محققان پژوهشگاه مواد و انرژی با استفاده از فناوری نانو به سیمان مقاومی در حوزه پزشکی دست یافتند که آسیبی به زیستسازگاری مواد کاشتنی وارد نمیکند و از سوی سیستم دفاعی بدن پس زده نخواهند شد.
به گزارش گروه علمی «خبرگزاری دانشجو»، با وجود ویژگیهای ممتاز سیمانهای کلسیم فسفات، نقطه ضعفی که کاربرد این ماده را برای ترمیم استخوان محدود میکند، عدم استحکام مکانیکی آنها است. از این ماده تنها میتوان در مناطقی که نیاز به تحمل بار ندارد استفاده کرد.
اگرچه استحکام سیمان پس از قرار گرفتن در محیط بدن به مرور زمان و با تشکیل کریستالهای سوزنی شکل هیدروکسی آپاتیت افزایش مییابد، نکته حائز اهمیت ویژگی ذکر شده در ساعات اولیه کاشت در بدن انسان است.
این موضوع مورد توجه محققان پژوهشگاه مواد و انرژی قرار گرفت و در تحقیقات اخیر خود سعی کردند تا با افزودن نانو ذرات زیست سازگار، دستیابی به یک استحکام مطلوب را امکان پذیر سازند.
استحکام اولیهی سیمان نقش بسیار تعیینکنندهای در پذیرفتن کاشتنی توسط بدن ایفا میکند. بنابراین این محققان تلاش کردند که خواص آن را به گونهای بهبود بخشید تا در ساعات اولیه کاشت در تماس با محلولهای موجود در بدن دچار ازهم گسیختگی نشود. که برای این منظور با افزودن نانو ذرات زیست سازگار سیلیکای آمورف، تیتانیا و سیلیکون کاربید به سیمان کلسیم فسفات توانستیند این ویژگی را بهبود ببخشند.
وجود نانوذرات سیلیکون کاربید و تیتانیا سبب افزایش استحکام فشار اولیه سیمان میشود. همچنین بر اثر افزودن 5 درصد نانو ذرات سیلیکای آمورف، علاوه بر این ویژگی، استحکام نهایی آن نیز پس از قرار گرفتن در محلول رینگر( مایع شبیهسازی شده بدن) از 35 مگاپاسکال به 50 مگاپاسکال افزایش یافت.
با تولید سیمان کلسیم فسفاتی تقویت شده، علاوه بر رسیدن به استحکام کافی جهت کاشت در بدن، آسیبی به زیست سازگاری مواد کاشتنی وارد نشده و توسط سیستم دفاعی بدن پس زده نمیشود.