عباسی: سیاست‌های جمعیتی باید تغییر کند ولی وضعیت به «بحران» نرسیده است/ سالک: اعضای دولت راضی به زمین ماندن سخن رهبری نیستند

به گزارش خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، سه سال است که مقام معظم رهبری بر مسئله افزایش جمعیت تاکید علنی کرده و مسئولان کشور را موظف به توقف سیاست های کنترلی و برنامه ریزی برای افزایش جمعیت کردند.

همان زمان شورای عالی انقلاب فرهنگی، پس از بررسی ها و جلسات بسیار، مصوبه ای را به دستگاه ها ابلاغ کرد و در آن مشوق های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی زیادی را پیش بینی کرد.

مجلسی ها هم که خود را ملزم به تغییر قانون کنترلی و تصویب قانونی جدید برای تسهیل افزایش جمعیت می دانستند، دست به کار شدند و طرحی را با بندهای فراوان پیشنهاد دادند اما پس از گذشت سه سال، همچنان این طرح و طرح های دیگر به دلایل نامعلوم در پیچ و خم قانونگذاری معطل مانده و همچنان چیزی به نام قانون برای افزایش جمعیت مشاهده نمی شود.

یکی از موسساتی که در زمینه جمعیت فعالیت می کند، موسسه مطالعات و مدیریت جامع و تخصصی جمعیت کشور است. ریاست این موسسه اخیرا به دکتر عباسی شوازی سپرده شده.

عباسی شوازی عضو هیات علمی و استاد گروه جمعیت شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران است و پیش از این مدیریت گروه جمعیت شناسی این دانشکده را برعهده داشته است. وی یکی از بنیانگذاران انجمن جمعیت شناسی آسیا بوده و در سال 2011 از سوی سازمان ملل متحد به عنوان برنده جایزه جمعیت این سازمان انتخاب شده است.

به منظور بررسی روند پیشرفت مباحث جمعیتی در کشور چه از باب علمی چه از نظر قانون گذاری، نشستی با حضور رییس کمیسیون فرهنگی مجلس و رییس موسسه مطالعات و مدیریت جامع و تخصصی جمعیت کشور برگزار کردیم. مشروح اظهارنظرهای حجت الاسلام حجت الاسلام سالک و دکتر عباسی شوازی در ادامه می آید:

«خبرگزاری دانشجو»: با توجه به هشدار ها و تاکیدات مقام معظم رهبری در خصوص بحران جمعیتی کشور، اقدامات مجلس در این باره چه بوده است؟

حجت الاسلام سالک: علاوه بر این که مسئله جمعیت مورد توجه بزرگان دین ما بوده است، با توجه به رصد های ما مقام معظم رهبری بر پیگیری این امر را نسبت به این کنترل موالید که در گذشته اتفاق افتاد، تاکید دارند؛ ظرفیت کشور در ابعاد مختلف افزایش یافته است و این ظرفیت تا 150 میلیون نفر است.

جلوگیری از کاهش نرخ باروری متناسب با آموزه های اسلامی، اقتضائات راهبردی کشور و مطالعات جمعیتی است

حضرت امام (ره) در آن زمان که ظرفیت کشور 35-30 میلیون نفر بود، اعلام کردند تا میزان 200 میلیون نفر ظرفیت کشور است؛ مسئله جمعیت در شورای عالی انقلاب فرهنگی به بحث گذارده، بر اساس مصوبه فرهنگی موضوع جمعیت سیاست گذاری و راهبردهای کلان مطرح شد؛ جلوگیری از کاهش نرخ باروری متناسب با آموزه های اسلامی، اقتضائات راهبردی کشور، مطالعات جمعیت، جمعیت شناسی و پایش مستمر جمعیت از جمله مسائل در سیاست ها و راهبردهای کلان جمعیتی است.

این سیاست ها از سوی مقام معظم رهبری اعلام شد، برای قانونی شدن به مجلس شورای اسلامی ارسال شد و در کمیسیون بهداشت بررسی شد؛ بعد از گذشت مدت زمانی به دلیل وجود مسائل فرهنگی فراوانی در این سیاست گذاری، کمیسیون فرهنگی وارد این مقوله شد.

کمیسیون فرهنگی فعال شد و طرحی تحت عنوان طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده مورد بررسی قرار گرفت؛ فصل اول این طرح کلیات، فصل دوم کاهش سن ازدواج، فصل سوم کاهش طلاق و فصل چهارم مشوقات باروری است؛ بالغ بر 50 ماده در این طرح مورد توجه قرار گرفته است؛ امروز که در خدمت شما هستیم، طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده در صحن علنی مجلس مورد بحث قرار گرفت.

دکتر عباسی شوازی: یکی از موضوعات حساس و زیربنایی کشور مسئله جمعیت است که باید همواره مورد توجه و در اولویت قرار گیرد؛ جمعیت موضوعی پویا و همواره در حال تغییر است؛ هر جامعه ایی باید با توجه با ساختار جمعیت، سیاست های جدیدی را تدوین کند.

یکی از موارد مورد نیاز برای موفقیت سیاست های جمعیتی این است که حاکمیت و نظام هر کشوری به این موضوع توجه کند؛ سیاست هایی که مقام معظم رهبری ارائه کردند، سیاست هایی جامع و پايدار است؛ مولفه هایی در این سیاست ها وجود دارد که جامعیت، پویایی و نیاز به تحقیق و کار پژوهشی را می طلبد، بنابراين پيام سياستهاي ابلاغي اين است كه نبايد بصورت  یک جانبه به بحث جمعیت توجه نمود و بايستي سياستهاي جمعيتي را بصورت جامع بنگريم.

مجلس شورای اسلامی برای تهيه طرح جامع جمعیت تلاش بسیاری کرده است كه بر مبناي نيازهاي جمعیتی کشور بوده است. با اين حال قبل از تصويب طرح، بايد مواردي که در 14 بند سياستهاي ابلاغي  جمعیت بوده ارائه شده است  به درستی شناخته شوند و  به خوبی برنامه های اجرایی آن تدوین شود تا اهداف دراز مدت سياستها تحقق يابد.

علاوه بر آن به دلیل وجود دیدگاه های مختلف در زمینه جمعیت لازم است به این مقوله با دید تخصصی نظر شود؛ استفاده از تخصص و تجربیات دیگر کشورها سبب می شود سیاست های جمعیتی و طرح جامع جمعیت  به روش بهتري اجرایی شود.

عباسی شوازی: سیاست های دو دهه گذشته به هیچ عنوان برای وضعیت کنونی جمعیت ما مناسب نیست

«خبرگزاری دانشجو»: برآورد شما از بحث بحران جمعیت چیست؟ اکنون جمعیت کشور در وضعیت بحرانی است یا می توان با این نرخ رشد جمعیت ادامه داد؟

دکتر عباسی شوازی: بحث تغییر سیاست های جمعیتی لازمه برنامه ریزی است؛ جالب است بدانید اينجانب با توجه به مطالعاتی که در حوزه تحولات باروري داشتم در سال 1379 اعلام کردم كه در برخي از استانهاي کشور از جمله استان های سمنان، گیلان، اصفهان و تهران، سطح باروري به حد جانشینی رسیده است.

این گونه نبوده است که در سال های گذشته هشداری در خصوص تغییر سیاست ها داده نشده باشد؛ در سال های 1385-1384 نيز بحث هایی در مورد تغییر سیاست های جمعیتی در وزارت بهداشت ارائه شد؛  با توجه به این که سیاست های جمعيتي، بهداشتی، آموزشی و ... است، پيچيدگي موضوع جمعيت، مستلزم دیدگاه جامع در سیاستهای جمعیت است. زمانی که برای تغییر سیاست ها اقدام می کنیم، باید برنامه ریزی ها جامع و پایدار باشد تا در آینده اثرات آن را تحقق یابند.

رشد جمعیت کشور ما حداقل تا دو سه دهه آینده مثبت خواهد بود؛ هر چند روند باروری در کشور ایران در دو دهه گذشته کاهش شدید داشته است ولیکن مطالعات نشان از ثابت بودن این رشد در سال های اخیر دارد؛ بنابراین با مطالعه درست موضوعات جمعیتی، به این نتیجه دست می یابیم که سیاست های جمعیتی باید تغییر کند ولیکن وضعیت به میزان بحران نرسیده است.

حتی در خانواده غربی افراد می خواهند بیش از 2 فرزند به دنیا آورند، خانواده ایرانی خانواده ایی سنتی است و تمایل به ازدواج و فرزندآوری دارند. اگر باروری در حد پایینی قرار دارد، به این معنا است که مردم نمی توانند ایده آل های ذهنی خود را تحقق ببخشند و موانعی برای ازدواج و فرزندآوری وجود دارد که بایستی برطرف گردند.

مطالعات جمعيتي نشان می دهند که در حال حاضر دارای جمعیت جوان هستیم که سرمایه هایی برای تولید، تکنولوژی و خلاقیت هستند، اگر از پتانسیل موجود به نحو احسن استفاده شود، سالخوردگی موفقی را در 30 سال آینده خواهیم داشت.

اگر نتوانیم اشتغال جوانان، شرایط ازدواج جوانان، شرایط زندگی و... را سامان دهیم، برای جوانان نه تنها ازدواج بلکه فرزندآوری نیز مشکل خواهد بود و جوانان نمی توانند ایده آل های خود را تحقق بخشند. همان گونه که در سیاست های ابلاغی به بالندگی جمعیت توجه شده است، بایستی سیاستهای جمعیتی زمینه تحقق این بالندگی جمعیت جوان را فراهم کنند.

تعیین اولویت ها و نوع نگاه به مسائل جمعیت نیازمند نگاه کارشناسی است؛ باید این امر را مورد توجه قرار داد که ما اولین کشوری نیستیم که با این مشکل روبرو است؛ کشورهای اروپایی، آسیای جنوب شرقی و ... نیز با مسئله کاهش باروری مواجهه شدند؛ تمام این کشورها در حال مدیریت مسئله جمعیت خود بر اساس زمینه های اجتماعی و اقتصادی در آن کشورها هستند. 

ما در شرایطی قرار داریم که باید سیاست های جمعیتی كشورمان  را تغییر دهیم؛ بديهي است سیاست های دو دهه گذشته به هیچ عنوان برای وضعیت کنونی جمعیت ما مناسب نیست؛ ولي این بدين معنا نيست كه ما در شرايط بحراني قرار داريم. موضوعات جمعیتی پیچیده تر از آن است که بخواهیم با تک بعدی نگریستن به مسئله باروری اعلام کنیم بحران جمعیتی وجود دارد.

وظيفه كارشناسان و متخصصين جمعيتي از جمله بنده ، کمک به نظام و حاکمیت براي شناخت وضعیت جمعیتی و سیاست ها و راهبردهای مناسب به منظور اجراي مناسب سیاست ها است.

حجت الاسلام سالک: وضعیت جمعیت و سیاست های جمعیتی کشورهای مختلف اعم از کشورهای همجوار و اروپایی را مورد بررسی قرار دهیم؛ برای حل و تعیین راهبردهایی همانند نازایی باید از تجربیات دیگر کشورها بهره برد؛ وضع داخلی کشور نیز باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد؛ باید تعیین شود که کشور در زمینه جمعیتی در بحران قرار دارد یا در معرض بحران است.

دوستی از اداره ثبت احوال اعلام کرده است سالیانه حدود یک میلیون و 350 الی 400 هزار ثبت ولادت در کشور وجود دارد؛ این رقمی است که در شرایط فعلی عنوان می شود؛ روند رشد جمعیت افزایشی است و این نشان دهنده بحران جمعیتی در کشور نیست؛ خطر موجود این است که اگر اکنون برای بستر سازی باروری و موالید اقدامی صورت نگیرد، سال های آینده با مشکل و بحران جمعیتی روبرو خواهیم شد.

خطر تک فرزندی و فاصله زیاد بین موالید

آسیب ها و آفت هایی که در این زمینه باید به آن توجه داشت این است که فاصله موالید بین زوجین 5 سال است که این امر نگران کننده است؛ در طرح ارائه شده در خصوص جمعیت تلاش شده است این فاصله به 2 سال کاهش یابد؛ در خانواده های مذهبی برخی عقاید مانع افزایش فاصله موالید می شود؛ در این امر مسئله تک فرزندی نیز مورد توجه قرار گرفته است؛ در فصل چهارم طرح جامع جمعیتی بحث مشوقات اعم از اشتغال، مسکن، ازدواج آسان، جلوگیری از سقط جنین و... مورد بررسی قرار گرفته است.

دکتر عباسی شوازی: مطالعات کارشناسی نشان داده است ما در وضعیت بحرانی نیستیم؛ در شرایط بحرانی همانند زلزله ابتدا مسئله زنده بودن و بعد مسائلی هم چون آب، غذا، مسکن و... آن ها مطرح می شود. در زمان زلزله اولين وظيفه نجات جان افراد است و موضوعاتي نظير تهيه مسكن و پوشاك در مرحله بعد قرار دارد. ؛ اگر وضعیت جمعیت را بحرانی و اورژانسی نشان دهیم باید بودجه زیادی صرف شود تا مسئله جمعیت از وضعیت بحرانی خارج شود.

جامعه در حال حاضر وضعیت طبیعی دارد؛ باید برای تسهیل تحقق ایده های جوانان و فرزندان خود اقدام کنیم؛ کمک کردن به سیاست ها این نیست که به سیاست گذاران اطلاق کنیم که شرایط بحرانی قرار داریم و برای برون رفت از این بحران آنها را  تحت فشار قرار دهیم؛ سیاست های جمعیتی 20 سال به طول می انجامد تا نتیجه حاصل شود و مستلزم مطالعه حداقل 3-2 ساله است تا برنامه و سیاست هایی طراحی شود که نتیجه دهد؛ اگر سیاستی یک شبه طراحی شود قطعا به نتیجه نخواهد رسید.

باید سیاست هایی تدوین شود که بر مبنای واقعیات جمعیتی باشد و پاسخگوی نیازهای مردم باشد؛ در طراحی سیاست ها مجلس و دولت باید همصدا در جهت اجرائی کردن این سیاست ها باشند؛ چنین سیاستی پایدار می شود؛ طرح هایی که در مجلس مطرح شده است عمدتا حول محور ازدواج و باروری است و کمتر به بحث سالمندی یا اشتغال پرداخته شد مگر این که سیاست جداگانه ایی برای مسئله اشتغال تدوین شود. جبنه هائی که در سیاستهای ابلاغی آمده است بیشتر از مواردی است که در لایحه جامع جمعیت توسط مجلس شورای اسلامی تدوین شده است.

باید بحث های جمعیتی ادامه پیدا کند و مطالعات در این زمینه همچنان انجام شود؛ باید بررسی شود هزینه و بودجه ایی که قرار است صرف طرح های جمعیتی شود سبب کسب نتیجه مطلوب خواهد شد یا خیر؛ نوع نگاه به این زمینه بسیار مهم است؛ ما نیاز به تامل، تفکر و مطالعه داریم.

وقتی 40 درصد از جمعیت تحصیلکرده بیکار هستند نمی توان گفت جمعیت مطلوب است

«خبرگزاری دانشجو»: رشد جمعیت کشور باید به چه میزان برسد که بتوان از بحران جمعیتی پیش رو عبور کرد؟

دکتر عباسی شوازی: رشد جمعیت کشور ما تقریبا 3/1 درصد است؛ زمانی که ساختار جمعیتی شما جوان باشد ممکن است چند سال فرزندآوری به تاخیر انداخته شود ولی این به معنای عدم ازدواج یا عدم فرزندآوری نیست؛ در کشور ما بحث تاثیر مقطعی بر باروری و ازدواج وجود دارد؛ انبوه جوان ما در تحصیل و بازار کار در حال رقابت هستند و همراه شدن این امور با وضعیت اقتصادی نامساعد، سبب شده است جوانان ازدواج و فرزند اوری خود را به تاخیر اندازند؛ تجربه نشان داده است که خانواده های سنتی و مذهبی نهایتا ازدواج می کنند؛ بنابر این هر چند بصورت مقطعی باروری به تاخیر افتد در آینده جبران خواهد شد.

باید سیاست هایی تدوین شود که حداقل سطح باروری را در کشور در حد موجود حفظ کند؛ هیچ گاه نمی توان گفت رشد ایده آل چه میزان است؛ تعداد موالید ما از یک میلیون و 200 هزار تولد در سال 1385 به حدود یک میلیون و 400 هزار تولد در سال  1390 رسیده است و این نشان دهنده افزایش موالید است که بخشی از آن تحث تاثیر ساخت سنی جمعیت است.

اگر بخواهید رشد مطلوب را بررسی کنید باید بدانید اشتغال، غذا، رفاه مردم، آموزش و... تا چه میزان قابل تامین است؛ نمی‌توان اذعان داشت جمعیت مطلوب است در صورتی که حدود 40 درصد از جمعیت تحصیلکرده بیکار هستند؛ رشد جمعیت در کشور مثبت است و در دو دهه ی آینده نیز مثبت خواهد بود؛ سیاست های جمعیتی باید به خوبی تدوین، طراحی و اجرا شود تا حداقل بتوانیم رشد جمعیت را در این وضعیت حفظ کنیم. اگر رشد کاهشی جمعیت تداوم داشته باشد ، جبران آن امکان ناپذیر خواهد بود؛ هرچند تصویب سیاست های جامع جمعيتي توسط مجلس ضروری است  اجرای درست  سیاستها مهمتر است. تصویب سیاست ها یک مرحله از کار است؛ نمی توان قانون تصویب کرد ولیکن بودجه برای اجرای آن وجود نداشته باشد؛ همین امر سبب به فراموشی سپردن مصوبات مجلس می شود؛ مهم تر از تدوین سیاست ها، اجرا و پایداری آن ها است.

حجت الاسلام سالک: ما انتظار تصویب یک شبه سیاست ها را نداریم؛ ما به این امر آگاهی داریم که سیاست ها با ابعاد گوناگون مورد بررسی قرار گرفته و این امر زمان بر است؛ معتقدیم باید قبل از اجرای سیاست ها کار فرهنگی گسترده ایی صورت گیرد؛ باید سیاست ها قانونی شود تا بتوان اجرایی کرد.

فرهنگ سازی در بین جامعه توسط دستگاه های مختلف باید انجام گیرد تا این باور در بین رشد یابد؛ رشد موالید و باروری با توجه به مجموعه ظرفیت های کل کشور است؛ نمی توان در این زمینه وضعیت مسکن، اقتصادی و... را نادیده گرفت؛ رشد موالید نیازمند عزم ملی است؛ بخشی از این عزم ملی بر عهده مجلس شورای اسلامی است؛ تعامل مردم و حاکمیت باید به گونه ایی باشد که در نتیجه آن رشد موالید صورت گیرد.

دکتر عباسی شوازی: زمانی که سخن موافق و مخالف سیاستهای جمعیتی در جامعه مطرح می شود، ریسک نقد کارشناسی در جامعه افزایش می یابد؛ باید به گونه‌ایی باشد که افراد در کنار هم حرکت کنند؛ وظیفه ما شناخت بهتر است؛ معتقدم رسالت هر محقق، دانشجو و کارشناس این است که نظر کارشناسی خود را دلسوزانه ارائه دهد ولو مخالف جریان موجود در جامعه باشد؛ اگر نقد کارشناسی داشته باشیم به سود جامعه است و اگر سعی در تخریب منتقدین دلسوز جامعه بشود جز ضرر برای جامعه نتیجه ایی بدنبال ندارد.

«خبرگزاری دانشجو»: کلیت دولت با سیاست های جمعیتی همراه است؟

حجت الاسلام سالک: باید عزم ملی بین حاکمیت و مردم وجود داشته باشد؛ در شرایط کنونی بار مالی طرح جمعیتی مورد بررسی قرار گرفته است، هدف کار کارشناسی در جهت تامین منابع مالی برای تحقق طرح جمعیتی است؛ دولت متشکل از افرادی با سلایق مختلف است ولیکن همگی به این نتیجه رسیدند که باید در این جهت اقداماتی انجام گیرد؛ اعضای دولت راضی به زمین ماندن سخن رهبری نیستند.

دکتر عباسی شوازی: نوع نگاه به مسئله جمعیت در خصوص این امر نیز مطرح می شود؛ برنامه کارشناسی برای نگاه همه جانبه به مسئله جمعیت وجود دارد؛ باید به فرهنگ سازی و شرایط کشور توجه شود؛ اقدامی که در موسسه مطالعات جمعیتی صورت گرفته است، تهیه سند راهبردی است؛ در راستاي اين سند و برنامه راهبري، برنامه جامع تحقيقاتي گروه ها و اعضاي هيات علمي  در موسسه به گونه ایی تدوین شده است که پاسخگوی نیازهای سیاست های جمعیتی باشد.

در زمینه هایی اعم از آمایش سرزمینی، مهاجرت و... مطالعاتی با هدف پاسخگویی به نیازهای سیاست های جمعیتی صورت گرفته است؛ گمان نمی کنم قانون گذاران ما مخالف تغییر سیاست های جمعیتی باشند با توجه به این که اجرای این سیاست ها زمان بر است، مطالعه و بررسي همه جانبه موضوعات جمعيتي ضروري است. 

کمک صندوق جمعیت سازمان ملل به ایران مانند قطره ای در اقیانوس است

«خبرگزاری دانشجو»: سازمان ملل در جهت کنترل جمعیت کشور تلاش هایی می کند...

دکتر عباسي: سازمان ملل مجموعه ای است که در زمینه های مختلف تلاش می کند؛ یونسکو در بخش آموزش تلاش می کند؛ بخش هایی در زمینه بهداشت، جمعیت و... نیز تلاش هایی انجام می دهند؛ صندوق جمعیت سازمان ملل به کشورها برای بهبود بهداشت اعم از کاهش مرگ و میر کودکان و مادران و... کشورها کمک می کند و این مسئله از جمله وظایف این صندوق است.

هر کشوری به تناسب سیاست ها و وضعیت جمعیت خود برنامه هایی را اجرا می کند که به اهداف جمعیتی خود دست یابد؛ جمهوری اسلامی ایران از دهه اول انقلاب با توجه به شرایط موجود در آن زمان بیشترین بودجه كشور را به مسائل جمعیتی و بهداشتی و آموزشی اختصاص داده است و کمک صندوق جمعيت سازمان ملل قطره ایی در اقیانوس است.

در سالهاي بعد از انقلاب در کشور برنامه توسعه بهداشت که بتواند مرگ و میر مادران و کودکان را کاهش دهد، صورت گرفت؛ در شرایطی که از هر هزار کودک 112 کودک قبل از یک سالگی فوت می کردند، رشد موالید و جمعیت بالا بوده است؛ وزارت بهداشت با توسعه بهداشت روستایی و ارائه خدمات بهداشتی سبب شد مرگ و میر کودکان کاهش یابد که میزان مرگ و میر کودکان به حدود 20 در هزار رسیده است و این خدمت بزرگی است.

در گذشته افراد برای سالم و زنده ماندن فرزندان خود، مجبور به فرزند آوری بیشتر بودند، اکنون دو فرزند می آورند و اطمینان در زنده ماندن فرزند خود دارند؛ متاسفانه مسئله کاهش باروری را به سازمان ملل، بیگانگان و... نسبت می دهیم در حالی که دقت نمی کنیم خدماتی که جمهوری اسلامی برای توسعه بهداشتی و آموزشی کشور انجام داده است، نادیده گرفته می شود.

بررسی کنید کمک سازمان ملل در مسائل جمعیتی به جمهوری اسلامی ایران چه میزان بوده است؛ کاهش باروری در کشور ناشی از بستر سازی برای بهبود وضعیت بهداشت در کشور بوده است که مورد تائید مسئولان نظام بوده است؛ باید سیاست های جمعیتی با توجه به شرایط روز تغییر یابد؛ بحث ها را با دید مثبت و درون نظام بنگرید و در بکار بردن واژه ها دقت لازم را انجام دهید.

سطح باروری در افغانستان در حال حاضر 6 و در پاکستان حدود 4 است ولیکن مرگ و میر کودکان در افغانستان بالغ بر 102 در هزار است؛ آیا نباید در افغانستان سیاست های کنترل جمعیت اجرا شود؟ در اندونزی مرگ و میر مادران 228 در 100 هزار زایمان است، آیا توسعه و افزایش سطح بهداشت برای جلوگیری از مرگ و میر مادران به معنای کنترل جمعیت است؟ با توجه به اين امر نمي توان گفت سازمانهاي بين المللي دنبال كنترل جمعيت براي اين كشورها هستند.

«خبرگزاری دانشجو»: فعالیت هایی که در گذشته در موسسه مطالعات جمعیت انجام می شد از دید شما فعالیت اشتباهی بوده و باید تغییر کند یا همان فعالیت ها ادامه پیدا می کند؟

عباسي: بنده به عنوان رئيس موسسه تحقیقات جمعيتي وظیفه دارم موسسه را به نحوی مدیریت کنم که پاسخگوی نیازهای تحقیقاتی،پژوهشی و سیاستی جمهوری اسلامی ایران باشد؛ علاوه بر این رسالت اصلی موسسه مطالعات جمعيتي این است که بتواند فعالیت های خود را در سطح ملی و بین المللی به نحو مطلوبی ارائه دهد.

وظیفه بنده این است که موسسه مطالعات جمعيتي را به نقطه ایی برسانم که در راستای سند چشم انداز باشد تا در منطقه جایگاه خوبی را کسب کنیم؛  در همين راستا با کمک هیئت علمی موسسه، در ماههاي اخير  سند راهبردی موسسه مطالعات جمعیتی تدوین شد ؛ برنامه جامع تحقیقات اعضای هیئت علمی در راستای سیاست های جمعيتي تدوین گردید؛ شورای پژوهشی موسسه تقویت شد؛ اولویتهای پژوهشی موسسه در حال تدوین است؛ برنامه هائی برای تقویت مجله موسسه در حال اجراست. هدف این است که مطالعات جمعیتی توسط موسسه به گونه ایی صورت پذیرد که به سياستهاي پايدار كمك كند و پشتوانه برنامه های کاربردی کشور باشد.

بدین منظور سعی بر این است که با بهره گیری از توانمندی موجود با سیاست گذاران و مراجع تصمیم گیری نظام و تعامل صورت گیرد؛ يك محقق و پژوهشگر باید همواره پژوهش انجام دهد و نتایج آن را در اختیار مردم و مسئولین قرار دهد. برنامه های باید به گونه ایی باشد که موسسه مطالعات جمعیتی در آینده از جایگاه ایده آلی به لحاظ علمي و  سياستگذاري قرار گیرد.