به گزارش گروه اشتغال« خبرگزاری دانشجو» ،سازمان جهانی کار در تازه ترین گزارش خود درباره معلولیت و بیماری های روانی در محل های کاری اعلام کرد: پشتیبانی و باقی ماندن این گروه از کارگران به جای حذف آنها از محل کار، بهترین راه برای کمک به کارگران دارای اختلالات روانی است.
بیماری های شایع مانند افسردگی، اضطراب، فشار شغلی و مواردی از این دست؛ آسیب هایی است که ممکن است برای افراد در محیط های کاری وجود داشته باشد و نیازمند این است که افراد تحت درمان قرار گیرند.
حمایت از کارگران دارای بیماری باید به نحوی باشد که آنها بتوانند در شغل خود باقی بمانند و از سویی اگر برای حل مشکل بیماری خود مرخصی گرفتند بتوانند به کار خود بازگردند.
بررسی های سازمان جهانی کار در مورد یک کشور از سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (مجموعه ای از کشورهای اروپایی و آمریکا تحت عنوان OECD) نشان می دهد که در حدود 20 درصد از جمعیت در سن کار یک کشور OECD از یک اختلال روانی رنج می برند.
همچنین تحقیقات نشان می دهد که خطر ابتلا به تجربه ذهنی بیماری در طول زندگی حرفه ای برای همه وجود دارد؛ بنابراین شناسایی اختلالات روانی مانند افسردگی و حمایت اولیه از آنها ضروری است.
بالا بردن سطح آگاهی از طریق آموزش های مناسب و آگاهی بهتر؛ از راهکارهایی است که سازمان جهانی کار پیشنهاد می کند. همچنین مدیران می توانند نقش کلیدی در برخورد با مسائل مربوط به بهداشت روانی در محیط کار ایفا کنند.
مدیران می توانند با شناسایی علائم اولیه بیماری روانی و گفتگو با کارکنان خود، آنها را تحت تاثیر قرار دهند بدون اینکه نیاز باشد تا در مورد بیماری به صورت آشکار صحبت شود.
گزارش سازمان جهانی کار حاکی است افراد مبتلا به بیماری های روانی تا 3 برابر افراد دیگر خطر از دست دادن شغل دارند. در واقع بیکاری طولانی مدت در اثر بیماری ها می تواند زمینه دلسردی و خروج افراد از بازار کار را فراهم کند.
با وجود شرایط بهتر در کشورهای صنعتی درباره مسائل بهداشت روان، اما با توجه به فقدان اطلاعات و بالا بودن مسائل مربوط به بهداشت حرفه ای کشورهای در حال توسعه، راه برای دستیابی به شرایط مناسب بهداشت روان در این کشورها طولانی است.
منبع:مهر
ارسال نظرات