به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، در وبلاگ دست نوشتههای یک دانشجو آمده است؛
هم ظریف و هم جلیلی در سفرهای خود به لبنان، در اقدامی درست و اصولی بر سر مزار عماد مغنیه رفته و به آن ادای احترام کردند، اما:
اقدام یکی از دید آمریکاییها یک رفتار طبیعی بود و به آن اعتراضی نداشتند.
و اقدام دیگری با واکنش سریع دولت امریکا مواجه شد و کیتلین هایدن سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید، با محکوم کردن اقدام ظریف گفت: «مغنیه عامل برخی اقدامات تروریستی وحشتناک بود که به کشته شدن صدها بیگناه از جمله شماری از شهروندان آمریکا انجامید.»
این از نتایج سحر تفاوت دو رویکرد در دیپلماسی است، در اولی نه تنها برایت تعیین تکلیف نمیکنند که میتوانی سر قبر چی کسی بروی یا نه، که حتی میگویند غنی سازی را روی 20% متوقف کنی هم ما راضی هستیم.
در رویکرد دوم، بخشی از پول خودت را با منت در 8 نوبت به خودت پس میدهند و آخرش هم میگویند حق نداری سر قبر فلانی و فلانی بروی...
این چند خط در دفاع یا رد دو چهره نیست، توصیف تفاوت زمین تا آسمان دو رویکرد در سیاست خارجی است، اما به زبانی ساده! جواد ظریف برای من شخصیت قابل احترامی است، تردیدی هم ندارم از من و امثال من دلش بیشتر برای این کشور و اسلام نسوزد، کمتر نمیسوزد اما وقتی چارچوبهای کلانی که با آن میخواهد کار را مدیریت کند دارای اشکالات اساسی و پر از تناقض است، هر چقدر هم بیشتر تلاش کند، نتیجه بدتری میگیرد...