گروه فرهنگی«خبرگزاری دانشجو»؛ تا حالا شده یادتان برود چه قیافه ای دارید؟ یا فراموش کنید به چه غذایی علاقه مند هستید؟ یا هرچندروز یکبار مسیر خانه ی خودتان را گم کنید؟ نمی خواهم روانکاوی کنم اما این روزها فراموشی تبدیل به «اپیدمی» شده است! به این کلمه اپیدمی اگر با دقت توجه کنیم تازه یادمان می آید که فارسی اش می شود فراگیر. امسال وقتی برای خرید لباس های عید به بازار رفتید، فراگیریِ فراموشکاری را فراموش نکنید.
لباس از شخصی ترین لوازم زندگی انسان است که جنبه ی اجتماعی دارد. هر جامعه و گروهی لباس خاصی را برای اعضایش مناسب می داند و افراد آزادانه به سمت آن پوشش می روند. اقوام از گذشته تا به حال، بسته به محل زندگی و آب و هوای منطقه، پوشش مختص به خود را داشتند مثلا لرها از دیرباز لباس خاصی به نام «شال و ستره» می پوشیدند که مناسب برای انجام امور روزمره آنان بود.
هیچکس به اجبار نمی تواند لباسی را به دیگران بپوشاند. در جامعه ی کمونیستی شوروی این اتفاق افتاد و شکست خورد. پهلوی اول هم تلاش های بسیاری برای تغییر پوشش ایرانی ها انجام داد ولی نتیجه ای نگرفت.
این روزها بعضی جوانان وقتی می خواهند لباس تهیه کنند بیشتر از اینکه به فکر راحتی خود باشند، به فکر این هستند که دیگران چه می پسندند. یعنی فراموش کرده اند در این لباس راحت نیستند. راحتی خودمان را فدای نگاه های دیگران می کنیم. سلامتی و زیبایی خود را نیز برای اینکه دیگران خوششان بیاید به خطر می اندازیم. کفش های پاشنه بلند که سلامتی و راحتی دختران را به خطر می اندازد تنها نمونه ای از این موارد است. از شلوارهای جین تنگ آقایان نیز می توان یاد کرد که حتی نمی توانند با آنها درست راه بروند.
گاهی اوقات فراموشی عمیق تر می شود و یادمان می رود که چه رنگی به ما می آید و با آن زیباتر می شویم. امسال رنگ آبی مُد می شود، می پوشیم. سال بعد رنگ بنفش در بازار زیاد شده، خریداری می کنیم. سال های بعد هم رنگ های دیگر. اصلا هم مهم نیست چه رنگی ما را زیباتر می کند یا شخصیت ما را حفظ می کند. هرچه مردم انجام دهند، کورکورانه پیروی می کنیم. فراموشکاری آنقدر زیاد شده که بعضی از ما نمی دانیم این لباسی که خریده ایم حداقل دوسایز کوچکتر از هیکلمان است! چون مُد شده می پوشیم.
رمان کوری به قلم ژوزه ساراماگو داستان جامعه ای کور را روایت می کند که از میان آنها فقط یک نفر بیناست. یک نفر که همه چیز را می بیند و از ترس چیزی نمی گوید. لازم است به خودمان یادآوری کنیم چه لباسی برایمان مناسب تر است پیش از آنکه کاملا کور شویم. پوشیدن آخرین مدل ها شاید جذاب باشد اما نه لزوما زیباست و نه راحت است و حتی گاهی اجتماعی هم نیست. اصرار برای پوشیدن پیراهنی که دکمه هایش از هم وا رفته، همانقدر نامناسب است که روسری کوچک خانمی بر روی نیمی از موهایش. هر دو در یک چیز شباهت دارند؛ فراموش کردن اندازه ی خود.
ما نیاز به راحتی داریم. لباس خوب با رنگ بندی مناسب حق ماست. اما نباید شخصیت، فرهنگ، اعتقادات و سایز خود را فراموش کنیم که این فراموشکاری باعث می شود ما هم به بیماری کوری مبتلا شویم. ممکن است مثل قصه ی «لباس جدید پادشاه» دونفر خیاط بیایند و بگویند لباسی دوختیم که جز افراد باکلاس! کسی نمی تواند آن را ببیند. ما هم مبلغ گزافی برای خرید آن بپردازیم تا لباس جدیدمان را به رخ دیگران بکشیم. اما اگر بچه ی باهوشی آنجا باشد فریاد می زند: چرا لباس نپوشیدی؟!
واقعا عالي بود دست مريزاد با اين خبر خسته نباشيييييييييييد.
داريد زرد ميشيد منفي ميدم!
مطلب خوب با عکس بد!
به مدپوشان گوييد آخرين مد کفن است.
نويسنده گرامي، خودت يه جورايي جواب خودتو دادي . . .
خب بنده خدا يه خط پايين ترش هم بخون... درسته کسي کاري نداره و نبايد دخالت کنه ولي ما خودمون نبايد شان و شخصيت خودمون رو حفظ کنيم
بنده خدا راست ميگه بعضيا انگار نميدونستن قدشون چقدره؟!
حرفي که منطقيه بهر ادم سليم العقلي بگي قبول ميکنه
تو حيوانات يک قانون است .قانون قلمرو و در ان هيچ حيواني حق ورود به قلمروي ديگري را ندارد و اگر آمد ، خونش با خودش است.اين قانون حيوانات است ولي تعدادي از انسانها از حيوان هم پايين تر رفته و خيلي راحت وارد حريم همديگر ميشوند ؟
چطور ...مثلا با همسرت رفتي بيرون ميبيني يک جوان با لباس اندامي و سينه باز و آرايش کرده مياد جلو و هزاران شخص ديگر هم همچنين
و نظر عجيب ديگري است که ميگه تو چشمات را درويش کن ونگاه نکن
يعني تمام مردم بايد چشماشون را درويش کنن که يه عده اي ميخواهند آزاد باشند و بي عفت وبي غيرت .تازه جلوي چشم دختر جوانم و پسر جوانم و کودکم را چطور بگيرم.تازه اگر اين خوبه چرا ائمه چنين احکامي ندادند و شما بي غيرتها شديد علماي دين
نكررررررراررر نشود لطفا
بازم از اين عکسها بذارين
اين چه عکسي بود . اينجا ايرانه ؟!!!!!
بسيار بجا بود مطلبتون
شهادت لباس تک سايزي است که بايد تن آدم به سايز آن درآيد هروقت به سايز اين لباس تک سايز درآمدي آنوقت پرواز مي کني ... مطمئن باش !
سيد شهيدان اهل قلم شهيد آويني
اعتدال در لباس يعني اينكه فقط قسمت مياني بدن پوشيده باشد و پوشاندن قسمتهاي بالا و پايين تندروي و افراط گرايي است
اينها نوعي از تيپ ارزشي است
وکلا آدم ارزشي و غير ارزشي وجود ندارد
روحاني مچکريم
ولي اينجوري هم ميشه گفت:
"کاش يذره دور و برمون ميگشتيم، نظر شهدا رو پيدا ميکرديم"
درست . ولي اصل مطلب اينه که اينجا جمهوري اسلامي ايران است ! مملکت امام زمان است ! برا حلش چاره کنيم . کمپين بزاريم . فکري کنيم . تظاهرات کنيم . ارشاد کنيم .نهي از منکر کنيم . زياد هم دور نريم از خانواده خودمون شروع کنيم . اگه همون رو بتوني برا جامعه کافيه ! امتحان کن !!!
حرفتون درسته ولي نيازي به قرار دادن عکس هايي که خود مفسده دارد نيست و نبايد قرار داد و بايد فقط گفت که اين مشکل وجود داره وبايد دنبال رفع مشکل باشيم نه اينکه عکس را خودمون قرار بديم و باعث گناه بقيه هم بشيم
ظاهرا دوستان "خبرگزاري" براي انتقال مطالب حاضرن هر عکسي رو بذارن! باور کنيد اين خودش يه نوع گناهه! يه جور اشاعه ي منکره! يه جور عادي سازيه!!!
براي اين که مطمئن بشيد حداقل از مراجع استفتاء کنيد.
مگه نمي بينيد اين همه ميگن عکسشا بر داريد...