از صداقت انقلابی تا دیپلماسی هسته‌ای

گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»؛ محمد صادق کوشکی استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران طی یادداشتی نوشت:

1-تیم‌های مذاکره کننده 1+5 دیپلماتند و اگر از تیم ایرانی دیپلمات‌تر نباشند حداقل به اندازه تیم مذاکره کننده ایرانی دیپلماسی بلدند! و همین کار را برای دوستان ما دشوار کرده و خواهد کرد!

2- روزی که احمدی‌نژاد به قدرت رسید به صراحت وعده داد که مشکل تورم و بیکاری و کاهش قدرت خرید و مسکن و... را یک جا حل خواهد کرد! روزی هم که دوستان به قدرت رسیدند وعده دادند که پرونده هسته‌ای را با حفظ حقوق ملت ایران و با رفع کامل تحریم‌ها در مدت کوتاه فیصله خواهند داد! هر دو وعده برای اهل بصیرت گران و ناممکن می‌آمد و البته تاریخ بهترین داور برای قضاوت درباره چنین وعده‌هایی است!

3- آدم دوراندیش فقط به فکر امروز نیست! بلکه به فردا هم می‌اندیشد. دوستانی که با عجله سعی دارند متن توافق نامه ژنو را جوری ترجمه کنند که دستیابی به آن فتح الفتوح قلمداد شود به خوبی می‌دانند که علاوه بر آن‌ها، کسانی دیگری هم در مملکت پیدا می‌شوند که هم حقوق بین الملل می‌دانند و هم زبان انگلیسی! آن وقت یافتن تناقص میان اظهارات دوستان درباره متن توافق نامه ژنو و خود متن، کار دشواری نخواهد بود!

4- در این توافق نامه آمده است که ایران می‌پذیرد غنی سازی 20 درصد را متوقف و ذخایر غنی سازی شده خود در حد 20 درصد را خنثی کند! آن هم ظرف شش ماه! فعالیت هسته‌ای در اراک را متوقف و دست بازرسان را برای بازرسی از تمامی تاسیسات هسته‌ای خود بازگذارد (و قطعا فرا‌تر از تعهدات NPT چون همین الان و همیشه درب تاسیسات هسته‌ای ما مطابق معاهده NPT به روی بازرسان آژانس باز بوده و دوربین‌های آژانس 24 ساعته مشغول رصد فعالیت‌های ما بوده‌اند) نه تنها بر سانتریفیوژ‌های خود نیافزاید (حتی در مورد غنی سازی 3/5درصد) بلکه از تعداد آن‌ها بکاهد و...

 اما در مقابل هیچ یک از تحریم‌های اصلی و ظالمانه علیه جمهوری اسلامی حذف نشده و طرف‌های غربی تعهد نداده‌اند که بر مقدار تحریم‌ها اضافه نکنند! شاید مهم‌ترین دستاورد این توافق نامه دسترسی دولت بر مقدار محدودی پول تا سقف 8/5 میلیارد دلار باشد! آن هم با حجم زیادی اما و اگر و البته خبری از قرار گرفتن تحریم‌ها در سراشیبی سقوط نیست! هر چند برداشت دوستان چیزی دیگری باشد!

5- جناب آقای ظریف فرموده‌اند حق غنی سازی برای ایران در NPT آمده است! مگر NPT قبلا وجود نداشت؟ اگر قرار بود بعد از این همه مذاکره، وزیر به NPT استناد کند، خب این استناد قبل از این میزان از رفت و آمد و مذاکره هم ممکن بود! جالب آنکه سخنگوی وزارت امور خارجه (‌خانم افخم) دو ساعت پس از اظهارات جناب وزیر، با تاکید گفته‌اند که در توافق نامه بر حق غنی سازی ایران تصریح شده است! واقعا چه چیزی در متن توافق نامه و جود دارد که باعث شده دوستان برای داشتن پاسخی برای ملت ایران به بازی با کلمات متوسل شوند؟ آیا مقامات مذاکره کننده 1+5 که صراحتا از عدم پذیرش حق غنی سازی سخن می‌گویند می‌توانند جلوی انتشار متن توافق نامه را بگیرند که به قول برخی دوستان به دروغ افتاده‌اند؟ مگر «کری» می‌تواند سر اسرائیل و لابی آیپک را کلاه بگذارد و چیزی را که به قول دوستان در توافق نامه آمده انکار کند؟ آیا مذاکره کنندگان 1+5 شکست خورده و عقب نشینی کرده‌اند که مجبور به لاپوشانی و دروغ گویی باشند؟

6- خوب است دوستان محترم بفرمایند که پس از گذشت شش ماه و با شروع مذاکرات بعدی چه امتیازی به طرف مقابل خواهند داد؟ توقف غنی سازی 3/5 درصد؟ کاهش مجدد تعداد سانتریفیوژ‌ها؟ تعطیلی کامل فردو و نطنز؟ مگر قرار است در ادامه مذاکرات ما امتیازی ندهیم و فقط امتیاز بگیریم؟

وقتی در توافق نامه فعلی دوستان، ما پنج مورد امتیاز به طرف مقابل داده و در مقابل یک امتیاز مشخص گرفته‌اند (و تحریم‌ها کامل و بدون نقض سر جای خود باقی مانده، اعم از تحریم‌های شورای امنیت و تحریم‌های یک طرفه آمریکا) دیگر برد- برد خواندن این مذاکره و توافق نامه چه معنایی دارد؟

7- شاید بهترین فایده این مذاکرات این باشد که اهل فکر و نخبگان برای هزارمین بار متوجه این کلام حضرت امام شوند که: اگر ما یک قدم عقب نشینی کنیم دشمنان ما صدگام پیشروی خواهند کرد!) برتری صداقت انقلابی بر دیپلماسی این است که هیچ‌گاه مروارید را با آب نبات تلخ معاوضه نمی‌کند و اگر مجبور به چنین تعویضی شود آن را برد – برد و فتح الفتوح نخواهند خواند!