به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، دو طیف از محافل فعال در فتنه 88 با یک هدف مشترک از دو سوی به ظاهر متناقض به توافق ژنو پرداختهاند.برخی از رسانههای فعال در فتنه و آلوده به جریانهای نفاق در تیترها و تحلیلهای عجیب و غریب مدعی شدهاند «بنبست 8 ساله در پرونده هستهای ایران پایان یافت»، «ایران به بزرگترین پیروزی در طول 34 سال پس از انقلاب رسید»، «ساختار تحریمها شکست»! و... که به هیچ وجه با واقعیتها و اخبار سازگار نیست.این طیف در واقع درصددند به سیاق همیشگی رفتار افراطیون مدعی اصلاحات طی چند سال اخیر، مسئله مذاکرات هستهای را در رابطه و سازش با آمریکا مستحیل کنند و در عین حال چنین القا نمایند که آمریکا طرف معامله است و نه رژیم مستکبری که حاضر نیست حقوق قانونی ملتها را بپذیرد. به تلقی این طیف مذاکرات هستهای را باید به سمت مذاکره و رابطه با آمریکا سوق داد و هرچه ایران در فضای فشار با آمریکا مذاکره و سازش کند به نفع خط سازش (جریان ساختارشکن) در داخل نیز هست!
طیف موازی این جریان که آنها نیز پارسنگ کفه آمریکا در تقابل با جمهوری اسلامی هستند در فاز رسانهای تکمیل کننده- اما به ظاهر مخالف- مدعی شدهاند ایران جام زهر را سر کشید و از موضع ضعف تسلیم شد! این طیف- درست مانند طیف اول- در تحلیلهای خود مینویسند انرژی هستهای به چه درد ملت ایران میخورد و آیا ارزش این همه هزینه را دارد؟ این منطق مشخصاً و قبل از همه از سوی مقامات آمریکایی، انگلیسی و صهیونیستی طی دهه گذشته ترویج شد.اما در پاسخ دو سر این طیف که نقش واحد آنها در فتنهانگیزی و آشوبگری سالهای 78 و 88 غیرقابل انکار است باید تصریح کرد که مذاکرات و توافق انجام شده ظرفیت تلقیهای افراطی یا تفریطی و آمیخته با ذوقزدگی را ندارد و باید نگاهی متعادل به آن داشت چرا که اولاً این مذاکرات، تنها ایستگاهی از یک روند و مسیر بلندمدت است و در واقع موقتی (6 ماهه) است ثانیاً اولین تجربه طرفین نیست و طرف آمریکایی و اروپایی دستکم دوبار در 8 سال پیش و 3 سال پیش زیر تعهدات مشابه که اتفاقاً یکی از آنها با تیم دکتر روحانی بوده زدهاند و تعابیری نظیر «بنبست پایان یافت»، «اتفاق تاریخی و بیسابقه در ژنو»، «پس از 10 سال با غرب به توافق رسیدیم»، «ژنو 3 تاریخی شد» و... با واقعیتها ناسازگار است.
طرف غربی یک بار بر سر اصل غنیسازی 3/5 درصد و یک بار در ماجرای سوخت 20 درصد عهدشکنی و بیصداقتی کرد و همین حالا نیز وزیر خارجه آمریکا ساعتی از توافق ژنو نگذشته، موضوع کانونی مدنظر ایران (حق غنیسازی) را که در متن توافق ذکر شده انکار میکند ضمن اینکه وزیر خارجه و رئیس جمهور آمریکا تاکید میکنند چارچوب اصلی و ساختار تحریمها بر سر جای خود باقی خواهند ماند، حال آنکه این موضوع نیز مطالبه دیگر طرف ایرانی است. از این جهت اغراق در ماوقع راه به جایی نمیبرد. اینکه سران آمریکا به فاصله چند ساعت زیر توافق میزنند، در حالی که جوهر توافق هنوز خشک نشده، نشان میدهد اصل چالش با آمریکای غیرقابل اعتماد سر جای خود باقی است و البته این موضوع چیزی از ارزش تلاشهای خستگیناپذیر تیم مذاکره کننده ایرانی که فرزندان همین انقلاب و ملتاند، کم نمیکند.باید به قُل دوم دوقلوهای جریان فتنه نیز متذکر شد که آنها 10 سال قبل نیز مدعی بودند نظام باید جام زهر را سر بکشد و تسلیم آمریکا شود. آن روز شرق و غرب ایران در اشغال چکمهپوشان آمریکایی بود اما امروز برخی نویسندگان نامه جام زهر، به آمریکا و انگلیس پناهنده شدهاند حال آن که نظام جمهوری اسلامی برخلاف 10 سال پیش نفوذ سازنده و مؤثر خود را در چهارگوشه منطقه غرب آسیا (خاورمیانه سابق) گسترش داده و قدرت برتر منطقه شده است.