گزارش/
گروه بین الملل«خبرگزاری دانشجو»؛ اوایل دهه 1380 بود که کشورهای غربی با مشاهده پیشرفت های قابل توجه ایران در برنامه هسته ای، تصمیم گرفتند به طور مستقیم و با اعمال فشارهای متعدد، مسیر دستیابی کامل کشورمان به فناوری و دانش بومی هسته ای را متوقف کنند، اکنون نزدیک به 12 سال از مذاکراه ایران با کشورهای غربی چه در قالب سه کشور اروپایی(فرانسه، انگلیس، آلمان) و چه در قالب گروه 1+5(انگلیس، آمریکا، فرانسه، چین، روسیه و آلمان) می گذرد ولی همچنان با وجود اقدامات اعتمادساز بسیا گسترده ایران در مذاکرات و به شکل های مختلف از «تعلیق فعالیت ها تا صدور اجازه بازررسی های بی سابقه در تاریخ آژانس از تاسیسات هسته ای یک کشور»، همچنان کشورهای غربی بر همان سخن 12 سال پیش خود تاکید می کنند و می گویند «ایران به دنبال بمب اتمی است» در حالیکه هم در گذشته و هم امروز درباره این اظهار نظر مقامات غربی سه پاسخ قابل اتکا وجود داشت؛ اول: فتوای رهبر فرزانه انقلاب درباره حرام دانستن دستیابی و استفاده از سلاح های اتمی. دوم: جهت گیری دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران بر مبنای دکترین امنیتی دستیابی به فناوری هسته ای که در آن ساخت بمب اتمی معنایی ندارد و سوم: راستی آزمایی به کرات بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی از تاسیسات هسته ای ایران و تاکید چندین باره بر فعالیت های صلح آمیز ایران.
پس براستی دلیل «بی اعتمادی» مقامات غربی با وجود گام های متعدد «اعتماد ساز» جمهوری اسلامی ایران چیست؟
برای پاسخ به این پرسش سخنان جان بولتون، سفیر اسبق آمریکا در سازمان ملل که در زمان مذاکرات هسته ای ایران با سه کشور اروپایی عهده دار این مسئولیت بود، مرور می کنیم که در جمع منافقین در پاریس در یک نشست ضد ایرانی که چهرهای سرشناس آمریکایی همچون «هوارد دین»، «بیل ریچاردسون»، «نیوت گینگریچ»، «پاتریک کندی»، «جو لیبرمن» حضور داشتند، می گوید: باید مشروعیت جمهوری اسلامی ایران را مورد بررسی قرار داد، سیاست واشنگتن باید براندازی نظام ایران باشد چرا که آن‌ها مهمترین مخالف ما در منطقه خاورمیانه هستند.
این سخنان در حالی از سوی یکی از مقامات آمریکایی مطرح می شود که مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 وارد گام نهایی و مرحله تدوین سند پیش نویس توافق جامع شده است.این عبارت از سوی «جان بولتون» در واقع نشان دهنده سیاست آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران است که به شکل های مختلف همچون حمایت عراق در جنگ 8 ساله ، اعمال تحریم های سنگین، مقابله با پیشرفت های علمی و هسته ای و متهم کردن به نقض حقوق بشر را در بر میگیرد. پس طبیعی است دنبال نمودن سیاست «براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران از سوی آمریکا»، در قالب یک سیاست کلان برای این کشور، هرگونه اقدام و گام اعتمادساز از سوی ایران در برنامه هسته ای یا هر چیز دیگر، مقامات این کشور اقناع نخواهد کرد.
«ایران هراسی و خواست آمریکا برای براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران» موضوعی است که محمدجواد ظریف در سال 2007 در مقاله ای با عنوان « مقابله با بحران ایران و آمریکا: نیاز به تغییر الگو » اینگونه می گوید: «با وجود اینکهایران یکی از فعالترین بازیگران در تلاش های بین المللی برای انهدام سلاح های کشتار جمعی و یکی از هوداران بی چون و چرای اجرای کامل، تقویت و جهانی سازی معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای است. تلاش های گسترده ای در جریان بوده تا ایران را به عنوان یک توسعه دهنده سلاح های هسته ای و تهدیدی علیه ثبات جهانی نشان داده شود. فعالیت های دیپلماتیک و اظهارنظرهای علنی و تفرقه انداز – که در اصل به وسیله ایالات متحده آمریکا و بریتانیا ابراز می شود- به منظور به وحشت انداختن کشورهای منطقه و ایجاد یک اتحاد ضد ایرانی کانون اصلی یک استراتژی به منظور نجات سیاست های شکست خورده آمریکا در منطقه است». ظریف در ادامه با اشاره به اینکه باید ذهنیت آمریکا نسبت ایران تغییر پیدا کند می گوید:« ایران دارای منافع ملی در بازگرداندن ثبات منطقه ای و حفاظت و تقویت خلع سلاح و عدم توسعه سلاح های هسته ای است. اما جلوگیری از تبدیل شدن گزاره « ایران به عنوان تهدید» به کابوس بعدی جهان نیازمند تغییر اساسی در رویکرد های ایالات متحده است که تاکنون از جستجوی جایگزینی برای این رویکرد جلوگیری شده است».
قرار است مذاکرات پایانی ایران و 1+5 از یازدهم تیرماه در وین پایتخت اتریش با توجه به موعد مقرر 6 ماهه برگزار شود این در حالیست که هنوز ذهنیت وباور آمریکا در قبال ایران هیچ تغییری پیدا نکرده است و هنوز الگوهای ایران هراسی و تلاش برای براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران سیاست ثابت و غیر قابل تغییر مقامات آمریکایی است و به نظر می رسد در این شرایط هر گام مثبت و اعتمادسازی از سوی جمهوری اسلامی ایران برداشته شود، مقامات آمریکایی را همانند سال های 1382 تا 1384 اقناع نکند. به همین علت آمریکا تلاش می کند واقعیات را براساس توهمات خویش شکل دهد و براساس واقعیات جهان دیپلماتیک هیچ گامی برنخواهد داشت. حال باید دید در چنین وضعیتی که مذاکرات در حساس ترین و دشوارترین مرحله خود قرار دارد و ذهنیت آمریکا نسبت به ایران هیچ تغییری پیدا نکرده است، تیم دیپلماسی کشورمان به ریاست محمد جواد ظریف چه واکنشی در قبال این کشور خواهند داشت؟
ارسال نظرات