به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، آیتالله محیالدین حائری شیرازی طی یادداشتی در وطن امروز نوشت: حکومت ملت ایران، نظام ولایت فقیه است و درباره رهبر این نظام، بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی میفرمایند: «هرگاه مردم به خبرگان رأی دهند و خبرگان مجتهد عالم و عادلی را انتخاب نمایند، آن فرد ولی منتخب مردم است و حکم وی نیز نافذ خواهد بود».
از آنجا که تبعیت از حکم ولیفقیه اقدامی الهی و دینی است، ملت باید براساس حکم ولیفقیه و نافذالحکم خویش حرکت کنند، چرا که این کشور بر مبنای امامت و جانشینی امام زمان(عج) تشکیل یافته و براساس حکم نافذالحکمی همچون ولیفقیه 300 هزار شهید در راه دفاع از انقلاب و ارزشهای اسلامی نثار کرده و اکنون نیز دارای جانبازان بسیار است. پرواضح است آنگاه که ولیفقیه میفرمایند: «مردم را به خیابان دعوت نکنید»، نباید مردم را به خیابانها کشید و به اصطلاح انتخابات را خیابانی کرد. حتی اگر در قانون اصلی مبنی بر فرموده ولیفقیه نباشد اما در موضوعی مانند تظاهرات، ولیفقیه، ملت را از آن نهی کنند، وظیفه مردم این است که از انجام تظاهرات خودداری کنند که مردم نیز گوش به فرمانند ولی برخی در سال 88، مردم را به حضور در خیابانها برای احقاق حق نداشتهشان دعوت میکردند!
اگر در کشوری زندگی میکردیم که بر مبنای ولایت نبوده و نظام آن بر مبنای هوا و هوسها در قالب دموکراسی بود یا به عبارتی ثروتمندان آن را مدیریت میکردند و مردم در حقیقت حق رأی نداشته و از آزادی صوری برخوردار بودند و هر فردی که ثروت بیشتری داشت و تبلیغات بیشتری میکرد میتوانست حق رأی داشته باشد، میتوانستیم بر مبنای چنین نظامی اذعان کنیم که اعتراض و راهپیمایی نوعی سوپاپ اطمینان است، چرا که در این نظام یک رهبر نافذالحکم وجود ندارد تا افراد را از کشاندن مردم به خیابانها منع کند لذا تظاهرات در چنین کشوری بسیار نافع است، زیرا نفسها در سینه حبس نمیشود و نیازی به فعالیت زیرزمینی نیست و آن هنگام که مردم اعتراض خود را بیان کردند در واقع انرژی خود را آزاد کردهاند و با این رهایی انرژی فعالیتهای زیرزمینی و غیرقانونی صورت نمیگیرد بنابراین تظاهرات در پارهای از موارد در این کشورها ضروری نیز محسوب میشود، چرا که منجر به پیشگیری از کودتا میشود.
اما در نظام جمهوری اسلامی که ولیفقیه بند تسبیح ما است، امروز نیز باید همه بر سر نخ حبلالله گرد هم آییم و آنگونه که قرآن میفرماید همه مسلمین و ملت اعم از فقیر و غنی، زن و مرد، عارف و عامی و... در یک صف قرار گرفته و در «نمازحضور» به امامت ولیفقیه حضور به هم رسانیم و از اینکه فرادا باشیم، پیشگیری کنیم، چراکه شرکت در این صف اتحاد و تبعیت از ولیفقیه از نان شب واجبتر است. تفاوت جمهوری اسلامی ایران با پاریس، برلین، نیویورک و... این است که ملت ایران در خداوند، یکدیگر را یافته و در خدا متحد شدهاند و به خوبی میدانند جدا شدن از این اتحاد و همبستگی جدا شدن از خداست و چه زیباست روزی فرارسد تا تمام ملت ایران آغوش خویش را برای درآغوش گرفتن یکدیگر باز و همه در این نماز 80 میلیونی شرکت کنند.
فردی که با امر ولایت فقیه و برای بقای نظام راهپیمایی میکند، نسبت به تمام کشورهای متمدن نیز با انضباط بیشتری اقدام به این کار کرده و حقوق دیگران را در راهپیمایی و تظاهرات خویش رعایت میکند اما اگر چنین فردی از ولایت خارج شد دیگر هیچ نظمی را رعایت نخواهد کرد و اقدامات غیرمنطقی از وی شاهد خواهیم بود همانگونه که شاهد اتفاقاتی شوم در سال 88 در قالب اعتراض و راهپیمایی در کشور عزیزمان ایران بودیم.
9 دی 88 اما تومار فتنه و فتنهگران و حامیان بیگانهشان را با هم پیچید؛ آنهم با اکسیر اعتماد ملی حول ولی معظم فقیه. حال رسالت ما با چنین افراد و عواملی که با خارج شدن از مسیر ولایت فقیه باعث ایجاد تشنج و ناامنی در کشور شدند این است که بتوانیم این استخوان را از درون زخم خارج کرده و دوستی، برادری و وحدت را دوباره در میان مردم به وسیله ولیفقیه ایجاد کنیم و همه با تبعیت از ولایت فقیه در یک صف قرار گیریم و افراد و عوامل مذکور نیز کاری کنند تا رهبر بزرگوار انقلاب اسلامی آنها را در آغوش بگیرند، چراکه نخ تسبیح به دست خود آنهاست و خود باید زمینه این کار را با توبه و ابراز ندامت از آنچه با کشور و انقلاب اسلامی کردند، فراهم کنند تا رهبر حکیم انقلاب، با بزرگواری تخفیف داده و آنها را عفو بفرمایند. با وعده افرادی که حتی در مسؤولیت باشند نیز تا توبه از سوی فتنهگران انجام نشود، بخششی در کار نیست.