به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، «توافق بر روی کلیات و چانه‌زنی روی جزئیات»؛ این راهبرد جدیدی است که آمریکا برای ۹ ماه باقیمانده تا پایان مهلت تمدید مذاکرات در پیش گرفته است، راهبردی که تحت عنوان «دو مرحله‌ای کردن توافقات» به دنبال اجرای آن است و شاید بهترین تعبیر برای توصیف آنرا بتوان طراحی یک کلاه گشاد دیپلماتیک دانست. در حالی که در آخرین ساعات مذاکرات وین و با پایان یافتن فرصت مذاکرات، طرحی با عنوان دو مرحله‌ای کردن مذاکرات و به عبارتی «توافق بر سر کلیات» برای غلبه بر محدودیت زمان در میان اصحاب رسانه مطرح شد، اما ظاهرا اکنون و با از بین رفتن این محدودیت زمانی، باز هم آمریکا به دنبال پیگیری این طرح است، طرحی که متضمن خسارات جدی برای طرف ایرانی در صورت پیگیری و تحقق خواهد بود.
سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در آخرین اظهارنظر خود در این زمینه گفته است: ایالات متحده امیدوار است تا ۳۱ ماه مارس با تهران به توافق جامعی برسد که جهان را از صلح‌آمیز بودن برنامه اتمی ایران مطمئن سازد. پس از آن کار‌شناسان می‌توانند به فعالیت‌های خود بر سر جزئیات ادامه داده و آن‌ها را مشخص کنند.
نکته نگران‌کننده در این راهبرد کلی آن است که در آن یکی از ضعف‌های بزرگ توافق ژنو در حال تکرار است، بر این اساس که طرف ایرانی را با کلیاتی که هزاران تفسیر مختلف از آن قابل ارائه است سرگرم کرده و در مقابل تعهداتی عینی و غیرقابل تفسیر از طرف مقابل گرفته می‌شود. این نقیصه بزرگ در توافق «برنامه مشترک اقدام» به نحوی تعبیه شده بود در گام‌های نهایی مذاکرات منجر به بن‌بست مذاکرات شد. به نحوی که طرف مقابل با تعهداتی کلی و اصطلاحا بر کلیات، راه تفسیرهای گوناگون را باز کرده و در مقام عمل در مواردی همچون تحریم‌ها، آنچه را که طرف مقابل مد نظر داشت به عنوان تفسیر مورد قبول این عبارات کلی به کار برد.
اکنون مشخص نیست با کدام پشتوانه کار‌شناسی، زمزمه‌های حرکت به سمت «دو مرحله‌ای شدن توافق» ایران و ۵+۱ مطرح می‌شود و حال آنکه به نظر می‌رسد وجود ۷ ماه، زمانی کافی برای بحث بر سر جزئیات و کلیات به صورت مفصل و همزمان با هم باشد؛ به این ترتیب که مشخص شود دقیقا ایران کدام امتیاز مشخص را با قید تعداد و میزان و حجم در مقابل کدام امتیاز مشخص با قید بند و ماده و مدت زمان خواهد داد و دریافت خواهد کرد.
منبع: کیهان
ارسال نظرات