با دوستان فاطمه، لطف عميم داشت/ با آنكه نام و شهرت «عبدالعظيم» داشت

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ روز 15 شوال سالروز وفات حضرت عبدالعظیم حسنی از یاران امام هادی (ع) است. برخی شاعران در وصف این یار اهل بیت اشعاری سروده‌اند.


محمود تاری (یاسر):


می برد دل را نسیم تربتت سوی بهشت
می نشاند چشم هایم را فرا روی بهشت
ای کریم بن کریم، فرزند بانوی بهشت
خویش را حس می کند در باغ دلجوی بهشت
نیستم یک لحظه حتی در تکاپوی بهشت
هر که آمد سوی تو گردید رهپوی بهشت
می زند جان و دل من خیمه در کوی بهشت
"یاسر" این آهی که دارم در هیاهوی بهشت
ای شمیم نام تو خوشتر ز گلبوی بهشت
بر ضریحت تا که می افتد نگاه عاشقم
نور تو از آفتاب سبط اکبر مجتباست
تا دلم در آستانت بال و پر وا کرده است
در حریم اطهرت چون یافتم فیض حضور
زائر قبر شریفت زائر کرب و بلاست
هر زمان در بارگاهت می رسانم خویش را
می نشیند سبز تر از آسمان بر روی لب


محمدجواد غفورزاده(شفق):


با دوستان فاطمه، لطف عميم داشت
با آنكه نام و شهرت « عبدالعظيم » داشت
هر كس كه پاس بندگي آن حريم داشت
با مهر و عشق و عاطفه عهدي قديم داشت
عطر بهار وحي و صفاي نسيم داشت
يعني كه ره به چشمة فوز عظيم داشت
روحي درآستان ولايت مقيم داشت
دستي پر از كرامت و طبعي كريم داشت
راهي به آستان خداي رحيم داشت
با آنكه جان روشن و قلب سليم داشت
با اهل بيت رابطه اي مستقيم داشت
چون درك كرده بود، مقام كليم داشت
از بوستان فاطمه، عطر و شميم داشت
خواندند اهل معرفت او را « نگين ري »
از شهر بند رنج و غم، آزاد مي شود
اين ياس گلشن «حسن»، اين عاشق «حسين»
گلواژة حديث از آ‌ن لعل جان فزا
از محضر سه حجت معصوم فيض برد
مثل كبوتران حرمخانة «رضــا»
شاگرد پاكباختة مكتب «جــواد»
از پرتو هدايت «هــادي» اهل بيت
ايمان خويش را به امامش ارايه كرد
با خاندان وحي پُل ارتباط بود
طور تجلّي سه امام هُمام را
شب تا به صبح شعر « شفق » را مرور كرد
مرغ سحر كه زمزمة « يا كريم » داشت


محمد تقي مرداني (فراز) :


آريم رو به سوي تو يا سيد الكريم
باشد ز نور روي تو يا سيد الكريم
جان پر كشد به كوي تو يا سيد الكريم
باشم به گفتگوي تو يا سيد الكريم
مي‌نوشم از سبوي تو يا سيد الكريم
باشد ز آبروي تو يا سيد الكريم
باشد ز خُلق و خوي تو يا سيد الكريم
نابود باد عدوي تو يا سيد الكريم
مائيم و عشق روي تو يا سيد الكريم
نور ولا اگر كه بتابد به جان ما
هر لحظه، اي هماي بلند آشيان دل
تا در حريم ياد تو لب باز مي‌كنم
من باده ولاي علي را به صبح و شام
آري اگر كه حاجت ما مي شود روا
اين حُسن خُلق مردم ايران زمين ما
عبدالعظيمي و خَلَف پاك مجتبي
هر شب «فراز» با گل نور نگين ري
آيد به جستجوي تو يا سيد الكريم