اندیشمند چه ابزارها و مستمسکی را می‌تواند به کار ببندد؟

 

این که دانشگاه نهادی جامعه ورز، برونی و البته ساختارمند است جزو اولیات تعاریف یک جامعه‌ی آموزش محور و البته مفید است و یا لااقل می بایست در عمل اینگونه باشد، که البته بعضا این شاخصه‌ها به مرحله وقوع و ظهور نمی‌رسند و در شعار موقوف می‌مانند.

 

اساس شکل گیری تشکل‌ها و مؤسسات واقع در محیط‌های دانشگاهی، از کانون‌ها و انجمن‌ها گرفته تا سازمان‌های جامعه نهاد دیگر که بعدا متصرف حضور در جامعه دانشگاهی و استفاده‌ی سراسر فایده از این ظرفیت مثال زدنی مدنی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی گردیدند، سابقه ای به قدمت حضور دانشگاه‌ها به عنوان یک مرتبه‌ی عالی تر از فرآیند آموزش و پروش در کشور دارد.

 

همچنانی که هدف جامعه ی آکادمیک و آموزش عالی تلاش برای ارتقای خرد و هم افزایی برای یک زندگی بهتر و مهمتر از آن یک عاقبت نیکوتر به طریق ارائه ی یک فرد مفید به جامعه است، لازمه‌ی ارتقا و اعتلای یک جامعه‌ی دانشگاهی حضور تشکل‌ها، نهادهای متشکل از قشر فرهیخته اساتید و دانشجو است. در رابطه با لزوم حضور و حیات این قسم تشکل‌ها از آنجا که بدیهی می‌نماید بیش‌تر سخن به میان نمی‌رود. گستره‌ی مقصود تشکیل و حضور این تشکل‌ها و مؤسسات و، گستره و دامنه‌ی دربرگیری موضوعی آن ها گستره‌ای دارد به وسعت مسائل و سرفصل‌های موضوعی که در یک جامعه مورد بحث، اندیشه و در تبادل است. حوزه‌ی حضور این تشکل‌ها گستره‌ی عظیم و وسیعی را در بر می‌گیرد و ضرورت حضورش با ضرورت حضور دانشگاه در هم تنیده است.

 

اما متأسفانه بعضی نگرش‌های سلیقه‌ای و تک بعدی از سوی برخی متولیان دانشگاهی،‌ مصلحت اندیشی‌ها و عدم درک و دانش کافی برای اداره و ادامه‌ی حیات این تشکل ها از سوی گردانندگان این نهادها، عموما به عنوان اصلی‌ترین و عمده ترین آسیب‌های تهدید کننده‌ی حضور آنان عمل کرده اند.

 

حضور یک تشکل دانشجو محور و پرورش مدار،‌ با ترکیب معنویت و درک صحیح از نیازها و هدفش، ‌اگر بیش از یک کلاس درسی دانشگاهی مثمرالثمر نباشد؛ لااقل می‌تواند به همان اندازه یا شاید بیش‌تر از آن تأثیر گذار، راهبردی و هدایت کننده باشد.

 

کانون‌هایی در حوزه علوم پایه،علوم اقتصادی، اجتماعی، هنرهای نمایشی و ادبیات همواره در سطح دانشگاه ها ادامه حیات داده اند و در برخی تجربه‌ها موفق و در برخی دیگر در ابتدای راه عقب نشینی نموده یا موفق عمل نکرده اند. در طی طریق تشکل‌های دانشجویی متأسفانه یک سیر منسجم و منظم وجود نداشته است و این خود یکی از عوامل آسیب‌ها و شکست‌های تشکل‌هاست.

 

عدم عاقبت اندیشی و دورنگری در مؤسسان و شکل دهندگان تشکل‌ها، نگاه منفعت خواه برخی از آنان،‌عدم مطالعه و احاطه کافی به مقصود و موضوع و هدف، کمبود یا بعضا نبود دانش و آگاهی در حوزه مربوطه همه بخشی از عواملی هستند که به ضعف و عدم استقرار، انسجام و پویایی این تشکل‌ها دامن زده اند. و آسیب‌شناسی و چاره جویی هرکدام از این موارد بحثی تفصیلی می‌طلبد.

 

 مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در دیدار با نخبگان، مسئولین تشکل‌های دانشجویی و دانشجویان، همواره مؤکدا به لزوم فعالیت این تشکل‌ها، راهکارها و آسیب‌های پیش روی آن دقت ویژه داشته اند.

 

مردادماه دو سال گذشته رهبر معظم انقلاب اسلامی با دو هزار نفر از دانشجویان و نمایندگان تشکل‌های علمی، فرهنگی، سیاسی، انقلابی و صنفی دانشگاه‌های سراسر کشور دیدار کردند. نکاتی که در این نشست مطرح شد شاید از راهبردی ترین و اساسی ترین مسائل و دغدغه‌های تشکل‌ها فرهنگی و صنفی دانشجویی بود. اگر این نکات مجددا از سوی مسئولین و اداره کنندگان این گونه تشکل ها، با شناخت هدف ها، ظرفیت ها و توانایی مورد مداقه واقع شود، می‌شود با نگاهی متعالی تلاش در جهت پیشبرد اهداف پیشرفت و کمال را سرعت بخشید. ایشان«احساسات جوانان امروز همان احساسات جوانان دوران انقلاب است اما عقلانیت‌شان بیشتر شده است و این مسئله بسیار با ارزش است... دشمنان انقلاب اسلامی و ملت ایران در روند مقابله با ایران اسلامی، به صورت به هم پیوسته و جبهه‌ای عمل می‌کنند و با نوعی تقسیم‌بندی وظایف در چارچوب یک طرح کلی، به فعالیت‌های جبهه‌ای برضد انقلاب مشغولند که اگر این واقعیت از سوی تشکل‌های دانشجویی درک شود در عمل به وظایف انقلابی، کمک فراوانی به آنها خواهد کرد.

 

در شرایط فعلی مجموعه‌های دانشجویی باید توجه و توان خود را به سمت کارهای عمیق فکری و تحقیق در زمینه مسائل کلامی، اخلاقی، تاریخی، مسائل انقلاب و مسائل گوناگون کشور معطوف کنند. نقد عدالت‌طلبانه دانشجویی و توجه به مسائل و فهم دقیق از هدف و راهبردها از مهمترین نکاتی بود که معظم له در صحبتها بدان اشاره داشتند.

 

نگارنده قصد دارد به یاری باری تعالی در نگاشت‌های بعدی به جزئیات، مشکلات و راهکارهای تشکل های دانشجویی نگاهی داشته باشد.

 

نگاه متعالی دانشجو در وهله اول به سمت و سوی کمال و اعتلا، می‌تواند مهم ترین و کلیدی ترین مدخل برای ورود به عرصه‌ی حضور و فعالیت و ادامه‌ی حیات تشکل‌های دانشجویی باشد.