به گزارش گروه علمی "خبرگزاری دانشجو" پوشش‌های کروماتی علیرغم ارائه عملکرد مطلوب ضدخوردگی و فراهم آوردن چسبندگی خوب برای پوشش بعدی، بسیار سمی هستند. تاکنون تلاش‌های گسترده‌ای برای یافتن جایگزینی زیست سازگار برای این مواد صورت گرفته است. یکی از پیشنهادها، پوشش‌هایی بر پایه سیلان است که به عنوان آستر بر روی لایه زیرین فلزی قرار می‌گیرد.
محققان دانشگاه تهران در یک پروژه تحقیقاتی به دنبال تولید و ارتقای عملکرد حفاظتی پوشش سیلان به عنوان یک پوشش آستری بوده‌اند.
پوشش ساخته شده با فراهم آوردن مقاومت به خوردگی مطلوب و افزایش چسبندگی پوشش بعدی (مثل رنگ)، می‌تواند در صنایع مختلف برای حفاظت از سازه‌ها و افزایش طول عمر آنها مورد استفاده قرار گیرد.
از آنجا که در این پژوهش پوشش‌دهی به روش ساده سل-ژل صورت گرفته و پوششی زیست سازگار است، از پتانسیل خوبی برای تجاری شدن برخوردار است. البته کار معرفی شده بخشی از یک طرح تحقیقاتی بزرگتر است. این تیم تحقیقاتی هم‌اکنون در حال بررسی جوانب دیگری در راستای بهبود عملکرد حفاظتی این پوشش‌ها هستند. امید است که با بررسی تمام جوانب، تجاری شدن موضوع تحقق یابد.
این پوشش علیرغم ضخامت خیلی کم، در حد 250 نانومتر، قادر است به عنوان سد فیزیکی مناسبی در برابر عوامل مهاجم و رسیدن آنها به زیرلایه فلزی عمل کند. از طرفی به دلیل افزودن نانوذرات ورقه‌ای شکل خاک رس (caly) به آن، این خاصیت بهبود یافته است.
ارسال نظرات