به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، شرکتی که سال 1392 روزانه حدود 10 میلیارد تومان عملکرد بودجه و اعتبار داشته است، با وجود نزدیک به 13میلیارد لیتر ظرفیت ذخیرهسازی و بهرغم افزایش چشمگیر فروش فرآورده سوآپ و بانکرینگ نسبت به سال قبل، به جای حفظ روند سوددهی خود، به یک شرکت زیانده تبدیل شده است.
شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران (سهامی خاص) که در سال مالی منتهی به اسفندماه 1390 با کسب سود خالص 4/127میلیارد تومانی در مسیر سودآوری قرار داشت، اکنون با زیان 6/19میلیارد تومانی، یک شرکت زیانده محسوب میشود.
شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران روزانه بیش از 10 میلیارد تومان هزینه جاری دارد و به عبارتی وجود این شرکت سالانه بیش از 8/3 هزار میلیارد تومان برای دولت هزینه و بار مالی بهجا میگذارد؛ بنابراین انتظار میرود که این شرکت با مدیریت صحیح هزینهها نهتنها بهترین استفاده را از این فرصت داشته باشد بلکه بتواند با تفکر خلاقانه در مسیر سوددهی برای دولت و جامعه قرار گیرد.
همچنین افزایش حجم بانکرینگ (سوخترسانی به کشتیهای اقیانوسپیما) در سال گذشته و بهتبع آن افزایش کارمزد صادراتی در بخش بانکرینگ درآمد قابل توجهی را نصیب این شرکت کرده است. حجم بانکرینگ نفت کوره روزانه در سال 1391 تقریبا 5 میلیون لیتر بود که این رقم در سال 92 با افزایش 65 درصدی به 6/8 میلیون لیتر در روز رسید. در نگاه نخست به نظر میرسد اگر شرکتی چنین شرایطی داشته باشد، باید سود قابل توجهی را نصیب دولت و کشور کند اما بررسی صورت سود و زیان شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران در فاصله سالهای 1389 تا 1392 نشان میدهد که این شرکت نتوانسته است روند سودده بودن خود را حفظ کند و اکنون در سراشیبی زیان و سقوط قرار دارد. براساس اسنادی که خبرنگار «وطن امروز» به آنها دست یافته است، شرکت ملی پخش در سال مالی منتهی به اسفندماه 1390 با سود خالص 127 میلیارد تومانی در اوج سوددهی و درآمدزایی قرار داشته است. همچنین این اسناد نشان میدهد سود خالص شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران در سال مالی منتهی به اسفند 1391 بیش از 50 میلیارد تومان بوده است. نکته قابل تامل اما مربوط به سال 1392 است. در این سال شرکت ملی پخش ناگهان در سراشیبی زیان قرار میگیرد و با زیان انباشته 6/19 میلیارد تومانی مواجه میشود.
سؤالی که در این باره مطرح میشود این است که در سال 1390 چه اقدامات و برنامهریزیهایی انجام شده بود که شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی در اوج سوددهی قرار داشت؟ و سوال دیگر اینکه چه اتفاقی موجب شد این شرکت ناگهان در مسیر سقوط قرار گیرد و به شرکتی زیانده تبدیل شود؟
پاسخ سوال نخست را از جلیل سالاری، مدیرعامل سابق شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران جویا شدیم و برای دریافت پاسخ سوال دوم به سراغ سیدناصر سجادی، مدیرعامل فعلی شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران رفتیم.
آنچه شرکت ملی پخش را بالا برد
جلیل سالاری در گفتوگو با «وطن امروز» با اشاره به اقداماتی که موجب سودآوری کمسابقه شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی در سال مالی منتهی به اسفندماه 1390 شد، اظهار میدارد: «علاوه بر اقدامات جاری سوخترسانی 50 عنوان برنامه و اقدام کارشناسی در این باره انجام دادیم که در طول دوران عملکرد شرکت بیسابقه بوده است که قطعا فرصت بازگو کردن تمام آنها نیست. اصلاح و کنترل انحراف معنیدار درگروه عناصر هزینه نسبت به بودجه مصوب، کنترل مستمر در زمینه صرفهجویی هزینههای جاری، وصول بخشی از مطالبات انباشته از شرکتها، سازمانها و نهادها و پیشپرداختهای سرمایهای و تسهیلات پرداختی، ایجاد سیستمهای گزارشگیری اطلاعات، کنترل فروشهای مرزی، اصلاح مغایرتهای آماری دستگاههای متولی مصرفکنندگان عمده سوخت و اصلاح دستورالعملها و رویه مناقصات از جمله اقداماتی بود که سودآوری برای شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی را به دنبال داشت».
وی صادرات روزانه 5/2 میلیون لیتر فرآورده اصلی و فرآوردههای ویژه به ارزش حدود 20هزار میلیارد ریال، فروش مرزی بنزین و نفت گاز با ارزش تقریبی 1400 میلیارد ریال، بانکرینگ نفتگاز و نفت کوره به میزان 19300 میلیارد ریال، سوآپ 28 میلیون لیتر نفت گاز و تامین گاز مایع و نیز جابهجایی 121 میلیارد لیتر فرآورده به اقصی نقاط کشور برای تامین سوخت در بخشهای مختلف خانگی، صنایع، نیروگاهها و حمل و نقل را از جمله مهمترین اقداماتی دانست که منجر به افزایش درآمد و سود شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی شده بود.
مدیرعامل سابق شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران میافزاید: «تعیین تکلیف حدود یک میلیون و 100 هزار کارت سوخت موقت یکهزار ریالی با مانده حدود 53 میلیون لیتر و مانده سهمیههای یکهزار ریالی حدود 87 میلیون لیتر درکارت خودروهای سواری شخصی و موتوسیکلتها، توجه به پژوهشهای محصولمحور (بومیسازی ساخت PT، هیدروکمپرسور، روغن پایه سنستیک، پروب اندازهگیری مخازن، GANG WAY)، اصلاح مدیریت فروش لجن و افزایش ظرفیت ذخیرهسازی به میزان 743 میلیون لیتر از دیگر اقدامات ما در شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی بوده است».
وی درباره میزان سود خالص این شرکت در زمانی که مدیرعاملی شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی را برعهده داشته است، میگوید: «سود خالص شرکت ملی پخش در سال مالی منتهی به اسفندماه 1390 حدود 4/127میلیارد تومان بود که این سود در مقایسه با سال قبل از آن 232 درصد افزایش داشته است».
مدیرعامل شرکت پخش: سقوط شرکت را نمیپذیرم
سیدناصر سجادی، مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران (سهامی خاص) در پاسخ به سوال خبرنگار ما از طرح این سوال و موضوع ابراز تعجب میکند: «ما یک شرکت دولتی هستیم که وظیفه تامین سوخت کشور را برعهده داریم. هر کس این اطلاعات را به شما داده، حتما اطلاعات کافی نداشته است». وی تاکید میکند: «نه! چنین چیزی صحت ندارد».
سجادی در پاسخ به اینکه «بنابراین شما میگویید شرکت پخش اکنون در مسیر زیاندهی قرار ندارد و یک شرکت سودآور است» اظهار میدارد: «سود و زیان برای ما که شرکت دولتی هستیم معنا ندارد. ما هزینههایمان را از دولت میگیریم و مطابق آن هزینه میکنیم و یک شرکت اقتصادی یا عامالمنفعه نیستیم. من اسنادی که شما از آن صحبت میکنید را تایید نمیکنم و باید آنها را از نزدیک ببینم.»
گفتنی است شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران در چارچوب سیاستهای اصل 44 از بنگاههای مشمول واگذاری است که زیان انباشته آن از 548 میلیارد تومان در سال 1390 به 621میلیارد تومان در پایان سال 1392 رسیده است.
منبع: وطن امروز