به گزارش گروه اقتصادی "خبرگزاری دانشجو"، «کاهش شدت مصرف انرژی» جزو اصلیترین مقولههای مورد تاکید رئیسجمهوری از روزهای نخست آغاز بکار دولت یازدهم بوده است؛ در زیر مقولههای این موضوع بخش ساختمان یکی از محلهای ثابت مصرف انرژی محسوب میشود؛ در این زمینه سیدمحمد بیاتیان دبیر کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی با تایید شدت مصرف انرژی در بخش خانگی و ساختمان، گفت: در این زمینه مشکل اصلی قوانین نیست زیرا سازوکارهای قانونی به میزان لازم وجود دارد. بنابراین، معضل اصلی، اهتمام به اجرای قوانین مرتبط با کاهش شدت مصرف انرژی است. وی بااینحال یادآوری میکند: اگر دستگاهها در اجرای قوانین مرتبط با کاهش شدت مصرف انرژی با تنگناهایی روبرو میشوند، میتوانند برای برطرف کردن آنها پیشنهاد ارائه کنند.
مرکز پژوهشهای مجلس، بهتازگی با تدوین گزارشی راهکارهای بهینهسازی مصرف انرژی را در بخش ساختمان بررسی کرده است.
بنا بر اعلام دفتر مطالعات انرژی، صنعت و معدن این مرکز، میانگین رشد سالیانه مصرف گاز و برق در بخش ساختمان با توجه به جایگزینی نوع مصرف طی سالهای ١٣٨٤-١٣٩١ به ترتیب بالغ بر ٣/٦ و ٤/٢ درصد بوده و این در حالی است که متوسط رشد مصرف نفت گاز، در این بخش بالغ بر ١٢/٦- درصد محاسبه شده است.
این گزارش می گوید: استفاده منطقی از منابع انرژی و برنامه ریزی به منظور بهینه سازی مصرف انرژی، با توجه به سنگینی بار مالی یارانه های پرداختی دولت در این بخش، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
در ادامه گزارش به یافته های مطالعه تطبیقی در این خصوص پرداخته و میافزاید: مقوله صرفه جویی انرژی در بخش ساختمان با توجه به سهم مصرف بالای این بخش (٣٨/٥٠ درصدی)، در دیگر کشورها نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در این راستا اقداماتی را نظیر احداث ساختمانهایی باکارآیی انرژی از قبیل ساختمان سبز، استفاده از سیستم حرارت مرکزی، انجام عملیات مانیتورینگ و ایجاد بستر فرهنگی و آگاهی مناسب انجام داده اند.
ساخت اینگونه ساختمانهای نمونه در بیشتر کشورهای جهان منجر به ایجاد استانداردهای متنوع در این زمینه شده است، ولی به کارگیری این استانداردها برای کاهش مصرف انرژی در ساختمان، در هر کشور با توجه به شرایط اقتصادی، فرهنگی و تکنیکی متفاوت است. ارزیابی عملکرد بهینه سازی مصرف انرژی در کشور حاکی از آن است که هر چند اقداماتی در این خصوص انجام شده، اما دستیابی به نتایج مطلوب، نیازمند اجرای دقیق قوانین، فرهنگسازی و سرمایه گذاری مناسب در این زمینه است.
این گزارش در بخش پایانی خود می افزاید: با عنایت به موارد مطروحه:
١- بخش اعظم مصرف انرژی ساختمانها در ایران از منابع نفتی، گازی و برق تامین می شود و منابع دیگر انرژی از قبیل انرژیهای تجدیدپذیر، تنها به صورت حاشیه ای و در واقع به طور آزمایشی در زمینه های مختلف در ایران استفاده می شوند.
٢- بخش ساختمان و مسکن بزرگترین مصرف کننده انرژی در کشور است. به رغم تغییرات و نوسانات سالهای اخیر، رشد متوسط سالیانه مصرف انرژی در بخش خانگی و تجاری در حدود ١/٣٦ درصد بوده و بیشتر این رشد، ناشی از رشد خانوارها (رشد جمعیت و غیره) است.
٣- بخش ساختمان با میانگین سهم مصرفی ٤٢/٤١ درصد سهم بالایی را در مصرف انرژی کشور دارد.
٤- بر اساس نتایج ممیزی انجام شده توسط متولیان امر، با اجرای راهکارهای کم هزینه، همچنین اعمال استانداردهای تدوین شده و با اجرای مصوبه و دستورعملهای بخش ساختمان کشور، به طور متوسط می توان تا ٣٠ درصد از مصرف انرژی را در این بخش کاهش داد.
٥- کاهش مصرف انرژی ساختمان در ایران، امری ضروری است، به طوری که استفاده از تکنولوژیهای جدید در ساختمانها از نظر مصرف انرژی در مقیاس وسیع، تاثیری بسزا در کل مصرف انرژی کشور، کاهش میزان گازهای گلخانه ای و آلودگی هوا خواهد داشت.
٦- از آنجا که امکان بالقوه صرفه جویی انرژی در بخش ساختمان و مسکن بیشتر از بخشهای دیگر است، کاهش مصرف انرژی در این بخش ساده تر بوده و این امر با سرمایه گذاری کمتری نسبت به بخشهای دیگر قابل دسترس خواهد بود. در این زمینه می توان به آلمان و سوئد، به عنوان کشورهای پیشرو در کاهش تولید گازهای گلخانه ای اشاره کرد که در مصرف بهینه انرژی، برای کاهش کل مصرف خود، بر اصلاح بخش ساختمان تاکید کردهاند.