گروه سیاسی «خبرگزاری دانشجو»- ترس از دست دادن ایران و خطراتی که این امر برای منافع آمریکا داشته است موجب می شود تا «بختیار» بعنوان آخرین تیر مهاجم به سوی انقلاب اسلامی شلیک گردد؛ در همین رابطه نیز ژنرال هایزر، که ظاهراً در روز 13 دی ماه در جلسه شورای امنیت آمریکا انتخاب شده بود، در روز 14 دی برای انجام مأموریت خود با یک هواپیمای نظامی مخفیانه وارد تهران میشود بصورتی که شاه نیز تا چند روز از ورود او به ایران مطلع نمیگردد.
- ژنرال هایزر در کتاب: «مأموریت در تهران» (ترجمه ع، رشیدی، انتشارات اطلاعات، تهران 1374، ص 306) در مورد نتایج سفر خود بیان داشته است:
من ماندن فرماندهان ارتش را در داخل ایران تضمین کرده بودم و سازمان ارتش را منسجم نگاه داشته بودم. تا آنجا که توانسته بودم با توجه به سنّت وفاداری عمیق آنها به شاه، فرماندهان ارتش را وادار به حمایت از رئیس غیرنظامی دولت، «شاپور بختیار» کرده بودم.
فرماندهان ارتش را ترغیب کرده بودم که طرحهای لازم را برای کودتا تهیه کنند، آن طرحها تهیه شده بود. سرانجام از نقطه نظر نظامی ثابت کردم و نشان دادم که آمریکا نیازهای لجستیکی آنها را تأمین خواهد کرد و در همة شرایط پشتیبان آنها خواهد بود.... وظیفه اصلی من در این مأموریت، به کار بردن همه تلاشهایم در جهت امکان جهات دادن به دولت بختیار یا هر دولت غیرنظامی دیگری که با غرب سرسازگاری داشته باشد، بود. بطوری که بتواند اوضاع کشور را در دست بگیرد.
همانطور که در سراسر کتاب نوشتم، من اوضاع ایران را با بالاترین مقامات دولت آمریکا بطور روزانه در میان گذاشتهام. آنها از من میخواستند به فرماندهان ارتش، روشهایی را توصیه کنم که بتوانند با کمک آن روشها، با بختیار ارتباط برقرار کنند و ارزش قدرت واقعی که در اختیار آنها بود را به بختیار بفهمانند تا او از توان نیروهای ارتش مطلع شود. این کار باعث شد که به رهبران ارتش توصیه کنم، راههایی را به بختیار پیشنهاد کنند که بتواند از این قدرت در جهت در دست گرفتن اداره کشور استفاده کند.
برخی از مفسران از همین نکته به این نتیجه میرسند که من مستقیم یا غیرمستقیم مسئول شکست دولت بختیار بودهام؛ من این نتیجهگیری را قبول ندارم، به نظر من راههای موفقیت بختیار فراهم بود، امّا دولت آمریکا نتوانست وسیلهای فراهم کند که بختیار مطمئن به استفاده از آن راهها شود. طبیعی است که این مسئله نتیجتاً جز فاجعه نخواهد بود، فاجعهای برای غرب.
جیمی کارتر رئیس جمهور آمریکا نیز به دنبال انجام این مأموریت تقدیرنامهای برای ژنرال هایزر نوشت که از اهمیت مأموریت وی و موفقیتهایش حکایت می کند، موفقیت هایی که به دلیل خیانت سران ارتش و «بختیار» به ملّت ایران، به آن نائل آمده بود.
- (همان کتاب صفحه 305):
- کاخ سفید- واشنگتن 7 فوریه 1979 (18 بهمن 1357)
مایلم تشکرات شخصی خود را از خدمت شایستهای که در جریان مأموریت خود در ایران به کشورتان انجام دادهاید ابراز دارم. ورود شما به تهران در اوایل ژانویه در لحظهای صورت گرفت که بیسامان و عدم اطمینان کامل حکمفرما بود. در زمانی که قیام سیاسی خشونت باری در جریان بود.
تعهد شما، پایداری شما و ثبات قدم شما به فرماندهان ارتش ایران کمک کرد، مسئولیت وطنپرستی خود را که ما هم در ارتش خود اعمال میکنیم حفظ کنند. شما با چنین کاری، کمک زیادی به اهداف سیاسی آمریکا کردهاید. برای شخص من، اقامت شما در ایران باعث آسودگی خیال و پشتگرمی بود، من در طول چهار هفته اقامت دشوار شما در آن کشور، هرگز از شما نا امید نشدم.
شرایط منحصر به فردی که شما در آن کار کردید به مخلوطی ویژه از خرد، شهامت و کاردانی نیاز داشت. عملکرد شما در چنین شرایطی، مایه احترام و قدردانی من و همه مشاوران اصلی من است.
من کار با ارزش شما را میستایم.
ارادتمند- جیمی کارتر