به گزارش گروه سیاست خارجی «خبرگزاری دانشجو»، روزنامه نیویورک تایمز به طرحی اشاره کرده است که طی آن با تغییر در ساختار آبشار سانتریفیوژ‌ها ایران خواهد توانست تعداد زیادی از سانتریفیوژ‌های خود را البته به صورت صوری و بدون کاربری لازم حفظ کند و در عین حال زمان به اصطلاح گریز هسته‌ای آن نیز افزایش یابد.
نیویورک تایمز می‌نویسد: طی سالیان گذشته آمریکا تلاش زیادی برای متوقف تولید سوخت در ایران انجام داده است: از خرابکاری گرفته تا حملات سایبری و تحریم‌های اقتصادی.
هم‌اکنون دیپلمات‌ها سعی دارند با تلفیق بین نوعی دیپلماسی که وجهه‌‌ها را حفظ می‌کند با تکنولوژی پیشرفته، به رهیافت جدیدی دست یابند.
ایده غربی‌ها این است که ایرانی را متقاعد نمایند که تعداد زیادی از لوله‌هایی که سانتریفیوژ‌های هسته‌ای را به یکدیگر متصل کرده‌اند جدا سازند. اورانیوم از طریق این اتصالات از سانتریفیوژی به سانتریفیوژ دیگر رفته و غنی‌سازی می‌شوند. در این حالت ایرانی‌ها می‌توانند مدعی شوند که در برابر درخواست‌های غربی‌ها تسلیم نشده و سانتریفیوژ‌های خود را که میلیاردها دلار و غرور ملی را صرف آن کرده‌اند، برنچیده‌اند.
اگر این لوله‌ها برداشته شوند، متخصصین در آزمایشگاه‌های ملی آمریکا به اوباما خواهند گفت که آمریکا و متحدین آن می‌توانند مدعی شوند که زمان لازم برای دستیابی ایران به مواد اولیه بمب هسته‌ای را به میزان کافی افزایش داده‌اند تا توانایی واکنش به آن را داشته باشند.
ارسال نظرات