«خوشبینی»درباره آینده مذاکرات ادامه دارد
گروه بین الملل «خبرگزاری دانشجو»؛ امروز قرار است مذاکرات کارشناسی ایران و گروه موسوم به 1+5 در نیویورک آغاز شود، این در حالیست که در فاصله مذاکرات وین 3 ـ 18 تا 20 فروردین ـ تا به امروز، آینده پرونده هسته ای مهم ترین محور سخنان مقامات مذاکره کننده ایران و گروه 1+5 و همچنین بازیگران منتفع از نتیجه مذاکرات بوده است.
تیم دیپلماسی کشورمان به ریاست محمد جواد ظریف از خوشبینی به توافق در3 ماه آینده می گوید، مجید تخت روانچی از تلاش تیم دیپلماسی برای یک نتیجه«برد-برد» در پرونده هسته ای سخن به میان آورد، از همه مهم تر، سخنان رئیس جمهور محترم در گفت و گوی اخیر تلویزیونی بود که گفت؛ نسبت به آینده مذاکرات بدبین نیست.
در مقابل طرف های غربی نیز با وجود تشدید تهدیدها و اتهامات به ایران، نسبت به آینده مذاکرات هسته ای چندان نگران به نظر نمی رسند و فقط به دنبال اقناع متحدین منطقه ای خویش ـ عربستان و رژیم صهیونیستی ـ برای ایجاد یک توافق هسته ای با ایران هستند.
از همین رو، «هارتص» به نقل از یک مقامات صهیونیستی نوشت«به احتمال زیاد ، به زودی شاهد «توافقی دائمی» درباره پرونده هسته ای ایران خواهیم بود.»
این ادعا در حالی صورت می گیرد که هنوز سوالات زیادی درباره روند پرونده هسته ای ایران و 1+5 وجود دارد و علی رغم گام های اعتمادساز ایران هنوز غرب نتوانسته اقدام عملی مناسبی انجام دهد.
سخن از«توافق دائمی» زمانی می تواند مطرح شود که خواسته های طرفین در یک شرایط برابر یا همان«برد-برد» قرار بگیرد در حالیکه هنوز ایران نتوانسته امتیاز قابل توجهی از مذاکرات هسته ای بگیرد اگر نگاهی گذرا به 5 بند منتشر شده توسط اندیشکده«رند» که وابسته به وزارت دفاع آمریکاست بیندازیم، عطش وصف ناپذیر غرب برای یک «توافق دائمی» را درک می کنیم.
در گزارش اندیشکده «رند» آمده است که ایران در تواق جامع و نهایی مواردی همچون «محدودیت در غنی سازی و تعداد سانتریفیوژها به خصوص در سایت فردو، تبدیل رآکتور آب سنگین اراک به آب سبک، امضا و تصویب پروتکل الحاقی، ارئه اطلاعات لازم درباره ابعاد برنامه نظامی احتمالی» را پذیرفته است ولی در مقابل کاهش تدریجی تحریم‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران به اجرای توافق‌نامه منوط می‌شود. ضمنا رفع تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا با تصویب قوانین جدید در کنگره این کشور، لغو تحریم های اروپا و حذف تحریم ها تحت قطعنامه جدید شورای امنیت سازمان ملل صورت خواهد گرفت.
با این وصف، باید دید در مقابل خواسته های طرف غربی که مسلما نمی تواند بدون در نظر گرفتن منافع متحدین منطقه ای باشد، چگونه یک توافق جامع و نهایی که بتواند منافع جمهوری اسلامی ایران را تامین کند شکل می گیرد؟
در مذاکراتی که قرار است از 23 اردیبهشت در وین و درباره موضوعات مطروحه در نشست کارشناسی نیویورک برگزار شود باید دید شروع «نگارش پیش نویس توافق نامه جامع و نهایی» با وجود اختلافات جدی و موجود میان ایران و غرب به چه صورت خواهد بود؟
آیا می توان انتظار یک «توافق دائمی» در پرونده هسته ای با گروه 1+5 را با وجود موضوعات لاینحل موجود که به نظر می رسد برای حل آن باید تصمیمات دشواری از سوی غرب گرفته شود، را داشت؟ این درحالیست که سخنگوی وزیر خارجه آمریکا در مورد آینده مذاکرات چند روز پیش گفت« آیا همه ما می توانیم در روند پرونده هسته ای ایران تصمیمات دشوار اتخاذ کنیم؟»
ارسال نظرات