به گزارش خبرنگار فرهنگی "خبرگزاری دانشجو" نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی آرایش غلیظ با حضور حمید نعمت الله و هادی مقدم دوست نویسنده و کارگران این فیلم عصر امروز در دانشکده فنی دانشگاه تهران برگزار شد.
در ابتدای این مراسم رضا منتظری منتقد و کارشناس سینما با بیان این مطلب که آرایش غلیظ در کارنامه نعمتالله و مقدم دوست یک نمونه متمایز است اظهار داشت: بعد از فیلم های بوتیک و بی پولی که دارای ساختار روایی منظم و مرسوم بودند آرایش غلیظ از روایت مرسومی که مخاطب ایرانی با آن آشناست فاصله گرفته و به روایتی روی آورده که مرز بین خیال و واقعیت را مخدوش میکند این نمونه از روایت در سینمای ایران کمتر سابقه داشته است از سوی دیگر برخی مخاطبان فیلم را خیلی خیلی دوست دارند و برخی به شدت با آن مخالف هستند. ارزیابی شما از نوع برخورد منتقدان و اهالی رسانه با فیلم چیست؟
نعمتالله در پاسخ به این سوال گفت: هنگام نوشتن فیلمنامه حدس میزدیم چنین برخوردی با آن صورت گیرد هر چیزی که تازه تر باشد چنین عکس العملهایی را ایجاد میکند به طوری که برخی این تازگی را دوست دارند و برخی آن را برنمیتابند.
مقدم دوست نیز در خصوص این سوال گفت: معدل پسند در تماشاگرانی که من با آنها ارتباط داشتم خوب بوده و آنها بیشتر به این فیلم علاقه مند بودند.
در ادامه منتظری منتقد سینما گفت: در آرایش غلیظ با مخدوش شدن مرز بین واقعیت و خیال روبه رو هستیم و در بین موقعیتهای واقعی موقعیتهایی اضافه میشوند که فانتزی هستند و ما به ازای بیرونی ندارند آیا به نظر شما این دوگانگی لطمهای به ساختار فیلمنامه نزده است؟
نعمت الله در پاسخ اظهار داشت: اینکه چه ژانرهایی را میتوان کنار هم گذاشت و عرضه کرد تجربههایی را به وجود میآرود. مثلا باید تجربه کنیم تا ببنیم میتوان گیاهی را به گیاه دیگری قلمه بزنیم یا خیر؟ عناصر واقعیت، فانتزی و سوررئال می توانند در کنار هم قرار گیرند و این مسئله در سینما بیسابقه نیست.
مقدم دوست نیز بیان داشت: ما سعی کردیم این کیفیت را با هم ترکیب کنیم که اسم آن دوگانگی نیست. از سوی دیگر کسانی که مخالف فیلم بودند باید خودشان توضیح دهند که از کجای فیلم خوششان نیامده است بیشتر مطالبی که در مخالفت با فیلم خواندیم احساسی بوده اما منتقدان باید از ابراز احساسات به سطح توضیح برسند.
در ادامه منتظری گفت: برخی منتقدان معتقد هستند فرعیات فیلم ربطی با کلیت آن پیدا نکرده و میشد برخی شخصیتها را حذف کرد بدون اینکه اتفاقی برای تم اصلی فیلم بیفتد.
مقدم دوست در پاسخ اظهار داشت: این یک ادعا است که استدلالی برای آن وجود ندارد نظر من برخلاف این است و معتقد هستم تمام عناصر فیلم با محور اصلی آن مرتبط هستند.
در ادامه منتظری سوال خود را این گونه بیان داشت که چگونه نوع روایت گری خود را از بی پولی و بوتیک از فیلمی مانند آرایش غلیظ تغییر دادید در آن فیلم ها ساختار مشخص و مرسوم وجود داشت اما در آرایش غلیظ تغییراتی در روایت گری ایجاد شده است از سوی دیگر شما در صحبت های خود گفته بودید که این فیلم را در پاسخ به محتوازدگی در سینما ساخته اید توضیحاتی در این خصوص بفرمایید.
نعمت الله در پاسخ اظهار داشت: شیوه کار من به این صورت نیست که یک نوع فیلمسازی را انتخاب کنم و تا آخر آن را ادامه دهم بسته به سوژه وحال وهوای خودم نوع فیلمسازیم هم تغییر می کند زمانی که در هیئت بازبینی جشنواره فیلم بودم تعداد زیادی فیلم خسته کننده دیدم که فرمول های مد شده زمانه ما را رعایت می کردند و از کلیشه های خوش ترکیبی مانند پایان باز، شخصیت های خاکستری، دوربین روی دست و .... استفاده می کردند این فیلم ها از افسون سینما خالی بود می شود در سینما همه جور فیلم ساخت اما همه سینمای کشور ما این شده که همه می خواهند در نهایت بگویند قضاوت نکنیداما من گفتم می خواهم یک فیلم جذاب بسازم و در نهایت آرایش غلیظ ساخته شد.
وی در ارتباط با شخصیت لادن که نقش آن را لادن طباطبایی بازی می کند گفت: لادن تازه از همسرش جدا شده و استعداد سر خوردن در یک رابطه دیگر را دارد شخصیت پردازی در آرایش غلیظ به معنای برگمانی آن مدنظرمان نبود و شخصیت پردازی را حکایت گونه فرض کردیم علاوه بر این من خانم های زیادی را دیدم که می توانند خیلی سریع پاک باخته یک مرد شوند و شخصیت لادن هم از روی همین خانم ها گرفته شده است.
نعمت الله در خصوص دغدغه اصلی خود برای ساخت آرایش غلیظ بیان داشت: دغدغه ما اولا ساخت یک سرگرمی با کیفیت بود البته کلمه سرگرمی برای کارهای هنری چندان خوب نیست و بهتر است واژه دیگری برای آن پیدا کنیم اما به طور کلی فیلم راجع به این فرایند است که شر به سامان نمی رسد یا به عبارت ضرب المثل های قدیمی ما بار کج به منزل نمی رسد.
وی در رابطه با نامگذاری این فیلم خاطرنشان کرد: یک چیزهای در فیلم کارکرد استعاری و نمادین دارند اگر استعاره کار خود را به درستی انجام دهد من به عنوان کارگردان فیلم نباید آن را توضیح دهم و روشن کنم من ترجیح می دهم مخاطب تحلیل خودش را از نام این فیلم داشته باشد.
ترانه پایانی فیلم شدیدا به متن فیلم میومد با من صنما دل یک دله کن . . .