پژوهشگران دانشگاه شهید بهشتی با همکاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری نانو جاذبی تولید کردند که قادر به استخراج مقادیر خیلی کم طلا با عیار کم از معادن و پسابهای معادن طلا است.
به گزاش گروه علمی خبرگزاری دانشجو عموما غلظت طلا در سنگهای معدنی پایین است و عناصر دیگری نظیر پالادیوم و پلاتین نیز در کنار آن وجود دارد. از این رو بهرهگیری از روشهایی که دارای حد تشخیص پایین، انتخابپذیری و حساسیت بالا مورد توجه قرار گرفته است.
اخیرا پژوهشگران دانشگاه شهید بهشتی با همکاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری در مطالعات خود سعی کردند جاذبی تولید کنند که که با داشتن مزایایی چون نسبت سطح به حجم زیاد، دارای بهره استخراج بالا و زمان استخراجی کوتاه باشد. این جاذب از نانو حفرههای سیلیکا تهیه شد و سطح آن به کمک پوشش پلیمری حکاکی شده، اصلاح شد.
نتایج به دست آمده نشان داد که نانو حفرههای تولید شده در استخراج و پیش تغلیظ طلا بسیار موفق هستند. گزینش پذیری این نانو جاذب در جذب طلا بسیار بالاتر از پالادیوم و پلاتین است. دلیل این امر حکاکی کردن پوشش پلیمری است. در مواردی که پلیمر حکاکی نشده است عامل جذب تنها برهمکنشهای فلز و لیگاند است که در مورد طلا، پلاتین و پالادیوم این برهمکنشها بسیار شبیه به هم است اما حکاکی کردن پلیمر علاوه بر برهمکنش، اندازه سطح نیز موثر خواهد بود و در اینجا است که میتوان طلا، پالادیوم و پلاتین را از هم تفکیک کرد.
این محققان معتقدتد با توجه به اینکه روش به کار رفته در این پژوهش یک روش سبز است، با تکیه بر آن میتوان از ایجاد آلودگیهای زیست محیطی جلوگیری کرد. همچنین با توجه به هزینه پایین این روش میتوان از این جاذب برای استخراج طلا از سنگهای معدنی با عیار کم طلا که با روشهای دیگر اقتصادی نیست، استفاده کرد.