به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، دیگر کمتر روزنامه نگار یا نویسنده عرب را میتوان یافت که به قدرت و نفوذ ایران در منطقه اذعان نکند و نگوید که ایران یکی از کشورهای قدرتمند منطقه است. اتحاد بلامنازع عراق با ایران، حمایت قاطع تهران از بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه که مانع از سقوط حکومت وی در برابر گروههای تروریستی شده و دست برتر حزب الله، متحد ایران در لبنان و همچنین نفوذ بلامنازع ایران در یمن تنها نمونههایی است که تحلیلگران و ناظران سیاسی از قدرت و نفوذ ایران در منطقه مثال میآورند. در این میان عدهای استراتژی ایران را به مسائل عقیدهای و مذهبی گره میزنند و ادعا میکنند که ایران به دنبال نفوذ مذهبی خود در منطقه است و قدرت روزافزونش با رویکرد دینیاش به تحولات منطقه و اهداف مذهبیاش پیوند خورده است. بسیاری از تحلیلگران این دیدگاه را در برابر دیدگاه عربستان سعودی که از نگاههای طایفهای در پیشبرد اهداف منطقهای خود تبعیت میکند، قرار میدهند و میگویند که ایران شیعی درصدد است تا با شکست عربستان سنی نفوذ مذهبی و منطقهای خود را در سراسر خاورمیانه گسترش دهد.
فیصل قاسم، روزنامه نگار مشهور سوری و خبرنگار جنجالی شبکه الجزیره در یادداشتی که در روزنامه القدس العربی، چاپ لندن، منتشر کرده به همین موضوع پرداخته است و مینویسد: یک منبع آگاه میگفت که روسها به این اعتقاد رسیدهاند که حمایت ایرانیها از بشار اسد در سوریه تنها به دلیل مسائل ژئو سیاسی نیست بلکه اهداف اعتقادی و مذهبی نیز دارد. اگر کسی گمان کند که ایران صرفا از نگاه قومیت ایرانی فارسیاش به دنبال توسعه قدرت خود در خاورمیانه است اشتباه کرده چرا که ایران ایدئولوژی کاملا دینی را در رویکرد نفوذیاش در خاورمیانه دنبال میکند.
وی سپس به نمونههایی برای اثبات ادعای خود اشاره میکند و مینویسد: در یمن الحوثیها شعارهای مذهبی در راستای حمایت از ایران سر میدهند و در تجمعات خود تصاویری بر میدارند که کاملا در جهت حمایت از ایران است. و بر کسی پوشیده نیست که اکنون در یمن الحوثیها به کمک حمایت ایرانیها توانستهاند دستاوردهای بسیاری داشته باشند و صاحب جایگاه و قدرتی در خور توجه در این کشور شوند. در عراق نیز همین وضعیت حاکم است. نیروهای سیاسی طرفدار ایران قدرت را در اختیار دارند و این در حالی است که کلیت عراق از اندیشهای مشابه اندیشه سیاسی – دینی حاکم بر ایران پیروی میکنند. به ویژه در جنوب که به جرات میتوان گفت که نفوذ ایران در آنجا بلامنازع است. در سوریه نیز چنین رویکردی وجود دارد. جدای از اینکه طبقه حاکم بر این کشور که بر اکثریت سنی حکومت میکنند تمایلات دینی نزدیک به مذهب تشیع دارند، شیعیان نزدیک به ایران در آنجا آزادانه اقدام به ترویج مذهب تشیع میکنند به گونهای که در منبرهای مسجد جامع اموی و مساجد تاریخی و سنتی سوریه اکنون به صراحت مذهب تشیع تبلیغ میشود. لبنان نیز که کاملا روشن است با حکم رانی حزب الله شیعی وابسته به ایران متحدی بلامنازع برای تهران محسوب میشود.
همان طور که ایران حاضر نیست سوریه را از دست بدهد و هیچ گونه شکستی در آن را تحمل نمیکند عربستان نیز نسبت به این موضوع حساس است و تلاش دارد تا به هر قیمتی شده بشار اسد را در سوریه شکست دهد چرا که شکست او را به مثابه شکست ایران شیعی قلمداد میکند.
وی در ادامه یادداشت خود تاکید میکند، ایران با توجه به این امتیازات و سطح نفوذ و تاثیرگذاریای که در منطقه پیدا کرده طبیعی است که حاضر به هیچ گونه عقب نشینی از مواضعش نباشد. به ویژه که به دلیل ارتباطات زنجیره واری که میان کشورهای ذکر شده با ایران وجود دارد هر گونه شکستی در هر کدام از آن کشورها سبب پاره شدن این زنجیر شده و میتواند به دنبال آن شکستهای دیگری نیز برای ایران رقم بزنند. برای همین است که میبینیم ایران سرمایه گذاریهای کلانی را در این کشورها انجام میدهد و برای حفظ آنها همه گونه تلاشی میکند.
وی سپس به حساسیت این موضوع نزد عربستانیها اشاره میکند و مینویسد: این مساله سبب شده تا حساسیت عربستانیها نسبت به نفوذ منطقهای ایران افزایش یابد. آنها ایران را به مثابه قدرت مذهبیای میبینند که در صدد نفوذ در خاورمیانه با هدف گسترش مذهب تشیع و به قدرت رساندن یاران خود در کشورهای مختلف منطقهای از دریچه ایدئولوژی ویژه خودش است. همان طور که ایران حاضر نیست سوریه را از دست بدهد و هیچ گونه شکستی در آن را تحمل نمیکند عربستان نیز نسبت به این موضوع حساس است و تلاش دارد تا به هر قیمتی شده بشار اسد را در سوریه شکست دهد چرا که شکست او را به مثابه شکست ایران شیعی قلمداد میکند. این مساله سبب شده است تا حمایت عربستان از جریانهای افراطی سنی و تندروی نزدیک به القاعده افزایش یابد و کار به یک درگیری شیعه و سنی نه تنها در سوریه بلکه در عراق و لبنان و جاهای دیگر نیز برسد.
فیصل قاسم در ادامه به گفتهای از کسینجر اشاره میکند و مینویسد: چند دهه پیش هنری کسینجر پیش بینی کرده بود که خاورمیانه دچار جنگ گسترده شیعه و سنی شود. جنگی که نه تنها سالها بلکه برای دههها ادامه یابد. اگر به اظهارات مقامهای امریکایی و اسرائیلی به دقت توجه کنیم در مییابیم که آنها به طور جدی درصدد دامن زدن به جنگ مذهبی میان ایران و طرفهای متخاصم با آن هستند. اسرائیل بیش از همه درصدد دامن زدن به این جنگ است چرا که آن را به سود منافع خود در منطقه میداند. چرا که جنگی است که میتواند بدون دخالت مستقیم خود در آن به بسیاری از اهدافی که سالها به دنبالشان بوده است، برسد.
قاسم در پایان مینویسد: اگر ایران در سوریه موفق شود قطعا نیروهای سنی منطقه به ویژه ترکیه، عربستان و مصر متحمل شکست سنگینی خواهند شد. برای همین میتوان گفت که جنگ سوریه به این راحتیها و به این زودیها پایان نمییابد چرا که طرفهای متخاصم هر کدام شکست خود را در آن جنگ به مثابه شکست خود قلمداد میکنند.
منبع: دیپلماسی ایران